សម្ដេចប៉ាប៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី៩៖
យុត្ដាធិកានៃសាសនារបស់លោកត្រូវបានហៅថា "ហូលីស៊ី",ឬ "អាផូសត្រូលិក" ខាងលើជាមូលដ្ឋាននៃប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់ក្នុងព្រះវិហាដែលសាវ័កសន្ដសិលាបានរងទុកលំបាកជាច្រើននៅក្នុងប្រទេសរ៉ូម។ សម្ដេចប៉ាបគឺជាប្រមុខរដ្ឋនៃទីក្រុងវ៉ាទីកង់,ព្រះមហាក្សត្រដែលគ្រប់គ្រងរដ្ឋនៃទីក្រុងងបានក្ដោបក្ដាប់ទឹកដីបរិពន្ឋភូមិទាំងអស់នៃទីក្រុងរ៉ូម។
មុខងាររបស់សម្ដេចប៉ាបគឺជាមុខងារមួយដែលបានបង្កើតនៅឋិតឋេរនៅលើពិភពលោក ហើយជាផ្នែកមួយខ្ពស់នៅលើពិភពលោកក្នងប្រវិត្ដសាស្ដ្រ។
សមេ្ដចប៉ាបកាលពីសម័យបុរាណបានជួយផ្សព្វផ្សាយច្រើនអំពីគ្រិស្ដសាសនា និង
នៅពាក់កណ្ដាលឆ្នាំពួកគេបានអនុវត្ដតាមច្បាប់ដែលមិន
ទាក់ទងនឹងសាសនាសំខាន់មួយនៅភាគខាងលិចនៃប្រអឺរ៉ុប ព្រមទាំងដើរតួជាអាជ្ញាកណ្ដាលរវាងមហាក្សត្រគ្រិស្ដសាសនា។ បច្ចុប្បន្ននេះ, ក្នុងការបន្ថែមការរីកឡើងជំនឿនៃគ្រិស្ដសាសនា និង លទ្ឋិផងដែរ, សម្ដេចប៉ាបបានឧទ្ទិសដើម្បីអោយសាសនាទំាងមូលនឹងមានការទាក់ទងគ្នាទៅវិញទៅមក, ការធ្វើកុសលផលបុណ្យ, និង ការការពារសិទ្ឋមនុស្ស។
សម្ដេចប៉ាបមានមុខងារដែលបង្ខំអោយលះបង់អំណាចអាណាចក្រ,និង ប៉ាបបានធ្វើការអនុញ្ញាតច្បាប់នេះស្ទើរតែផ្ដាច់មុខដើម្បីជាសារះសំខាន់នៃសាសនា។ ជាច្រើនសតវត្យន៏មកហើយ, សម្ដេចប៉ាបអះអាងចំពោះការអនុ
▲Popes have gradually been forced to give up temporal power, and papal authority is now almost exclusively restricted to matters of religion.[7] Over the centuries, papal claims of spiritual authority have been ever more firmly expressed, culminating in 1870 with the proclamation of the dogma of papal infallibility for rare occasions when the pope speaks ex cathedra—literally "from the chair (of St. Peter)"—to issue a formal definition of faith or morals.[7] The only explicit such occasion after the proclamation was the definition of the dogma of the Assumption of Mary in 1950.
|