ជេនបុន (ភូមា: ဇိတ်ပွန် [zeɪʔ pʊ̀ɴ]; ១២៩៥–១៣៣០) ជាក្សត្រទីប្រាំនៃនគរហង្សាវត្តីនៅភូមា។ ជាមន្ត្រីវាំងមួយរូបក្នុងរាជវាំងមុំហ៍ លោកបានដណ្ដើមរាជ្យបាន ប្រាំពីរថ្ងៃក្នុងឆ្នាំ១៣៣០ បន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតនៃព្រះបាទចៅជេននៅសមរភូមិនៅឯប្រមុំ[២] រជ្ជកាលរបស់ជេនបុនជារជ្ជកាលដ៏ខ្លី។ ព្រះអគ្គមហេសីរបស់ចៅជេន ចន្ទាមិនលុបានរៀបចំរាជ្យប្រហារមួយ ហើយបានប្រគល់រាជបល្លង្កថ្វាយព្រះចៅឯ បុត្រានៃចៅអ និងព្រះនាងនៃសុខោទ័យ

ជេនបុន
ဇိတ်ပွန်
ក្សត្រនៃហង្សាវត្តី
រជ្ជកាលរ. ខែមេសា ១៣៣០ (៧ ថ្ងៃ)
អង្គមុនចៅជេន
អង្គក្រោយចៅឯ
ប្រសូត២៦ ឧសភា ១២៩៥ [១]
សុគតរ. ខែមេសា ១៣៣០ (៣៤ វស្សា)
មី.ស. ៦៩២
មុំហ៍ (មោត្តមៈ)
សាសនាពុទ្ធសាសនាថេរវាទ

ឯកសារយោង កែប្រែ

  1. (Pan Hla 2004: 41): Thursday, 12th waxing of Nayon 657 ME = 26 May 1295
  2. Phayre 1967: 66–67

គន្ថនិទ្ទេសន៍ កែប្រែ

  • Pan Hla, Nai (1968) (ជាBurmese). Razadarit Ayedawbon (8th printing, 2004 រ.រ.). Yangon: Armanthit Sarpay. 
  • Phayre, Lt. Gen. Sir Arthur P. (1883). History of Burma (1967 រ.រ.). London: Susil Gupta. 
ជេនបុន
ប្រសូត/កើត: ២៦ ឧសភា ១២៩៥ សុគត/ស្លាប់: រ. មេសា ១៣៣០
គោរម្យងារសំរាប់រាជ្យ
មុនដោយ
ចៅជេន
ក្សត្រហង្សាវត្តី
១៣៣០
តដោយ
ចៅឯ

ទំព័រគំរូ:Burmese monarchs