សម្ដេចប៉ាប យូហាន ទី២៣៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
No edit summary
បន្ទាត់ទី៤៖
 
 
'''សម្ដេចប៉ាប យូហាន ទី២៣''' មាន​ព្រះនាម​ប្រសូតជា '''អែនជេលឡូ ហ្គីសេមផូ រ៉ូលខាលី''' គឺ​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ [[ព្រះសហគមន៍កាតូលិក]] និង គ្រប់​គ្រង​​ច្បាប់​វិន័យ​នៅ [[ទីក្រុងវ៉ាទីកង់]] ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៥៨រហូត​​ដល់​​ពេល​​ដែល​​គាត់​​ស្លាប់​​នៅ​​ក្នុង​​ឆ្នាំ​​១៩៦៣។ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៥៨ រហូត​​ដល់​​ពេល​​ដែល​​គាត់ចូលទីវង្គត​​នៅ​​ក្នុង​​ឆ្នាំ ​​១៩៦៣។ គាត់​​ជា[[សម្ដេចប៉ាប]]ថ្មី​​ជាង​​គេ​​ដែល​​ជ្រើស​​​​ពី សន្ត​​ទៅ​ជា​​ថ្មី​​ជាង​​គេ​​ដែល​​ជ្រើស​​​​ពីសន្តយូហាន​​ទៅ​ជា​​ [[សម្ដេចប៉ាប]]។
'''រ៉ូលខាលី''' កើត​នៅ​ក្នុង​ថ្ងៃ​ទី ២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៨៨១ ហើយ​ចូលទីវង្គត​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​១៩៦៣ គាត់​ជា​កូន​ទី​៣ ក្នុង​​ចំណោម​​កូន​​ទាំង​​១៣ក្នុង​ត្រកូល​របស់​គាត់​ក្នុង​​ចំណោម​​កូន​​ទាំង​​១៣ក្នុង​ត្រកូល​របស់​គាត់។​ ​​ហើយ​​បាន​​កើត​ក្នុង​​ប្រទេស​​​'''រ៉ូលខាលី'''​បាន​​​កើត​​ក្នុង​​ប្រទេស​ [[អ៊ីតាលី]]​​ក្នុង​​ភូមិ​​មួយ​​ដែល​​មាន​​ការ​​ចែក​​រំ​លែក​​កសិ​ផល​​។​​ក្នុង​​ភូមិ​​មួយ​​ដែល​ប្រជា​ជន​ភាគ​ច្រើន​ប្រក​ប​របរ​ជា​អ្នក​ចែក​ចាយ​​​កសិ​ផល​​​។ គាត់​​បាន​​​ទទួល​​ការ​​អនុញ្ញាត​​ជា​​បុព្វ​ជិត​​ក្នុង​ឆ្នាំ​​១៩០៤ និង បាន​​កាត់​​បន្ថយ​​តំណែង​​ផ្សេងៗ​​រួម​​មាន​បាន​​កាត់​​បន្ថយ​​តំណែង​​ផ្សេងៗ​​របស់ ទូក​របស់​[[សម្ដេចប៉ាប]] ​ដែលមានក្នុង​​'''កាតូ​លិច'''​នៃ​'''សម្ដេច​ប៉ាប''' នៅ​​ក្នុង​​ប្រទេស​​មួយ​​ចំនួន រួម​មាន​​ក្នុង​​ប្រទេស​​មួយ​​ចំនួនដួចជា បារាំង(១៩៤៤)។ '''[[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១២]] បាន​តែងតាំង ''' បានតែងតាំង រ៉ូលខាលី''' នូវ​សមណសក្ដិ​ក្នុង​ឲ្យមាន​​សមណសក្ដិ​ក្នុង​'''គ្រិស្ដសាសនា''' ក្នុងឆ្នាំ១៩៥៨។ [[សម្ដេចប៉ាប]] យូហានបាន​ជាប់​​នូវ​​ការ​​ជ្រើស​រើស​​ក្នុង​​ថ្ងៃ​ទី ២៨ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៥៨ នៅអាយុ​៧៧ឆ្នាំ។ គាត់មាន​ការផ្ញាក់ផ្អើដែល​អ្នកទាំង​អស់​​មាន​ជំនឿជឿ​ជាក់​លើគាត់ឲ្យគាត់ក្លាយជាអ្នកថែរក្សាគាត់មាន​ការផ្ញាក់ផ្អើពេល​ដែល​ប្រជាជន​ទាំង​​ឡាយ​​​​មាន​ជំនឿជឿ​ជាក់​លើគាត់ ហើយ​​បានឲ្យគាត់ក្លាយជាអ្នកថែរក្សា [[សម្ដេចប៉ាប]] ដែល​តាម​ប្រវត្តិសាស្ដ្រ​គេ​ហៅ​ថា​ក្ដែល​តាម​ប្រវត្តិសាស្ដ្រ​គេ​ហៅ​ថាជា[[រុម​ព្រឹក្សាវ៉ាទីកាល់ទី២​ក្រុម​ព្រឹក្សាវ៉ាទីកាល់ទី២]] ក្នុងឆ្នាំ​១៩៦២-១៩៦៥ បួន​ឆ្នាំ​កន្លះ​បន្ទាប់​ពីការ​ជាប់​ការ​ជ្រើស​រើស​របស់​គាត់ត្រូវ​នឹង​បួន​ឆ្នាំ​កន្លះ​បន្ទាប់​ពីការ​ជាប់​ការ​ជ្រើស​រើស​របស់​គាត់ និង​២​ខែ​បន្ទប់​ពីការ​ធ្វើ​រួច​រាល់​នូវការ​ផ្ញើ​សំបុត្រ​របស់​គាត់​ទៅ [[វិហា​គ្រិស្ដ]] ទាំង​ឡាយ។
 
==ជីវប្រវត្តិ==
 
===ជីវិតនៃការបូសយ៉ាងឆាប់===
 
'''អែនជេលឡូ ហ្គីសេមផូ រ៉ូលខាលី''' បាន​ប្រសូតនៅ '''សូតតូ អីល ម៉ូនតេ''' ដែល​ជា​ភូមិ​ក្នុង​ប្រទេស​តូច​មួយ​នៅ '''ប៊ើហ្កាម៉ូ''' ភូមិ​នៃ​សាសនា​ឡា​បា​ឌី​ ប្រទេស​អ៊ីតាលី។ គាត់​ជា​កូ​ន​ទី​មួយ​របស់ '''ជីអូវ៉ានី បាទីស្តា រ៉ូលខាលី'''​ រវាយ​ឆ្នាំ(១៨៥៤-១៩៣៥) ជាមួយ​ប្រពន្ធ​របស់​គាត់ '''មារីអាណា ហ្គូលីយា ម៉ាស៊ូឡា''' ​រវាង​ឆ្នាំ​ (១៨៥៤-១៩៣៩) និង ជា​កូន​ទី​បួន​ក្នុង​ចំណោម​កូន​ទាំង​១៣​ក្នុង​គ្រួសារ​រួម​មាន​ជា​កូន​ទី​៣​ក្នុង​ចំណោម​កូន​ទាំង​១៣​ក្នុង​គ្រួសារ​រួម​មាន​ '''អែនជែឡូ ហ្គូសេប៉េ អាល់ហ្វ្រេដូ''' (១៨៨៩–១៩៧២) '''ម៉ារៀកាទ័ររីណា''' (១៨៧៧–១៨៨៣)​ '''តេរ៉េសា'''(១៨៧៩–១៩៥៤) '''អាន់ស៊ីឡា'''(១៨៨០–១៩៥៣) '''ដូមីនីកូ គូសេប៉េ'''(២២ កុម្ភៈ ១៨៨៨–១៤ មិនា ១៨៨៨) ហ្វ្'''រេនសេសកូហ្វ្រេនសេសកូ ហ្សាវើរីអូ'''(១៨៨៣–1976) '''ម៉ារៀ អេលីសា'''(១៨៨៤–១៩៥៥) '''អូសសូនតា កាស៊ីដា'''(១៨៨៦–??) '''ជីអូវ៉ានី ហ្វ្រេសស្កូ'''(១៨៩១–១៩៥៦) '''អ៊ើនរីកា'''(១៨៩៣–១៩១៨) '''ហ្គូសេប៉េ លុជី'''(១៨៩៤–??) និង '''លូជី''' (១៨៩៦–១៨៩៨)។ គ្រួសារ​របស់​គាត់​ធ្វើ​ការ​ជា​អ្នក​ចែក​ចាយ​កសិ​ផល ដូចជា​មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​នៅ​ '''សូតតូ អីល ម៉ូនតេ'''​ភាព​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្ម​មួយ​ដែល​ខុស​ប្លែក​គឺ​បុព្វធីការី '''អ៊ីជេនិអូ ប៉ាសេលី''' [[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១២]] ជា​អ្នក​ដែល​មក​ពី​គ្រួសារ​'''អារីស្តូក្រាធីក''' បុរាណ​ដែល​មាន​ការ​ជាប់​ទាក់​ទង​និង​ការងារ​របស់​ប៉ាប។បុរាណ​ដែល​ជាគ្រួសារធ្លាបធ្វើជា ​[[សម្ដេចប៉ាប]]។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គាត់​នៅ​តែ​ជា​កូន​ចៅ​នៃ​គ្រួសារ​អភិជន​អ៊ីតាលី ដែល​មក​ពី​ជនដែល​មាន​ឋានៈ​តូច​ទាប​និង​អ្នក​ក្រ។
ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩០៤ '''រ៉ូកាល់លីរ៉ូខាលី'''បាន​​ក្លាយ​ជា​បណ្ឌិត​យ៉ាង​ពេញ​លេញ​ក្នុង​ទេវា​វិទ្យា និង បាន​បួស​ជា​បុព្វជិត​ក្នុង​បាន​បួស​ជា​បុព្វជិត​ក្នុង ​[[ព្រះសហគមន៍កាតូលិក]]នៅ '''សាន់តាម៉ារៀ''' ក្នុង​ '''ម៉ុនតេ សាន់តូ''' ក្នុងទីក្រុងរ៉ូមប្រទេសអ៊ីតាលី។
 
==បុព្វជិត និង សង្ឃរាជ==
 
ក្នុងឆ្នាំ​១៩០៥ '''ជីអាកូម៉ូ រ៉ាឌីនី តេដេសឆី''' ដែលជា​សង្ឃរាជ​ថ្មី​នៅដែលជា[[សម្ដេចប៉ាប]]​ថ្មី​នៅ '''ប៊ីហ្កាម៉ូ''' ដែលបានតែងតាំង '''រ៉ូលខាលី''' ឲ្យ​ទៅ​ជា​លេខា​ធី​ការ​របស់​គាត់។ '''រ៉ូខា​លី''' បាន​ធ្វើ​ការ​សម្រាប់បាន​ធ្វើ​ការ​​ឲ្យ '''រ៉ាឌីនី តេដេស្កី''' រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​សង្ឃរាជ​ស្លាប់​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩១៤។រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល ក្នុង​កំឡុង​ពេល​ប្រវត្តិកាល​របស់​[[សម្ដេចប៉ាប]]រូបនោះចូលទីវង្គត​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩១៤។ ក្នុង​កំឡុង​ពេល​របប​ជា​ប៉ាប​របស់ '''រ៉ូលខាលី''' បាន​ទេសនា​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ស្រុកគាត់បាន​ទេសនា​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ស្រុក '''ស៊ើមីណារី'''​​ក្នុងទីក្រុង '''​ប៊ីហ្កាម៉ូ'''។
 
ក្នុង​កំឡុង​ពេល​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទីមួយ​ '''រ៉ូខាលី''' បាន​ជាប់​កំណែន​ទៅ​ធ្វើ​ជា​ទាហាន​ព្រះរាជា​អ៊ីតាលី​ ដែល​មាន​ដំណែង​ជា​ពលបាល​ត្រី​ដែល​បម្រើការ​ជា​ពេទ្យ​ដោយ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​សែង​ស្នែង​ជញ្ជូន​អ្នក​របួស​និង​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​បួស​ក្នុង​សាសនា​គ្រិស្ដ​។ បន្ទាប់​ពី​បាន​បណ្ដេញ​ពី​ទាហ៊ាន​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩១៩ គាត់​មាន​កេរ្ដិ៍​ឈ្មោះ​ខាង​ សិក្ខា​សាលា​ស្ដីពី​ការ​គ្រប់​គ្រង​ខាង​ផ្លូវ​ចិត្ត។
ក្នុង​កំឡុង​ពេល​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទីមួយ​ '''រ៉ូខាលី''' បាន​ជាប់​កំណែន​ទៅ​ធ្វើ​ជា​ទាហាន​នៃរាជាណាចក្រអ៊ីតាលី ដែលគាត់​មាន​ដំណែង​ជា​ពលបាល​ត្រី ​បម្រើ​ការ​ក្នុងផ្នែក​ជា​ពេទ្យ​ ជា​អ្នក​សែង​ស្នែង​ជញ្ជូន​អ្នក​របួស​ បន្ទាប់មកក៏បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​បួស​ក្នុង​សាសនា​គ្រិស្ដ​។ បន្ទាប់​​ពី​​បាន​​ចេញ​ពី​ការ​ធ្វើជា​ទាហ៊ាន​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩១៩ គាត់​មាន​កេរ្ដិ៍​ឈ្មោះ​ខាង​ សិក្ខា​សាលា​ស្ដីពី​ការ​គ្រប់​គ្រង​ខាង​ផ្លូវ​ចិត្ត។
ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩២១ សម្ដេចប៉ាប '''ប៊េណេឌីកទី១៥''' បាន​តែង​តាំង​គាត់​ទៅ​ជា​ប្រធាន សង្គម​សម្រាប​ជំនឿ​លទ្ធិ​សាសនាក្នុងឆ្នាំ ១៩១៥ '''សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១១''' បាន​តែង​តាំង​គាត់​ជា​សាវក​ភ្ញៀវ​នៃ​សាវក​របស់​ ​[[ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ]] '''នៅប៊ុលការី'''ឆ្នាំ (1925–1935) ហើយ​បាន​ឲ្យ​នាម​គាត់​ជា​អ្នក​ប្រសិទ្ធនំប៉័ង​និង​ស្រា​ដូច​ជា​សង្ឃរាជ​មាន​យសខ្ពស់​នៅ '''អារ៉េអូប៉ូលីស''' ប្រទេស​ក្រិច។ គាត់​បាន​ជ្រើស​រើស​អ្នក​​អេរ៉ែករបស់គាត់ '''ម៉ូតតូ''' ដែល​មក​ពី​អ្នក​ដែល​គាត់​ណែនាំ​បង្ហាញ​ផ្លូវ។
 
ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩២១ [[សម្ដេចប៉ាប ប៊េណេឌីក ទី១៥]] បាន​តែង​តាំង​គាត់​ទៅ​ជា​ប្រធានសង្គម​សម្រាប​ជំនឿ​លទ្ធិ​សាសនា។ ក្នុងឆ្នាំ១៩១៥ [[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១១]] បាន​តែង​តាំង​គាត់​ជា​សាវក​​របស់​ ​[[ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ]] '''នៅប៊ុលការី'''ឆ្នាំ (១៩២៥–១៩៣៥) ហើយ​បាន​ឲ្យ​នាម​គាត់​ជា​អ្នក​ប្រសិទ្ធនំប៉័ង​និង​ស្រា​ដូច​ជា ​[[សម្ដេចប៉ាប]]​មាន​យសខ្ពស់​នៅ '''អារ៉េអូប៉ូលីស''' ប្រទេស​ក្រិច។ គាត់​បាន​ជ្រើស​រើស​អ្នក​​អេរ៉ែករបស់គាត់ '''ម៉ូតតូ''' ដែល​មក​ពី​អ្នក​ដែល​គាត់ធ្លាប់​ណែនាំ​បង្ហាញ​ផ្លូវ។
 
==អ្នកការទូតក្នុងកាតូលិច==
 
ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៣៥ គាត់​បាន​ទទួល​សិទ្ធ​ជាសាវក​ព្រះយេស៊ូគាត់​បាន​ទទួល​សិទ្ធ​សញ្ញាជាសាវក ​[[ព្រះយេស៊ូ]] ប្រចាំ​ប្រទេស​'''ទួកគឺ'''និង '''ក្រិច'''។ '''រ៉ូខាលី'''​បាន​ប្រើ​ការិយាល័យ​នេះ​ដើម្បី​ជួយ​ជនជាតិ​ស្វីស​ដោយ​លួចលាក់​ក្នុង​ការ​ជួយ​ជនភាស​ខ្លួន​រាប់​ពាន់​នាក់​នៅ​អ៊ីរ៉ុប​បាន​ប្រើ​ការិយាល័យ​​ដើម្បី​ជួយ​ជនជាតិ​ស្វីស​ដោយ​លួចលាក់​ក្នុង​ការ​ជួយ​ជនភាស​ខ្លួន​រាប់​ពាន់​នាក់​នៅ​អ៊ីរ៉ុប ថ្នាក់​ដឹង​នាំ​មួយ​ចំនួន​គិត​ថា​គាត់​ជា​មនុស្ស​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​ម្នាក់​។ ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៩៤ ក្នុង​កំឡុង​ពេល​សង្គ្រាម​លោក​លោក​ទី​២​ [[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១២]] បាន​ឲ្យ​នាម​គាត់​ជា​រាជ​ទូត​នៃ​សាវក​របស់ [[ព្រះ​យេស៊ូ]] ​ទៅ​ប្រទេស​បារាំង។ ក្នុង​រឿង​នេះ​គាត់​បាន​សុំចូល​និវត្ត​ជា​សម្ដេចប៉ាប​ដែល​​ជា​​អ្នក​​ធ្វើ​​សហការ​​ជា​​​មួយ​​អ្នក​​មាន​​អំនាច​​កាន់​​កាប់​​នៅ​​អាឡឺម៉ង់​​។ក្នុង​រឿង​នេះ​គាត់​បាន​សុំចូល​និវត្ត​ជា [[សម្ដេចប៉ាប]]​ដែល​​ជា​​អ្នក​​ធ្វើ​​ការសហការ​​ជា​​​មួយ​​អ្នក​​មាន​​អំនាច​​កាន់​​កាប់​​នៅ​​អាឡឺម៉ង់​​។
 
ការ​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​ក្នុង​កំឡុង​ពេល​បូជា
==ការ​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​ក្នុង​កំឡុង​ពេល​ជាបូជាចារ្យ==
ដូចជា​អ្នកការ​ទូត '''រ៉ូខាលី'''បាន​បង្កើន​ការ​ខំ​ប្រឹង​ផ្សេងៗ​ពី​គ្នា​ក្នុង​កំឡុង​ពេល​បូជា​ដើម្បី​ជួយ​ជន​ភាគ​ខ្លួន ជា​ពិសេស​ប្រជាជន​ទ្វីស​មក​ពី '''ណាហ្សីស'''។ ក្នុង​ចំណោម​ការ​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​នេះ​មាន៖
 
<br>• ជន​ភាស​ខ្លួន​ជន​ជាតិ​ទ្វីស ដែល​ជាអ្នក​មក​ដល់​នៅ​'''អ៊ីស្តានប៊ូល'''និង​កំពុង​បន្ត​ជួយ​ទៅ​'''ប៉ាលេស្ទីន'''​ឬ​គោល​បំណង​ដទៃ​ទៀត​
អ្នកការ​ទូត '''រ៉ូខាលី'''បាន​ធ្វើការ​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​ក្នុង​កំឡុង​ពេលគាត់ជា ​[[បូជាចារ្យ]]​ដើម្បី​ជួយ​ជន​ភាគ​ខ្លួន ជា​ពិសេស​ប្រជាជន​ទ្វីស​មក​ពី '''ណាហ្សីស'''។ ក្នុង​ចំណោម​ការ​ខំ​​ប្រឹង​​ប្រែង​ទាំង​នោះ​រួម​មាន៖
<br>• ក្មេង​ៗ​ស្'''លូវ៉ាគី''' បាន​ថែរ​រក្សា​ឲ្យ​ចាក​ចេញ​ពី​ប្រទេស​ក្នុង​ពេល​នៃ​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​របស់​គាត់​
<br>• ជន​ភាស​ខ្លួន​ជន​ជាតិ​ទ្វីស ដែល​ជាអ្នក​មក​ដល់​នៅ​'''អ៊ីស្តានប៊ូល'''និង​កំពុង​បន្ត​ជួយ​ទៅ​'''ប៉ាលេស្ទីន'''​ឬ​គោល​បំណង​ដទៃ​ទៀត​​។​
<br>• ជន​ភាស​ខ្លួន​ទ្វីស ក្រោម​ឈ្មោះ​របស់​គាត់​ត្រូវ​បាន​បញ្ចូល​ទៅ​ក្នុង​បញ្ជី​ដោយ​ '''រ៉ាប៊ីម៉ាខូស''' '''នៅអ៊ីស្តាប៊ូល'''។
<br>• ក្មេង​ៗ'''​ស្លូវ៉ាគី''' ដោយមានការ​ថែរ​រក្សា​ឲ្យ​ចាក​ចេញ​ពី​ប្រទេស​ក្នុង​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​របស់​គាត់​។
<br>• ជនជាតិ​ទ្វីស​បាន​កាន់​កាប់​ជំរុំ​ប្រមូល​ផ្ដុំ​នៅ​ឯ '''ជេសេនណូវ៉ាក'''នៅជិត '''ស្តារ៉ា ហ្គ្រាឌិស្កា'''ជា​លិទ្ធិផល​មាន​ការ​ដោះ​លែង​ឲ្យ​រួច​ខ្លួន​ក្រោម​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• ជន​ភាស​ខ្លួន​ទ្វីស ក្រោមព្រះនាមរបស់​គាត់​ត្រូវគេ​បាន​បញ្ចូល​ទៅ​ក្នុង​បញ្ជី​​'''រ៉ាប៊ីម៉ាខូស'''នៅ'''អ៊ីស្តាប៊ូល'''។
<br>• ជនជាតិ​នៃ​ប្រទេស​'''ប៊ូលការរី''' បាន​ចាកចេញ​ពី​'''ប៊ូលការរី'''ជា​លិទ្ធិផល​នៃ​ការ​សំណូមពរ​របស់​គាត់​ទៅ​ស្ដេច​'''ប៊ូរ៉ុស''' នៃ​ប្រទេស​'''ប៊ុលការរី'''។
<br>• ជនជាតិ​ទ្វីស​បាន​កាន់​កាប់​ជំរុំ​ប្រមូល​ផ្ដុំ​នៅ​ឯ '''ជេសេនណូវ៉ាក'''នៅជិត ជិត'''ស្តារ៉ា ហ្គ្រាឌិស្កា'''ជា​លិទ្ធិផល​មាន​ការ​ដោះ​លែង​ឲ្យ​រួច​ខ្លួន​ក្រោម​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។​មាន​ការ​ដោះ​លែង​ឲ្យ​រួច​ខ្លួន​ក្រោម​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• ជនជាតិ'''រ៉ូម៉ានៀ'''មក​ពី​'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''បាន​ចាក​ចេញ​ពី​'''រ៉ូម៉ានៀ'''ដូចជា​លិទ្ធិផល​នៃ​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• ជនជាតិ​នៃ​ប្រទេស​'''ប៊ូលការរី''' បាន​ចាកចេញ​ពី​'''ប៊ូលការរី'''ជា​លិទ្ធិផល​នៃ​ការ​សំណូមពរ​របស់​គាត់​ទៅ​ស្ដេច​'''ប៊ូរ៉ុស''' នៃ​ប្រទេស​'''ប៊ុលការរី'''។
<br>• ជនជាតិ​'''អ៊ីតាលី'''បាន​ជួយ​ដោយ​ [[ទីក្រុងវ៉ាទីកង់]] ជាលិទ្ធិផល​នៃ​កា​រ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់។
<br>• ជនជាតិ'''រ៉ូម៉ានៀ'''មក​ពី​'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''បាន​ចាក​ចេញ​ពី​'''រ៉ូម៉ានៀ'''ដូចជា​លិទ្ធិផល​នៃ​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។ក្រោម​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• គ្រិស្ថាន​ថែរក្សា​កុមារ​កំព្រា​នៅ​'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''ទៅ​លើក​ប៉ាល់​ជន​ភាស​ខ្លួន​ពី '''ខុនស្តានតា'''ទៅ ​'''អ៊ីស្តាប៊ុល'''និង​បន្ទាប់​ពិការ​មក​ដល់​នៅ​ផ្'''លេសស្ទីង''' ជា​លិទ្ធិ​ផល​នៃ​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• ជនជាតិ​'''អ៊ីតាលី'''បាន​ជួយ​ដោយ​ [[ទីក្រុងវ៉ាទីកង់]] ជាលិទ្ធិផល​នៃ​កា​រ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់។ក្រោម​កា​រ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់។
<br>• ជនជាតិ​'''ជីហ្វ​'''បាន​កាន់កាប់​នៅ​ជំរុំ​ប្រមូល​ផ្ដុំ '''ស៊ើរីដ''' ដែល​ជា​អ្នក​បាន​លះបង់​ចាប់​ពី​ការ​និរទេស​ពី​ជំរុំ​ស្លាប់​របស់​អាឡឺម៉ង់​ជា​លិទ្ធិផល​នៃការ​ធ្វើអន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• គ្រិស្ថាន​គាំពារកុមារ​កំព្រា​នៅ​'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''ឲ្យឡើងទៅ​លើក​ប៉ាល់​ជន​ភាស​ខ្លួន​ចេញពី'''ខុនស្តានតា'''ទៅ'''អ៊ីស្តាប៊ុល'''និង​បន្ទាប់​ពិការ​មក​ដល់​នៅ'''​ផ្លេសស្ទីង'''ក្រោម​ការ​ធ្វើ​អន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• ជនជាតិ​'''ហុងគ្រី''' ជា​អ្នក​ជួយ​ពួក​គេ​ទាំង​ការ​ធ្វើ​បរវត្តន៍​របស់​ពួក​គេ​ទៅ​ជា​[[គ្រិស្ដសាសនា]] សូម្បី​តែ​ពិធី​លាង​បាប សំបុត្រ​បរិសុទ្ធ ដែល​ផ្ញើ​ដោយ '''រ៉ូខាលី''' ទៅ​សាវក​[[ព្រះយេស៊ូ]]​នៅប្រទេស​'''ហុងគ្រី'''នៅ​'''មុនស៊ីងណូ អាជេឡូ រ៉ូតា'''<br>
<br>• ជនជាតិ​'''ជីហ្វ​'''បាន​កាន់កាប់​នៅ​ជំរុំ​ប្រមូល​ផ្ដុំ'''ស៊ើរីដ'''ដែល​ជា​អ្នក​បាន​ធ្វើការពលីកម្មចាប់​ពី​ការ​និរទេស​ពី​ជំរុំ​ស្លាប់​របស់​អាឡឺម៉ង់​ក្រោមការ​ធ្វើអន្តរាគមន៍​របស់​គាត់​។
<br>• ជនជាតិ​'''ហុងគ្រី'''ជា​អ្នក​ជួយ​ពួក​គេ​ទាំង​ការ​ធ្វើ​បរវត្តន៍​សាសនារបស់​ពួក​គេ​ទៅ​ជា ជា​អ្នក​ជួយ​ពួក​គេ​ទាំង​ការ​ធ្វើ​បរវត្តន៍​របស់​ពួក​គេ​ទៅ​ជា​[[គ្រិស្ដសាសនា]] សូម្បី​តែ​ពិធី​លាង​បាប សំបុត្រ​បរិសុទ្ធ ដែល​ផ្ញើ​ដោយសំបុត្រ​បរិសុទ្ធដែល​ផ្ញើ​ដោយ '''រ៉ូខាលី''' ទៅ​សាវក​[[ព្រះយេស៊ូ]]​នៅប្រទេស​'''ហុងគ្រី'''នៅ​'''មុនស៊ីងណូ អាជេឡូ រ៉ូតា'''<br>
 
ក្នុងឆ្នាំ​១៩៦៥​អ្នកយក​ពាក្យ​របស់​សម្ដេច​ប៉ាប យូហាន​បាន​និយាយ​ថា៖