ជំនាញ​ ៧ យ៉ាង​ ដែល​​និស្សិត​​ត្រូវ​ការ​សំរាប់​អនាគត​របស់​ពួ​គេ

កែប្រែ

នេះ​ជា​សេចក្តី​ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀវភៅ​​របស់​បណ្ឌិត ថូនី វែគន័រ (Dr. Tony Wagner) ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា The Global Achievement Gap (គម្លាត​នៃ​​​សមិទ្ធិផល​នៅ​លើ​ពិភពលោក) ។

នៅ​លើ​ពិភពលោក មាន​និន្នាការ​ពីរ​ធំៗ​ដែល​បង្កើត​ទៅ​ជា​បញ្ហា​ជា​មូលដ្ឋាន (ព្រម​ទាំង​ជា​កាលានុវត្តភាព​ផង​ដែរ) សម្រាប់​ប្រព័ន្ធ​អប់រំ​របស់​យើង ។ ទី​មួយ ពិភពលោក​កំពុង​ដើរ​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​សេដ្ឋកិច្ច​ពឹង​ផ្អែក​លើ​វិស័យ​ឧស្សាហកម្ម ហើយ​ដើរ​តម្រង់​ទៅ​រក​សេដ្ឋកិច្ច​ពឹង​លើ​ចំណេះ​វិជ្ជា ។ ទី​ពីរ មនុស្ស​ជំនាន់​ថ្មី​​កំពុង​​មាន​ចំនួន​កើន​​ឡើង​យ៉ាង​រហ័ស​ (ពួក​គេ​ធំលូតលាស់​នៅ​ក្នុង​សម័យកាល​អ៊ីនធ័រណិត) គឺ​ជា​មនុស្ស​ដែល​ត្រូវការ​ឲ្យ​មាន​ការ​ជំរុញចិត្ត​បែប​ផ្សេង​ដើម្បី​រៀនសូធ្យ​ចំណេះ​ដឹង​នានា ។

លោក​ ថូនី​ វ៉ែគន័រ​ បាន​អះអាង​បញ្ជាក់​ថា កម្លាំង​ទាំង​ពីរ​នេះ​បង្ខំ​ឲ្យ​យើង​គិត​ពិចារណា​ឡើងវិញ​នូវ​ការអប់រំ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​អាមេរិក ។​ នៅ​ក្នុង​ការវិភាគ​ប្រកប​ដោយ​គតិបណ្ឌិត​របស់​គាត់​អំពី​​សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​ផ្នែក​ឧស្សាហកម្ម​​នា​ពេល​អនាគត​ និង ការ​សិក្សា​អំពី​ការត្រៀមខ្លួន​ជាស្រេច​ផ្នែក​អប់រំ លោក​ថូនី វ៉ែគន័រ​បាន​រកឃើញ​នូវ​អ្វី​ដែល​គាត់​ហៅ​ថា "global achievement gap" (គម្លាត​នៃ​សមិទ្ធិផល​នៅ​លើ​ពិភពលោក) ដែល​ជា​ការ​ចន្លោះ​​ដែល​ត្រូវ​លោត​រវាង​អ្វី​ដែល​សាលារៀន​ដ៏​ល្បី​របស់​យើង​កំពុង​បង្រៀន​ និង ជំនាញ​ទាំងឡាយ​ដែល​ត្រូវ​ការ​នៅ​ពេល​អនាគត ៖

១​- ការ​គិត​ពិចារណា​យ៉ាង​ហ្មត់ចត់ និង​ ការ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា (Critical thinking and problem-solving)

២- សហប្រតិបត្តិការ​ឆ្លង​បណ្តាញ​ និង ការ​ដឹកនាំ​ដោយ​ឥទ្ធិពល (Collaboration across networks and leading by influence)

៣- ភាព​រហ័ស​រហួន និង លទ្ធភាព​បត់បែន (Agility and adaptability)

៤- គំនិត​ផ្តួចផ្តើម និង សហគ្រិននិយម (Initiative and entrepreneurialism)

៥- ទំនាក់ទំនង​ដោយ​ការនិយាយ​​និង​ដោយ​ការ​សរសេរ​ប្រកប​ដោយ​ប្រសិទ្ធភាព (Effective oral and written communication)

៦- ការ​ទាញ​យក​និង​វិភាគ​ព័ត៌មាន​ (Accessing and analyzing information)

៧- ការ​ចង់ដឹង និង ការ​ស្រមើស្រមៃ (Curiosity and imagination)

បណ្ឌិត​វែគន័រ​ចង្អុល​បង្ហាញ​ថា​នៅ​ក្នុង​យុគសម័យ​ឌីជីថល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ មនុស្ស​សម័យ​អ៊ីនធ័រណិត ("Net generation") ធ្លាប់​ទទួល​បាន​អ្វីៗ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គេពេញចិត្ត​ភ្លាមៗ (មិន​ចង់រងចាំ) ហើយ​ពួក​គេ​ប្រើប្រាស់​បណ្តាញ​អ៊ីនធ័រណិត​ដើម្បី​បង្កើត​មិត្ត ដើម្បី​សិក្សា​រៀនសូត្រ​អ្វីៗ​ដែល​ពួក​គេ​ចូលចិត្ត​និង​ចង់​រៀន​ដោយ​ខ្លួនឯង (ស្វ័យសិក្សា) លើស​ពី​នោះ​ទៀត​ពួក​គេ​ជា​មនុស្ស​ដែល​ភ្ជាប់​ខ្លួន​ទៅ​នឹង​បណ្តាញ​អ៊ីនធ័រណិត​គ្រប់ពេលវេលា ដោយ​​បង្កើត​ឡើង​​​​នូវ​ពិភព​​នៃ​ពហុមីឌា (បណ្តាញ​ផ្សព្វផ្សាយ​ចម្រុះ) និង ប្រើប្រាស់​បណ្តាញចម្រុះ​ច្រើន​មុខ​ក្នុង​ពេល​តែ​មួយ លើក​លែង​តែ​ពេល​ដែល​ពួ​ក​គេ​អង្គុយ​នៅ​ក្នុង​ថ្នាក់​រៀន​ប៉ុណ្ណោះ ។

ដើម្បី​លើក​ទឹកចិត្ត​និង​បង្រៀន​មនុស្ស​​ជំនាន់​នេះ ប្រព័ន្ធ​សាលារៀន​ត្រូវ​តែ​ច្នៃប្រតិដ្ឋលួន​ឯង​ជាថ្មី​ម្តង​ទៀត​ដើម្បី​​​ធ្វើ​ជា​ស្ថាប័ន​ទទួល​ខុសត្រូវ​ចំពោះ​​អ្វី​ដែល​មាន​សារៈ​​សំខាន់​បំផុត ។ ការ​នោះ​មាន​ន័យ​ថា សាលារៀន​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ជាច្រើន​តាម​របៀប​ថ្មី​ស្រឡាង ដូចជា​ការបង្រៀន​ក្តី ការ​រៀនសូត្រ​ក្តី និង ការវាយតម្លៃ​ការងារ​ទាំង​ពីរ​ខាង​ដើម​នេះ​ក្តី ។

បណ្ឌិត​វែគន័រ​សង្កត់​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ថា ៖ សិស្សនិស្សិត​ត្រូវ​ចាប់យក​ចំណេះ​វិជ្ជា ប៉ុន្តែ​ "យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​តែ​ប្រើ​សារ​សំខាន់​ (content) ដើម្បី​បង្រៀន​សមត្ថភាព​គន្លឹះ (core competencies) " ។

ដើម្បី​រៀន​ដឹង​បន្ថែម​ទៀត​អំពី​ជំនាញ​សំខាន់​ទាំង ៧ ដែល​បាន​រៀបរាប់​ត្រួសៗ​ខាង​លើ​នេះ សូម​អាន​សៀវភៅ​របស់​បណ្ឌិត​វែគន័រ ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា "From The Global Achievement Gap: Why Even Our Best Schools Don’t Teach The New Survival Skills Our Children Need—And What We Can Do About It"​ (មេរៀន​​​ពី​គម្លាត​នៃ​សមិទ្ធិផល​នៅ​លើ​ពិភពលោក ៖ ហេតុអ្វី​បាន​ជា​សូម្បី​តែ​សាលារៀន​ដ៏​ល្អ​បំផុត​របស់​យើង​ក៏​មិន​បង្រៀន​​​យុវជន​យើង​អំពី​ជំនាញ​ថ្មី​ដើម្បី​រស់​ និង​ថា​តើ​យើង​គួរ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ចំពោះ​រឿង​នោះ​) ។

សម្រង់​ពាក្យសម្តី​ល្អៗ​មួយ​ចំនួន​ទាក់ទង​នឹង​ជំនាញ​ ៧ យ៉ាង

កែប្រែ

១) ការ​គិត​ពិចារណា​ហ្មត់ចត់ និង ការ​ដោះស្រាយ​បញ្ញា (CRITICAL THINKING AND PROBLEM SOLVING)

សម្តី​របស់​អ្នក​ស្រី អែល​ឡឹន កុមាតា (Ellen Kumata) ជា​ទីប្រឹក្សា​របស់​ក្រុមហ៊ុន Fortune 200 ៖ "គំនិត​ដែល​ជឿថា​អ្នក​ដឹកនាំ​កំពូល​របស់​ក្រុមហ៊ុន​មួយ​មាន​គ្រប់​ចម្លើយ​ និង អាច​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​ផ្សេងៗ​ដោយ​ខ្លួន​គេ​ គឺ​ជា​គំនិត​ហួស​សម័យ​ទៅ​ហើយ ។ មនុស្ស​ដែល​ធ្វើការកៀកកិត​​ស្និទ្ធ​នឹង​ការងារ​របស់​គាត់​ត្រូវ​តែ​មាន​ជំនាញ​ផ្នែក​វិភាគ​យ៉ាង​ល្អល្អះ​ ។ អ្នក​ត្រូវ​តែ​​ល្អិត​ហ្មត់ចត់ ឧទាហរណ៍​ ការ​ធ្វើ​តេស្ត​ពិសោធ​មើល​ការដៅស្មាន​របស់​អ្នក មិន​ត្រូវ​ទទួល​យក​អ្វីៗ​ដូច​ដែល​គេ​បាន​ប្រគល់​មក​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​ឡើយ មិន​ត្រូវ​ចូល​ធ្វើ​ការងារ​ដោយ​យក​គំនិត​របស់​ខ្លួន​ទៅ​ជាមួយ​ថា​អ្នក​កំពុង​ព្យាយាម​បញ្ជាក់អះអាង​ថា​ជា​មនុស្ស​ពូកែ​ឡើយ​​​" ។


២) សហប្រតិបត្តិការ​ឆ្លង​បណ្តាញ​និង​ការ​ដឹកនាំ​ដោយ​ប្រើ​ឥទ្ធិពល (COLLABORATION ACROSS NETWORKS AND LEADING BY INFLUENCE)

សម្តី​របស់​លោក​ ម៉ាក ឆែន្ត​ល័រ (Mark Chandler) ជា​អនុប្រធាន​និង​ជា​មេធាវី​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ Cisco៖ "បញ្ហា​ចម្បង​បំផុត​ដែល​យើង​មាន​នៅ​ក្នុង​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​មូល​គឺ​ការ​រក​បាន​មនុស្ស​ដែល​មាន​សមត្ថភាព​អាច​សម្តែង​ភាពដឹកនាំ​ឆ្លង​បណ្តាញ (គ្រប់​វិស័យ) ។ ភាសា​ដែល​យើង​និយាយ​ដដែលៗ (មន្ត) នោះ​គឺ​ថា​ អ្នក​​ត្រូវ​ដឹកនាំ​ដោយ​ប្រើ​ឥទ្ធិពល ជាជាង​ការ​ប្រើ​​សិទ្ធិអំណាច ។ "

៣) ភាព​រហ័សរហួន និង លទ្ធភាពបត់បែន (AGILITY AND ADAPTABILITY)

សម្តី​របស់​លោក​ ខ្លេ ផាកឃ័រ (Clay Parker) ជា​ប្រធាន​ផ្នែក​គ្រប់គ្រង​សារធាតុគីមី​នៃ​ក្រុមហ៊ុន BOC Edwards៖ "ខ្ញុំ​បាន​មក​ធ្វើការងារ​ទី​នេះ​អស់​រយៈពេល ៤ ឆ្នាំ​​ ហើយ​​រៀងរាល់​ឆ្នាំ​យើង​​បាន​​កែប្រែ​ជា​មូលដ្ឋាន​នូវ​របៀបចាត់ការ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ ព្រោះ​តែ​ការប្រែប្រួល​​ឥតឈប់ឈរ​នៃ​វិធី​ធ្វើ​ជំនួញ ។ ខ្ញុំ​អាច​ធានា​អះអាង​ថា​ ការងារ​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ជួល​បុគ្គល​ណា​ម្នាក់​ឲ្យ​មក​ធ្វើ​នោះ​​នឹង​ត្រូវ​តែ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ដែរ ឬ​ក៏​អាច​ថា ការងារ​នោះ​ឈប់​​មាន​ទៀត​ហើយ​នៅ​ពេល​អនាគត ដូច្នេះ​នេះ​ហើយ​ជា​ហេតុផល​បញ្ជាក់​ថា​ លទ្ធភាព​បត់បែន និង ជំនាញ​ខាង​ការ​រៀនសូត្រ​វិជ្ជា​ថ្មីៗ​ទៀត​​មាន​សារៈ​សំខាន់​ជាង​ជំនាញ​បច្ចេកទេស​ទាំង​ឡាយ ។ "

៤) គំនិត​ផ្តួចផ្តើម និង សហគ្រិនភាព (INITIATIVE AND ENTREPRENEURSHIP)

សម្តី​របស់​លោក ម៉ាក មែដដក្ស (Mark Maddox) ជា​ប្រធានគ្រប់គ្រង​ផ្នែក​ធនធាន​មនុស្ស​នៃ​ក្រុមហ៊ុន Unilever Foods North America​ ៖ "សម្រាប់​បុគ្គលិក​ផ្នែក​ផលិតកម្ម​និង​​ច្នៃម៉ូត (ជា​បុគ្គលិក​ធ្វើការ​យក​ប្រាក់​ម៉ោង) យើង​ត្រូវ​ការ​មនុស្ស​ដែល​ចេះ​ដឹកនាំ​ខ្លួនឯង​ឲ្យ​​អាច​ធ្វើការងារ​សម្រេច​តាម​គោលដៅ ពោល​គឺ​ពួក​គេ​ជា​មនុស្ស​ដែល​អាច​រកឃើញ​ដំណោះស្រាយ​​​ប្រកប​ដោយ​ភាព​ច្នៃប្រតិដ្ឋ​ចំពោះ​បញ្ហា​ផ្សេងៗ​ដែល​ពិបាក​ដោះស្រាយ​និង​ទាមទារការតស៊ូ​ដើម្បី​សម្រេច ។​"

៥) ទំនាក់ទំនង​ដោយ​ការ​និយាយ​និង​ការសរសេរ​ប្រកប​ដោយ​ប្រសិទ្ធភាព (EFFECTIVE ORAL AND WRITTEN COMMUNICATION)

សម្តី​របស់​អ្នក​ស្រី អែន្នម៉ារី នៀល (Annmarie Neal) អនុប្រធាន​​ផ្នែក​គ្រប់គ្រង​ទេពកោសល្យ​នៃ​ក្រុមហ៊ុន​ Cisco Systems ៖ "ជំនាញ​ដ៏​ធំ​បំផុត​ដែល​មនុស្ស​​ជា​ច្រើន​ខ្វះខាត​នោះ​គឺ លទ្ធភាព​ដើម្បី​ទាក់ទង​គ្នា ទាំង​ខាង​ការបង្ហាញ​​គំនិត​ដោយ​ការ​សរសេរ​និង​ដោយ​ការ​និយាយ ។ នោះ​គឺ​ជា​បញ្ហា​ដ៏​ធំ​មួយ​របស់​យើង ។ "

៦) ការ​ទាញ​យក​​និង​ការ​វិភាគ​ព័ត៌មាន (ACCESSING AND ANALYZING INFORMATION)

សម្តី​របស់​លោក ម៉ៃឃ៍ សាំម័រស៍ (Mike Summers)​ ជា​អនុប្រធាន​ផ្នែក​គ្រប់គ្រង​ទេពកោសល្យ​ពិភពលោក​របស់ក្រុមហ៊ុន​ Dell ៖ "​សព្វថ្ងៃ​មាន​ព័ត៌មាន​ច្រើន​លើសលប់ ហើយ​នោះ​ប្រហែល​ជា​ព័ត៌មាន​ដ៏​ច្រើន​សន្ធឹក​ពេក​​ ហើយ​ប្រសិន​បើ​មនុស្ស​ជាច្រើន​មិន​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​ដើម្បី​យក​ព័ត៌មាន​ទាំង​នោះ​មក​រៀនចំ​ដាក់​តាម​លំដាប់លំដោយ​ឲ្យ​មាន​ប្រយោជន៍​ទេ វា​ស្ទើរតែ​​បង្កឲ្យ​មនុស្ស​ទាំង​នោះ​គាំង​ស្ទះ​មិន​អាច​បោះជំហាន​​ដើរ​ទៅ​មុខ​មិន​រួច ។ ​"

៧) ការ​ចង់ដឹង​ និង ការ​ស្រមើស្រមៃ (CURIOSITY AND IMAGINATION)

សម្តី​របស់​លោក ម៉ៃឃឹល យុង (Michael Jung) ទីប្រឹក្សា​ជាន់ខ្ពស់​របស់​ក្រុមហ៊ុន McKinsey and Company ៖ "គំនិត​ចាស់​គំរិល​របស់​ពួក​យើង​គឺ​ថា ការងារ​ទាំងឡាយ​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ច្បាស់​លាស់​ដោយ​និយោជក (អ្នក​ជួល​បុគ្គលិក) ហើយ​ចំណែក​ឯ​បុគ្គលិក​វិញ​ត្រូវ​តែ​ធ្វើការងារ​អ្វី​ក៏​ដោយ​ដែល​និយោជក​ដាក់​ឲ្យ​ធ្វើ... ប៉ុន្តែតាម​ការ​ពិត អ្នក​​មាន​បំណង​ចង់​ឲ្យ​បុគ្គលិក​រក​ឃើញ​ការបកស្រាយ​មួយ​ដែល​អ្នក​ចូលចិត្ត ពោល​គឺ​បុគ្គលិក​នាំ​យក​គំនិត​ផ្ទាល់​ខ្លួន​​ថ្មី​ៗ​មក​បញ្ចូល​បន្ថែម​ដល់​កន្លែង​ធ្វើការងារ នោះ​គឺ​ជា​ធាតុ​ច្នៃ​ប្រតិដ្ឋ​​ដ៏​សំខាន់ ។ ​​"

សង្ខេប​អត្ថន័យ​របស់​ជំនាញ​នីមួយៗ

កែប្រែ

១) ការគិត​ពិចារណា​យ៉ាង​ហ្មត់ចត់ និង វិធី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា (Critical Thinking & Problem Solving) ៖ នៅ​ពេល​អ្នក​មិន​​ទាញ​មនុស្ស​គ្រប់គ្នា​ឲ្យ​ចូលរួម​យ៉ាង​សកម្ម​ក្នុង​ផលិតផល​ឬ​ដំណើរការ​ផលិត ។ ហើយ​នៅ​ពេល​​សិស្ស​និស្សិត​​​មិន​​ចូលរួម​យ៉ាង​សកម្ម​នៅ​ក្នុង​ស្វ័យសិក្សា​និង​ការស្វែងយល់ ។

២) សហប្រតិបត្តិការ (Collaboration) ៖ តើ​​សិស្ស​និស្សិត​​​ធ្វើការ​ជាក្រុម​​រួម​គ្នា​ឆ្លង​ថ្នាក់​រៀន សាលារៀន តំបន់​គ្រប់គ្រង​សាលារៀន និង ហួស​ពី​នោះ​ឬ​ទេ ? តើ​យើង​បាន​ទៅ​ជួប​ពួក​គេ​ដើម្បី​នាំ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ចូលរួម​ឬ​ទេ ?

៣) ដឹកនាំ​ដោយ​ប្រើ​ឥទ្ធិពល (Lead by Influence) ៖ តើ​យើង​ ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ កំពុង​តែ​ដឹកនាំ​​ដោយ​សួរ​​សិស្ស​និស្សិត​នូវ​សំណួរ​ផ្សេងៗ​ឬ​ដោយ​ផ្តល់​ចម្លើយ​ផ្សេង​ទៅ​ដល់​ពួក​គេ​វិញ ។

៤) ភាព​រហ័ស​រហួស និង លទ្ធភាព​បត់បែន​បាន (Agility and Adaptability) ៖ តើ​​សិស្ស​និស្សិត​​​មាន​បទពិសោធន៍​ច្រើន​គ្រប់គ្រាន់​​ដែល​អាច​ផ្តោត​ទៅ​លើ​ជំនាញ​នេះ​ឬ​ទេ ? តើ​កុមារកុមារី​មាន​ឱកាស​ច្រើន​ដែល​ផ្អែក​លើ​ចម្ងល់​ចង់​ដឹង​របស់​ពួក​គេ​ដើម្បី​អាច​តេស្ត​សាកល្បង​មើល​សម្មតិកម្ម​ (ការ​ស្មាន) ទាំង​ឡាយ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​បង្កើត​ឡើង​​នោះ​ពិត​ឬ​មិន​ពិត​ដែរ​ឬ​ទេ ?

៥) គំនិត​ផ្តួចផ្តើម និង​ សហគ្រិននិយម (Initiative and Entrepreneurialism) ៖ តើ​​សិស្ស​និស្សិត​​​មាន​កំណត់​គោលដៅ​របស់​ពួក​គេ​ឬ​ទេ ? ហើយ​ប្រសិន​បើ​គេ​មាន​កំណត់​គោលដៅ​មែន តើ​ជា​គោលដៅ​ដែល​​ដែល​អាច​ពង្រីក​បាន​ដែរ​ឬ​ទេ ? វា​ជា​ការ​ងាយស្រួល​នឹង​សម្រេច​គោលដៅ​ ប៉ុន្តែ​យើង​ត្រូវ​ការ​ចង់​ឲ្យ​សិស្ស​និស្សិត​របស់​យើង​ពង្រីក​កម្រិត​ព្រំដែន​របស់​ពួក​គេ​ ព្រម​ទាំង​ចេះ​តាម​ដាន​មើល​ការរីក​ចម្រើន​របស់​ពួក​គេ​ដោយ​ប្រៀបធៀប​ទៅ​នឹង​គោល​ដៅ​នោះ ។ និយាយ​យ៉ាង​ខ្លី​ សិស្សនិស្សិត​គួរ​រៀន​ជំនាញ​ធ្វើ​ជា​សហគ្រិន (ប្រធានក្រុមហ៊ុន) មិនគួរ​រៀន​ត្រឹម​ជំនាញ​ធ្វើ​ជា​បុគ្គលិក​ឬ​កម្មករ​បម្រើការងារ​ឲ្យ​និយោជក​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ។

៦) ទំនាក់ទំនង​ប្រកប​ដោយ​ប្រសិទ្ធភាព (Effective Communication) ៖ នាយក​ប្រតិបត្តិ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​មួយ​ចំនួន​បាន​រាយការណ៍​ថា​និស្សិត​មួយ​ចំនួន​គ្មាន​លទ្ធភាព​នឹង​ពិចារណា​ប្រកប​ដោយ​ហេតុផល​ត្រឹមត្រូវ មិន​ចេះ​ពន្យល់​គំនិត​របស់​គេ​ដើម្បី​ទាក់ទាញ​អ្នក​ស្តាប់​ឲ្យ​ជឿ​តាម និង​ មិន​ចេះ​សរសេរ​បញ្ចេញ​គំនិត​របស់​គេ​ដើម្បី​ពន្យល់​មនុស្ស​ដទៃ​ទៀត​សោះ ។ ជំនាញ​នេះ​ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្តោត​ចំណាប់​អារម្មណ៍​​យ៉ាង​ខ្លាំង, ត្រូវ​ការ​ឲ្យ​មាន​ការតាម​ពិនិត្យ​មើល និង វាយ​តម្លៃ​យ៉ាង​យកចិត្ត​ទុកដាក់ ។

៧) ចេះ​ទាញ​យក​ និង វិភាគ​ព័ត៌មាន (Accessing and Analyzing Information) ៖ សព្វថ្ងៃ​មាន​ទិន្នន័យ​គ្រប់យ៉ាង​ដែល​យើង​អាច​ទាញយក​បាន​ពី​បណ្តាញ​អ៊ីនធ័រណិត ។ ចំណុច​គន្លឹះ​គឺ​នៅ​ត្រង់​សិស្ស​និស្សិត​ចេះ​វាយ​តម្លៃ​ថា តើ​ទិន្នន័យ​ណា​​​ជា​ទិន្នន័យ​សំខាន់​ ? តើ​​ទិន្នន័យ​ណា​ជា​ទិន្នន័យ​​​ឥតបាន​ការ ? តើ​សិស្ស​និស្សិត​ចេះ​សំយោគ​លទ្ធផល​នៃ​ការស្រាវជ្រាវ​និង​ចាត់​អាទិភាព​នេះ​របក​គំហើញ​របស់​ពួក​ឬ​ទេ ?

ឯកសារ​យោង

កែប្រែ
  1. http://www.tonywagner.com/7-survival-skills Archived 2014-08-08 at the វេយប៊ែខ ម៉ាស៊ីន.
  2. http://asiasociety.org/seven-skills-students-need-their-future