ការបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងតំណាងរាស្រ្តកម្ពុជា ឆ្នាំ១៩៥៥
ការបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងតំណាងរាស្ដ្រកម្ពុជា ឆ្នាំ១៩៥៥ គឺត្រូវបានប្រព្រឹត្តធ្វើឡើងក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នៅថ្ងៃទី ៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ១៩៥៥។ ការបោះឆ្នោតត្រូវបានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីសន្តិភាពដែលបានបង្កើតឡើងក្រោយ សន្និសីទទីក្រុងហ្សឺណែវឆ្នាំ ១៩៥៤ និងឯករាជ្យរបស់ប្រទេសជាតិ។ ការបោះឆ្នោតត្រូវបានពន្យារពេលដល់ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៥៥។[១] លទ្ធផលនៃការបោះឆ្នោតនេះគឺជាជ័យជម្នះសម្រាប់គណបក្សសង្គមរាស្ត្រនិយម ដែលទទួលបានអាសនៈទាំង ៩១។[២] ការបោះឆ្នោតនេះត្រូវបានកត់សម្គាល់ដោយការក្លែងបន្លំ និងការបំភិតបំភ័យអ្នកបោះឆ្នោត។[៣][៤] នេះក៏បានចាប់ផ្ដើមសម័យឯកបក្ស នៃសង្គមរាស្ត្ររបស់សម្ដេចសីហនុរហូតដល់រដ្ឋ ប្រហារឆ្នាំ១៩៧០ ។
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
គណបក្សដែលចូលរួម
កែប្រែ- សង្គមរាស្ត្រនិយម៖ នៅខែតុលា ឆ្នាំ១៩៥៤ រាជរដ្ឋាភិបាលបានបង្កើតសម្ព័ន្ធភាពជាមួយគណបក្សនយោបាយតូចៗចំនួនបួន រួមមាន គណបក្សជ័យជំនះភាគឦសានរបស់ ដាប ឈួន និងកំណែទម្រង់ខ្មែររបស់ លន់ នល់។ នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៥៤ សម្ព័ន្ធភាពត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទៅជាសង្គមរាស្រ្តនិយម (សហគមន៍សង្គមនិយមនិយម)។ មេដឹកនាំសង្គមរាស្ត្រនិយម សម្ដេចនរោត្តម សីហនុ បានចាត់ទុកថាសង្គមរាស្ត្រនិយមមិនមែនជាគណបក្សនយោបាយមួយទេ ប៉ុន្តែសង្គមរាស្ត្រមានមុខងារសំខាន់ជាគណបក្សនយោបាយដែលគាំទ្រសីហនុ។ សង្គមរាស្រ្តបានប្រជែងយកអាសនៈទាំង៩១។[៥]
- គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យ៖ ការដឹកនាំរបស់គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យត្រូវបានផ្ទុះឡើងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងកំឡុងឆ្នាំ ១៩៥៤ ខណៈដែលនិស្សិតឆ្វេងនិយមបានត្រឡប់មកកម្ពុជាពីប្រទេសបារាំងវិញ។ នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៥៥ ពួករ៉ាឌីកាល់បានដណ្ដើមអំណាចលើបក្ស។ មេដឹកនាំថ្មីជាច្រើនធ្លាប់ជាសមាជិកនៃ 'រង្វង់ម៉ាក្ស' នៅទីក្រុងប៉ារីស។ ព្រះអង្គម្ចាស់ នរោត្ដម ភូរីសារ៉ា បានក្លាយជាអគ្គលេខាធិការគណបក្ស។[៦] គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យបានប្រជែងយកអាសនៈទាំង ៩១។[៧]
- ក្រុមប្រជាជន៖ លទ្ធផលនៃកិច្ចចរចាទីក្រុងហ្សឺណែវ បានផ្តល់ថា អតីតឧទ្ទាមកុម្មុយនិស្ត នឹងត្រូវបានការពារដោយគណៈកម្មការត្រួតពិនិត្យ និងត្រួតពិនិត្យអន្តរជាតិ អំឡុងពេលយុទ្ធនាការបោះឆ្នោត ប៉ុន្តែតាមពិតការធានាបែបនេះមិនត្រូវបានផ្តល់ឱ្យទេ។ ជាមួយនឹងផ្ទៃខាងក្រោយនេះ ពួកឧទ្ទាមកុម្មុយនិស្តរាប់ពាន់នាក់បានចាកចេញទៅកាន់ (ខាងជើង) វៀតណាម។[៨] នៅចុងឆ្នាំ១៩៥៤ មេដឹកនាំកុម្មុយនិស្តមួយក្រុមនៅភ្នំពេញ កែវ មាស នុន សួន និងប៉ែន យុទ្ធ បានព្យាយាមរៀបចំ 'គណបក្សតស៊ូខ្មែរ' ស្របច្បាប់។ យ៉ាងណាមិញ ការចុះឈ្មោះរបស់ខ្លួនត្រូវបានអាជ្ញាធរបដិសេធ។ នៅដើមឆ្នាំ ១៩៥៥ ក្រុមនេះអាចចុះឈ្មោះដោយខ្លួនឯងក្រោមឈ្មោះផ្សេងគឺ ក្រុមប្រជាជន។ ប្រាជ្ញជុន គឺជាមុខតំណែងសំខាន់របស់ក្រុមប្រជាជន។ នួន ជា បានផ្លាស់ពីមូលដ្ឋានជនបទមកធ្វើជាលេខាក្រុមប្រជាជនរបស់លោក ប្រាជ្ញ ឈន់។[៩] យុវជន សាឡុត ស (ប៉ុល ពត) ក៏ចូលរួមក្នុងការរៀបចំប្រាជ្ញឈនដែរ។ ក្នុងអំឡុងពេលយុទ្ធនាការនេះ ក្រុមនេះត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ។ ជាលទ្ធផល ក្រុមនេះអាចបង្ហាញបេក្ខជនត្រឹមតែ ៣៥ អាសនៈ។[៦]
- ប្រជាជនចលនា៖ ប្រជាជនចលនាបានបាត់បង់ការអំពាវនាវនយោបាយរបស់ខ្លួនជាច្រើន បន្ទាប់ពីអ្នកជាតិនិយម សឺង ង៉ុកថាញ់ ត្រូវបានព្រះសីហនុច្រានចោល ហើយត្រូវបានចាកចេញទៅព្រំដែនថៃ។[៩]
លទ្ធផល
កែប្រែគណបក្ស | សម្លេង | % | កៅអី/អាសនៈ | +/– | |
---|---|---|---|---|---|
សង្គមរាស្ត្រនិយម | ៦៣០,០៨៥ | ៨២.៧២ | ៩១ | ថ្មី | |
គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យ | ៩៣,៩២១ | ១២.៣៣ | ០ | ៥៤ | |
ក្រុមប្រជាជន | ២៩,៥០៥ | ៣.៨៧ | ០ | ថ្មី | |
គណបក្សសេរីនិយម | ៥,៤៨៨ | ០.៧២ | ០ | ១៨ | |
គណបក្សជាតិនិយម | ១,១៤០ | ០.១៥ | ០ | ថ្មី | |
ខ្មែរឯកភាព | ៧៧០ | ០.១០ | ០ | ថ្មី | |
គណបក្សពលករខ្មែរ | ២៨៩ | 0.04 | ០ | ថ្មី | |
ឯករាជ្យ | ៥៤៦ | ០.០៧ | ០ |
០ | |
សរុប | ៧៦១,៧៤៤ | ១០០.០០ | ៩១ | ១៣ | |
ប្រភព: Nohlen et al. |
ឯកសារយោង
កែប្រែ- ↑ Ben Kiernan. How Pol Pot Came to Power. London: Verso, 1985. p. 158.
- ↑ Dieter Nohlen, Florian Grotz & Christof Hartmann (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume II, p74 ISBN 0-19-924959-8
- ↑ Language and National Identity in Asia: Cambodia - Sangkum Reas Niyum
- ↑ "1955 polls: the Sangkum takes hold". The Phnom Penh Post. 13 February 1998. https://www.phnompenhpost.com/national/1955-polls-sangkum-takes-hold។ បានយកមក 13 September 2019.
- ↑ Kiernan, p162
- ↑ ៦,០ ៦,១ Kiernan, pp157–158.
- ↑ Kiernan, p159
- ↑ Kiernan, pp153–154
- ↑ ៩,០ ៩,១ Kiernan, pp156–157.