ប៉េងប៉ោះ
ប៉េងប៉ោះ គឺជាវល្លិដើមទាបពួកមួយ ជាដំណាំក៏មាន ដុះឯងក៏មានផ្លែប្រើជាបន្លែជាដើម ។ បន្លែដែលមកពីក្រុមដើមស្ពៃទឹក (nightshade) ដែលមានដើមកំណើតនៅអាមេរិកខាងត្បូង។ ប៉េងប៉ោះគឺជាប្រភពអាហារបំប៉នដ៏សំខាន់នៃសារធាតុលីកូប៉ែនដែលមានសារជាតិប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពជាច្រើនរួមមានការកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង និងជំងឺមហារីក។ វាក៏ជាប្រភពដ៏អស្ចារ្យនៃវីតាមីនសេ ប៉ូតាស្យូម ហ្វូឡាត និងវីតាមីនK ។ ជាធម្មតាវាមានពណ៌ក្រហមនៅពេលពេញវ័យ ប៉េងប៉ោះក៏អាចមានច្រើនពណ៌រួមមានពណ៌លឿង ទឹកក្រូច បៃតង និងស្វាយ។ លើសពីនេះទៅទៀតប៉េងប៉ោះតូចៗជាច្រើនមានរូបរាង និងរសជាតិខុសៗគ្នា។[១]
ពូជប៉េងប៉ោះជាច្រើនប្រភេទត្រូវបានដាំដុះយ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងអាកាសធាតុក្តៅនៅទូទាំងពិភពលោក ជាមួយនឹងផ្ទះកញ្ចក់ដែលអនុញ្ញាតឱ្យផលិតប៉េងប៉ោះពេញមួយរដូវនៃឆ្នាំ។ រុក្ខជាតិប៉េងប៉ោះជាធម្មតាលូតលាស់ដល់កម្ពស់ ១-៣ ម៉ែត្រ។ រុក្ខជាតិប៉េងប៉ោះដែលមិនចេះកំណត់អាយុ គឺជារុក្ខជាតិដែលមានអាយុច្រើនឆ្នាំនៅក្នុងទីជម្រកកំណើតរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែត្រូវបានដាំដុះជាប្រចាំឆ្នាំ។ ទំហំរបស់ប៉េងប៉ោះប្រែប្រួលទៅតាមពូជដែលមានចន្លោះពី ១–១០សង់ទីម៉ែត្រ ។
ឯកសារយោង
កែប្រែ- ↑ "អាហារូបត្ថម្ភ និងអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពរបស់ប៉េងប៉ោះ". spiencambodia.com. Retrieved 2023-09-09.