ខ្នារជាពាក្យបុរាណ ដែលមានន័យថា ទីដីជាទួលខ្ពស់ ព័ន្ធជុំវិញដោយត្រពាំង ឬស្រះគឺជាស្រះ ដែលកើតឯងដោយឥតអ្នកណាជីក ជួនកាលគេហៅជាភូមិ ឬក៏វត្តលើទីទួលដូចជា ត្រពាំងខ្នារ វត្តខ្នារ ប្រាសាទខ្នារ ភូមិខ្នារជាដើម[១]

ឯកសារយោង កែប្រែ

  1. សទ្ទានុក្រម ស្ថាននាមខ្មែរ រៀបរៀងដោយ គេន រង្សី ឆ្នាំ២០១៧ ទំព័រទី១៤