បោក្ខរព័ស៌
(បោក-ខៈរ៉ៈ ព័រ) (បោក្ខរ “ឈូក” + វស្ស “ភ្លៀង” > បោក្ខរវស្ស; បុឞ្ករ + វឞ៌) ភ្លៀងមានអាការដូចជាទឹកធ្លាក់លើស្លឹកឈូក ។ កាលដែលព្រះសក្យមុនីសម្មាសម្ពុទ្ធ ទ្រង់បានត្រាស់ហើយពុំយូរប៉ុន្មាន, ទ្រង់ស្ដេចត្រឡប់ចូលមកក្រុងកបិលវត្ថុជាជាតិភូមិរបស់ព្រះអង្គ... ទ្រង់បណ្ដាលឲ្យធ្លាក់ភ្លៀងជាអស្ចារ្យ ក្នុងទីប្រជុំនៃពួកព្រះញាតិ, បើអ្នកណាចង់ឲ្យទទឹកក៏ទទឹក, អ្នកដែលមិនចង់ឲ្យទទឹកទេ ភ្លៀងនោះក៏ពុំទទឹកឡើយ គឺគ្រាន់តែធ្លាក់មកត្រូវ ប៉ុន្តែរអិលជ្រុះដូចជាទឹកធ្លាក់លើស្លឹកឈូក, ហៅថា បោក្ខរព័ស៌ ឬភ្លៀងបោក្ខរព័រ្ស (ក្នុងពុទ្ធប្រវត្តិ) ។ បោក្ខរព័រ្ស