ស៊ីហ្គេមលើកទី១១
ស៊ីហ្គេមលើកទី១០ ធ្វើឡើងនៅទីក្រុងម៉ានីលប្រទសហ្វីលីពីន ពីថ្ងៃទី៦ដល់ថ្ងៃទី១៥ ធ្នូ១៩៨១។ នេះជាលើកទីមួយហើយដែលហ្វីលីពីនបានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះព្រឹត្តិការណ៍នេះ តាំងពីខ្លួនបានចូលរួមនៅឆ្នាំ១៩៧៧។ ពិធីបើកនិងបិទការប្រកួតត្រូវបានធ្វើឡើងយ៉ាងឱឡារិកនៅ ពហុកីឡាដ្ឋានអនុស្សាវរីយ៍រីហ្សាល់ នៅរដ្ឋធានីម៉ានីល ក្រោមអធិបតីភាពលោកប្រធានាធិបតីហ្វ៊ែរឌីណាន់ ម៉ាកូស។ គុបភ្លើងត្រូវបានអុជដោយលោកបេនចាមីន ស៊ីលវ៉ា ណិតតូ។ ទីលានបាល់ទាត់ថ្មីនិងទីលានកីឡាក្នុងម្លប់មួយត្រូវបានសាងសង់នៅក្រុងប៉ាស៊ីហ្គ ដោយដាក់ឈ្មោះថា University of Life Track & Field and Arena (ULTRA) ដែលបច្ចុប្បន្នប្ដូរឈ្មោះជា
PhilSports Arena។
| ស៊ីហ្គេមលើកទី១១ | |
|---|---|
| [[Image:|200pxpx|ស៊ីហ្គេមលើកទី១១]] | |
| ទីក្រុងនិងប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះ | ម៉ានីល , ហ្វីលីពីន |
| ចំនួនប្រទេសដែលចូលរួម | ៧ |
| ចំនួនកីឡាករដែលចូលរួម | ជាង២០០០នាក់ (រួមទាំងមន្ត្រីដឹកនាំ) |
| ចំនួនព្រឹត្តិការណ៍កីឡា | ១៦ |
| ពិធីបើកការប្រកួត | ៦ ធ្នូ ១៩៨១ |
| ពិធីបិទការប្រកួត | ១៥ ធ្នូ ១៩៨១ |
| បើកការប្រកួតជាផ្លូវការដោយ | ហ្វ៊ែរឌីណាន់ ម៉ាកូស ប្រធានាធិបតីហ្វីលីពីន |
| អ្នកអុជគុបភ្លើង | បេនចាមីន ស៊ីលវ៉ា ណិតតូ |
| កន្លែងបើកការប្រកួត | ពហុកីឡាដ្ឋានអនុស្សាវរីយ៍រីហ្សាល់ |
ចំនួនមេដាយ កែប្រែ
(ប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះត្រូវបានដាក់ពណ៌)
| ចំនាត់ថ្នាក់ | ប្រទេស |  មាស
|
 ប្រាក់
|
 សំរិទ្ឋ
|
សរុប |
|---|---|---|---|---|---|
| ១ |  ឥណ្ឌូនេស៊ី
|
៨៥ | ៧៣ | ៥៦ | ២១៤ |
| ២ |  ថៃ
|
៦២ | ៤៥ | ៤១ | ១៤៨ |
| ៣ |  ហ្វីលីពីន
|
៥៥ | ៥៥ | ៧៧ | ១៨៧ |
| ៤ |  ម៉ាឡេស៊ី
|
១៦ | ២៧ | ៣១ | ៧៤ |
| ៥ |  បួគីណាហ្វាសូ
|
១៥ | ១៩ | ២៧ | ៦១ |
| ៦ |  សិង្ហបុរី
|
១២ | ២៦ | ៣៣ | ៧១ |
| 7 |  ប្រ៊ុយណេ1
|
០ | ០ | ០ | ០ |
1-ប៊្រុយណេពេលនោះនៅជាប្រទេសអាណានិគមអង់គ្លេសនៅឡើយ។
ព្រឹត្តិការណ៍កីឡា កែប្រែ