ពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ

ពុទ្ធ​បញ្ញត្តិ (--ប័ញ-ញ៉ាត់) ន. (បា. ពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ; សំ. --ប្រជ្ញប្តិ) បម្រាម​ព្រះ​ពុទ្ធ គឺ​វិន័យ​ដែល​ព្រះ​ពុទ្ធ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហាម​មិន​ឲ្យ​ពួក​បព្វជិត​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង ព្រោះ​ទ្រង់​យល់​ថា​ជា​ទោស​ដែល​អ្នក​បួស​ត្រូវ​វៀរ (សរសេរ​ជា ពុទ្ធប្បញ្ញត្តិ ក៏​បាន) ។ ព. ផ្ទ. ពុទ្ធានុញ្ញាត