ឈរ
[១]ឈរជាឥរិយាបថទី៣ នៃធម្មជាតិមនុស្សដែលកាលនៅជាទារក មាតាបិតាបង្ហាត់បង្រៀនឲ្យរៀនឈរមុនរៀនដើរ ក្រោយចេះអង្គុយ ។
ដល់យើងបានចម្រើនធំឡើង មានវ័យជាបឋម មាតាបិតានឹងគ្រូអាចារ្យបានហ្វឹកហ្វឺនប្រដៅឲ្យដឹងខុសត្រូវ និងគួរសមក្នុងឥរិយាបថទាំង៤ទៀត ។
ឥរិយាបថឈរនេះ ក្នុងត្រកូលមានសុខភាពរៀបរយល្អប្រដៅកូនចៅថា៖ បើម្ដាយ ឪពុក ជីដូន ជីតា គ្រូអាចារ្យ អង្គុយរៀបហើយហៅកូនចៅ និងសិស្សឲ្យចូលមកចិតក្ដី ឬ កូនចៅ សិស្សគណាមានការចូលទៅជិត នឹងជម្រាបការផ្សេងៗក្ដី មិនត្រូវឈរនិយាយ ទោះជាយកវត្ថុអ្វីទៅជុន ក៏មិនត្រូវឈរហុចដែរ ។
តែបើលោកអង្គុយរាបនៅលើផ្ទះ ឬ លើគ្រែដែលជាសេនាសនៈខ្ពស់ជាងទៅហើយ យើងនៅទិទាបជាង គប្បីឈរនិយាយបានមិនជាការឆ្គងទេ ក៏ប៉ុន្តែត្រូវបន្ទន់ខ្លួនបន្តិចដើម្បីសម្ដែងគារវកិច្ចគោរពបុព្វការីជនឲ្យបរិបូណ៌ ។
ចំណែកខាងគារវកិច្ចចំពោះខត្ធិយត្រកូល មានព្រះមហាក្សត្រិយ៍ជាដើម ការឈរនិយាយថ្វាយសេចក្ដីផ្សេងៗ នោះខ្ញុំបានអធិប្បាយហើយក្នុងឥរិយាបថអង្គុយ ។
ឯកសារយោង
កែប្រែ- ↑ ទម្លាប់ទំនៀមខ្មែរ រៀបរៀងដោយ ឧកញ៉ាមហាមន្ត្រី ញិក នូវ