(ធ័ម មៈ ខ័ន) ន. (បាលី, សំស្ក្រឹត ធម៌ស្កន្ធ) ពួកធម៌, កងធម៌, ចំនួនកងធម៌ជាពុទ្ធវចនៈក្នុងព្រះត្រៃបិដក ហៅថា ព្រះធម៌ ៨ ម៉ឺន ៤ ពាន់ធម្មក្ខន្ធ ។
