'''សម្ដេចប៉ាប យូហាន ទី២៣''' មានព្រះនាមប្រសូតជា '''អែនជេលឡូ ហ្គីសេមផូ រ៉ូលខាលី''' គឺជាអ្នកដឹកនាំ [[ព្រះសហគមន៍កាតូលិក]] និង គ្រប់គ្រងច្បាប់វិន័យនៅ [[ទីក្រុងវ៉ាទីកង់]] ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៥៨រហូតដល់ពេលដែលគាត់ស្លាប់នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៦៣។ចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៥៨ រហូតដល់ពេលដែលគាត់ចូលទីវង្គតនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៣។ គាត់ជា[[សម្ដេចប៉ាប]]ថ្មីជាងគេដែលជ្រើសពី សន្តទៅជាថ្មីជាងគេដែលជ្រើសពីសន្តយូហានទៅជា [[សម្ដេចប៉ាប]]។
'''រ៉ូលខាលី''' កើតនៅក្នុងថ្ងៃទី ២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៨៨១ ហើយចូលទីវង្គតនៅថ្ងៃទី៣ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៦៣ គាត់ជាកូនទី៣ ក្នុងចំណោមកូនទាំង១៣ក្នុងត្រកូលរបស់គាត់ក្នុងចំណោមកូនទាំង១៣ក្នុងត្រកូលរបស់គាត់។ ហើយបានកើតក្នុងប្រទេស'''រ៉ូលខាលី'''បានកើតក្នុងប្រទេស [[អ៊ីតាលី]]ក្នុងភូមិមួយដែលមានការចែករំលែកកសិផល។ក្នុងភូមិមួយដែលប្រជាជនភាគច្រើនប្រកបរបរជាអ្នកចែកចាយកសិផល។ គាត់បានទទួលការអនុញ្ញាតជាបុព្វជិតក្នុងឆ្នាំ១៩០៤ និង បានកាត់បន្ថយតំណែងផ្សេងៗរួមមានបានកាត់បន្ថយតំណែងផ្សេងៗរបស់ ទូករបស់[[សម្ដេចប៉ាប]] ដែលមានក្នុង'''កាតូលិច'''នៃ'''សម្ដេចប៉ាប''' នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន រួមមានក្នុងប្រទេសមួយចំនួនដួចជា បារាំង(១៩៤៤)។ '''[[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១២]] បានតែងតាំង ''' បានតែងតាំង រ៉ូលខាលី''' នូវសមណសក្ដិក្នុងឲ្យមានសមណសក្ដិក្នុង'''គ្រិស្ដសាសនា''' ក្នុងឆ្នាំ១៩៥៨។ [[សម្ដេចប៉ាប]] យូហានបានជាប់នូវការជ្រើសរើសក្នុងថ្ងៃទី ២៨ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៥៨ នៅអាយុ៧៧ឆ្នាំ។ គាត់មានការផ្ញាក់ផ្អើដែលអ្នកទាំងអស់មានជំនឿជឿជាក់លើគាត់ឲ្យគាត់ក្លាយជាអ្នកថែរក្សាគាត់មានការផ្ញាក់ផ្អើពេលដែលប្រជាជនទាំងឡាយមានជំនឿជឿជាក់លើគាត់ ហើយបានឲ្យគាត់ក្លាយជាអ្នកថែរក្សា [[សម្ដេចប៉ាប]] ដែលតាមប្រវត្តិសាស្ដ្រគេហៅថាក្ដែលតាមប្រវត្តិសាស្ដ្រគេហៅថាជា[[រុមព្រឹក្សាវ៉ាទីកាល់ទី២ក្រុមព្រឹក្សាវ៉ាទីកាល់ទី២]] ក្នុងឆ្នាំ១៩៦២-១៩៦៥ បួនឆ្នាំកន្លះបន្ទាប់ពីការជាប់ការជ្រើសរើសរបស់គាត់ត្រូវនឹងបួនឆ្នាំកន្លះបន្ទាប់ពីការជាប់ការជ្រើសរើសរបស់គាត់ និង២ខែបន្ទប់ពីការធ្វើរួចរាល់នូវការផ្ញើសំបុត្ររបស់គាត់ទៅ [[វិហាគ្រិស្ដ]] ទាំងឡាយ។
==ជីវប្រវត្តិ==
===ជីវិតនៃការបូសយ៉ាងឆាប់===
'''អែនជេលឡូ ហ្គីសេមផូ រ៉ូលខាលី''' បានប្រសូតនៅ '''សូតតូ អីល ម៉ូនតេ''' ដែលជាភូមិក្នុងប្រទេសតូចមួយនៅ '''ប៊ើហ្កាម៉ូ''' ភូមិនៃសាសនាឡាបាឌី ប្រទេសអ៊ីតាលី។ គាត់ជាកូនទីមួយរបស់ '''ជីអូវ៉ានី បាទីស្តា រ៉ូលខាលី''' រវាយឆ្នាំ(១៨៥៤-១៩៣៥) ជាមួយប្រពន្ធរបស់គាត់ '''មារីអាណា ហ្គូលីយា ម៉ាស៊ូឡា''' រវាងឆ្នាំ (១៨៥៤-១៩៣៩) និង ជាកូនទីបួនក្នុងចំណោមកូនទាំង១៣ក្នុងគ្រួសាររួមមានជាកូនទី៣ក្នុងចំណោមកូនទាំង១៣ក្នុងគ្រួសាររួមមាន '''អែនជែឡូ ហ្គូសេប៉េ អាល់ហ្វ្រេដូ''' (១៨៨៩–១៩៧២) '''ម៉ារៀកាទ័ររីណា''' (១៨៧៧–១៨៨៣) '''តេរ៉េសា'''(១៨៧៩–១៩៥៤) '''អាន់ស៊ីឡា'''(១៨៨០–១៩៥៣) '''ដូមីនីកូ គូសេប៉េ'''(២២ កុម្ភៈ ១៨៨៨–១៤ មិនា ១៨៨៨) ហ្វ្'''រេនសេសកូហ្វ្រេនសេសកូ ហ្សាវើរីអូ'''(១៨៨៣–1976) '''ម៉ារៀ អេលីសា'''(១៨៨៤–១៩៥៥) '''អូសសូនតា កាស៊ីដា'''(១៨៨៦–??) '''ជីអូវ៉ានី ហ្វ្រេសស្កូ'''(១៨៩១–១៩៥៦) '''អ៊ើនរីកា'''(១៨៩៣–១៩១៨) '''ហ្គូសេប៉េ លុជី'''(១៨៩៤–??) និង '''លូជី''' (១៨៩៦–១៨៩៨)។ គ្រួសាររបស់គាត់ធ្វើការជាអ្នកចែកចាយកសិផល ដូចជាមនុស្សភាគច្រើននៅ '''សូតតូ អីល ម៉ូនតេ'''ភាពគួរឲ្យចាប់អារម្មមួយដែលខុសប្លែកគឺបុព្វធីការី '''អ៊ីជេនិអូ ប៉ាសេលី''' [[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១២]] ជាអ្នកដែលមកពីគ្រួសារ'''អារីស្តូក្រាធីក''' បុរាណដែលមានការជាប់ទាក់ទងនិងការងាររបស់ប៉ាប។បុរាណដែលជាគ្រួសារធ្លាបធ្វើជា [[សម្ដេចប៉ាប]]។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់នៅតែជាកូនចៅនៃគ្រួសារអភិជនអ៊ីតាលី ដែលមកពីជនដែលមានឋានៈតូចទាបនិងអ្នកក្រ។
ក្នុងឆ្នាំ ១៩០៤ '''រ៉ូកាល់លីរ៉ូខាលី'''បានក្លាយជាបណ្ឌិតយ៉ាងពេញលេញក្នុងទេវាវិទ្យា និង បានបួសជាបុព្វជិតក្នុងបានបួសជាបុព្វជិតក្នុង [[ព្រះសហគមន៍កាតូលិក]]នៅ '''សាន់តាម៉ារៀ''' ក្នុង '''ម៉ុនតេ សាន់តូ''' ក្នុងទីក្រុងរ៉ូមប្រទេសអ៊ីតាលី។
==បុព្វជិត និង សង្ឃរាជ==
ក្នុងឆ្នាំ១៩០៥ '''ជីអាកូម៉ូ រ៉ាឌីនី តេដេសឆី''' ដែលជាសង្ឃរាជថ្មីនៅដែលជា[[សម្ដេចប៉ាប]]ថ្មីនៅ '''ប៊ីហ្កាម៉ូ''' ដែលបានតែងតាំង '''រ៉ូលខាលី''' ឲ្យទៅជាលេខាធីការរបស់គាត់។ '''រ៉ូខាលី''' បានធ្វើការសម្រាប់បានធ្វើការឲ្យ '''រ៉ាឌីនី តេដេស្កី''' រហូតដល់ថ្ងៃដែលសង្ឃរាជស្លាប់ក្នុងឆ្នាំ១៩១៤។រហូតដល់ថ្ងៃដែល ក្នុងកំឡុងពេលប្រវត្តិកាលរបស់[[សម្ដេចប៉ាប]]រូបនោះចូលទីវង្គតក្នុងឆ្នាំ១៩១៤។ ក្នុងកំឡុងពេលរបបជាប៉ាបរបស់ '''រ៉ូលខាលី''' បានទេសនានៅក្នុងចំណោមអ្នកស្រុកគាត់បានទេសនានៅក្នុងចំណោមអ្នកស្រុក '''ស៊ើមីណារី'''ក្នុងទីក្រុង '''ប៊ីហ្កាម៉ូ'''។
ក្នុងកំឡុងពេលសង្គ្រាមលោកលើកទីមួយ '''រ៉ូខាលី''' បានជាប់កំណែនទៅធ្វើជាទាហានព្រះរាជាអ៊ីតាលី ដែលមានដំណែងជាពលបាលត្រីដែលបម្រើការជាពេទ្យដោយធ្វើជាអ្នកសែងស្នែងជញ្ជូនអ្នករបួសនិងបានក្លាយជាអ្នកបួសក្នុងសាសនាគ្រិស្ដ។ បន្ទាប់ពីបានបណ្ដេញពីទាហ៊ាននៅក្នុងឆ្នាំ ១៩១៩ គាត់មានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះខាង សិក្ខាសាលាស្ដីពីការគ្រប់គ្រងខាងផ្លូវចិត្ត។
ក្នុងកំឡុងពេលសង្គ្រាមលោកលើកទីមួយ '''រ៉ូខាលី''' បានជាប់កំណែនទៅធ្វើជាទាហាននៃរាជាណាចក្រអ៊ីតាលី ដែលគាត់មានដំណែងជាពលបាលត្រី បម្រើការក្នុងផ្នែកជាពេទ្យ ជាអ្នកសែងស្នែងជញ្ជូនអ្នករបួស បន្ទាប់មកក៏បានក្លាយជាអ្នកបួសក្នុងសាសនាគ្រិស្ដ។ បន្ទាប់ពីបានចេញពីការធ្វើជាទាហ៊ាននៅក្នុងឆ្នាំ ១៩១៩ គាត់មានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះខាង សិក្ខាសាលាស្ដីពីការគ្រប់គ្រងខាងផ្លូវចិត្ត។
ក្នុងឆ្នាំ ១៩២១ សម្ដេចប៉ាប '''ប៊េណេឌីកទី១៥''' បានតែងតាំងគាត់ទៅជាប្រធាន សង្គមសម្រាបជំនឿលទ្ធិសាសនាក្នុងឆ្នាំ ១៩១៥ '''សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១១''' បានតែងតាំងគាត់ជាសាវកភ្ញៀវនៃសាវករបស់ [[ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ]] '''នៅប៊ុលការី'''ឆ្នាំ (1925–1935) ហើយបានឲ្យនាមគាត់ជាអ្នកប្រសិទ្ធនំប៉័ងនិងស្រាដូចជាសង្ឃរាជមានយសខ្ពស់នៅ '''អារ៉េអូប៉ូលីស''' ប្រទេសក្រិច។ គាត់បានជ្រើសរើសអ្នកអេរ៉ែករបស់គាត់ '''ម៉ូតតូ''' ដែលមកពីអ្នកដែលគាត់ណែនាំបង្ហាញផ្លូវ។
ក្នុងឆ្នាំ ១៩២១ [[សម្ដេចប៉ាប ប៊េណេឌីក ទី១៥]] បានតែងតាំងគាត់ទៅជាប្រធានសង្គមសម្រាបជំនឿលទ្ធិសាសនា។ ក្នុងឆ្នាំ១៩១៥ [[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១១]] បានតែងតាំងគាត់ជាសាវករបស់ [[ព្រះយេស៊ូគ្រិស្ដ]] '''នៅប៊ុលការី'''ឆ្នាំ (១៩២៥–១៩៣៥) ហើយបានឲ្យនាមគាត់ជាអ្នកប្រសិទ្ធនំប៉័ងនិងស្រាដូចជា [[សម្ដេចប៉ាប]]មានយសខ្ពស់នៅ '''អារ៉េអូប៉ូលីស''' ប្រទេសក្រិច។ គាត់បានជ្រើសរើសអ្នកអេរ៉ែករបស់គាត់ '''ម៉ូតតូ''' ដែលមកពីអ្នកដែលគាត់ធ្លាប់ណែនាំបង្ហាញផ្លូវ។
==អ្នកការទូតក្នុងកាតូលិច==
ក្នុងឆ្នាំ១៩៣៥ គាត់បានទទួលសិទ្ធជាសាវកព្រះយេស៊ូគាត់បានទទួលសិទ្ធសញ្ញាជាសាវក [[ព្រះយេស៊ូ]] ប្រចាំប្រទេស'''ទួកគឺ'''និង '''ក្រិច'''។ '''រ៉ូខាលី'''បានប្រើការិយាល័យនេះដើម្បីជួយជនជាតិស្វីសដោយលួចលាក់ក្នុងការជួយជនភាសខ្លួនរាប់ពាន់នាក់នៅអ៊ីរ៉ុបបានប្រើការិយាល័យដើម្បីជួយជនជាតិស្វីសដោយលួចលាក់ក្នុងការជួយជនភាសខ្លួនរាប់ពាន់នាក់នៅអ៊ីរ៉ុប ថ្នាក់ដឹងនាំមួយចំនួនគិតថាគាត់ជាមនុស្សដ៏ត្រឹមត្រូវម្នាក់។ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៤ ក្នុងកំឡុងពេលសង្គ្រាមលោកលោកទី២ [[សម្ដេចប៉ាបភីអូស ទី១២]] បានឲ្យនាមគាត់ជារាជទូតនៃសាវករបស់ [[ព្រះយេស៊ូ]] ទៅប្រទេសបារាំង។ ក្នុងរឿងនេះគាត់បានសុំចូលនិវត្តជាសម្ដេចប៉ាបដែលជាអ្នកធ្វើសហការជាមួយអ្នកមានអំនាចកាន់កាប់នៅអាឡឺម៉ង់។ក្នុងរឿងនេះគាត់បានសុំចូលនិវត្តជា [[សម្ដេចប៉ាប]]ដែលជាអ្នកធ្វើការសហការជាមួយអ្នកមានអំនាចកាន់កាប់នៅអាឡឺម៉ង់។
ការខំប្រឹងប្រែងក្នុងកំឡុងពេលបូជា
==ការខំប្រឹងប្រែងក្នុងកំឡុងពេលជាបូជាចារ្យ==
ដូចជាអ្នកការទូត '''រ៉ូខាលី'''បានបង្កើនការខំប្រឹងផ្សេងៗពីគ្នាក្នុងកំឡុងពេលបូជាដើម្បីជួយជនភាគខ្លួន ជាពិសេសប្រជាជនទ្វីសមកពី '''ណាហ្សីស'''។ ក្នុងចំណោមការខំប្រឹងប្រែងនេះមាន៖
<br>• ជនភាសខ្លួនជនជាតិទ្វីស ដែលជាអ្នកមកដល់នៅ'''អ៊ីស្តានប៊ូល'''និងកំពុងបន្តជួយទៅ'''ប៉ាលេស្ទីន'''ឬគោលបំណងដទៃទៀត ▼
អ្នកការទូត '''រ៉ូខាលី'''បានធ្វើការខំប្រឹងប្រែងក្នុងកំឡុងពេលគាត់ជា [[បូជាចារ្យ]]ដើម្បីជួយជនភាគខ្លួន ជាពិសេសប្រជាជនទ្វីសមកពី '''ណាហ្សីស'''។ ក្នុងចំណោមការខំប្រឹងប្រែងទាំងនោះរួមមាន៖
<br>• ក្មេងៗស្'''លូវ៉ាគី''' បានថែររក្សាឲ្យចាកចេញពីប្រទេសក្នុងពេលនៃការយកចិត្តទុកដាក់របស់គាត់
▲<br>• ជនភាសខ្លួនជនជាតិទ្វីស ដែលជាអ្នកមកដល់នៅ'''អ៊ីស្តានប៊ូល'''និងកំពុងបន្តជួយទៅ'''ប៉ាលេស្ទីន''' ឬគោលបំណងដទៃទៀត។
<br>• ជនភាសខ្លួនទ្វីស ក្រោមឈ្មោះរបស់គាត់ត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងបញ្ជីដោយ '''រ៉ាប៊ីម៉ាខូស''' '''នៅអ៊ីស្តាប៊ូល'''។
<br>• ក្មេងៗ'''ស្លូវ៉ាគី''' ដោយមានការថែររក្សាឲ្យចាកចេញពីប្រទេសក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់របស់គាត់។
<br>• ជនជាតិទ្វីសបានកាន់កាប់ជំរុំប្រមូលផ្ដុំនៅឯ '''ជេសេនណូវ៉ាក'''នៅជិត '''ស្តារ៉ា ហ្គ្រាឌិស្កា'''ជាលិទ្ធិផលមានការដោះលែងឲ្យរួចខ្លួនក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។ ▼
<br>• ជនភាសខ្លួនទ្វីស ក្រោមព្រះនាមរបស់គាត់ត្រូវគេបានបញ្ចូលទៅក្នុងបញ្ជី'''រ៉ាប៊ីម៉ាខូស'''នៅ'''អ៊ីស្តាប៊ូល'''។
<br>• ជនជាតិនៃប្រទេស'''ប៊ូលការរី''' បានចាកចេញពី'''ប៊ូលការរី'''ជាលិទ្ធិផលនៃការសំណូមពររបស់គាត់ទៅស្ដេច'''ប៊ូរ៉ុស''' នៃប្រទេស'''ប៊ុលការរី'''។ ▼
▲<br>• ជនជាតិទ្វីសបានកាន់កាប់ជំរុំប្រមូលផ្ដុំនៅឯ '''ជេសេនណូវ៉ាក''' នៅជិត ជិត'''ស្តារ៉ា ហ្គ្រាឌិស្កា''' ជាលិទ្ធិផលមានការដោះលែងឲ្យរួចខ្លួនក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។មានការដោះលែងឲ្យរួចខ្លួនក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។
<br>• ជនជាតិ'''រ៉ូម៉ានៀ'''មកពី'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''បានចាកចេញពី'''រ៉ូម៉ានៀ'''ដូចជាលិទ្ធិផលនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។ ▼
▲<br>• ជនជាតិនៃប្រទេស'''ប៊ូលការរី''' បានចាកចេញពី'''ប៊ូលការរី'''ជាលិទ្ធិផលនៃការសំណូមពររបស់គាត់ទៅស្ដេច'''ប៊ូរ៉ុស''' នៃប្រទេស'''ប៊ុលការរី'''។
<br>• ជនជាតិ'''អ៊ីតាលី'''បានជួយដោយ [[ទីក្រុងវ៉ាទីកង់]] ជាលិទ្ធិផលនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។ ▼
▲<br>• ជនជាតិ'''រ៉ូម៉ានៀ'''មកពី'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''បានចាកចេញពី'''រ៉ូម៉ានៀ''' ដូចជាលិទ្ធិផលនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។ក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។
<br>• គ្រិស្ថានថែរក្សាកុមារកំព្រានៅ'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''ទៅលើកប៉ាល់ជនភាសខ្លួនពី '''ខុនស្តានតា'''ទៅ '''អ៊ីស្តាប៊ុល'''និងបន្ទាប់ពិការមកដល់នៅផ្'''លេសស្ទីង''' ជាលិទ្ធិផលនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។
▲<br>• ជនជាតិ'''អ៊ីតាលី'''បានជួយដោយ [[ទីក្រុងវ៉ាទីកង់]] ជាលិទ្ធិផលនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។ក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។
<br>• ជនជាតិ'''ជីហ្វ'''បានកាន់កាប់នៅជំរុំប្រមូលផ្ដុំ '''ស៊ើរីដ''' ដែលជាអ្នកបានលះបង់ចាប់ពីការនិរទេសពីជំរុំស្លាប់របស់អាឡឺម៉ង់ជាលិទ្ធិផលនៃការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។
<br>• គ្រិស្ថានគាំពារកុមារកំព្រានៅ'''ត្រេនស្នីសត្រៀ'''ឲ្យឡើងទៅលើកប៉ាល់ជនភាសខ្លួនចេញពី'''ខុនស្តានតា'''ទៅ'''អ៊ីស្តាប៊ុល'''និងបន្ទាប់ពិការមកដល់នៅ'''ផ្លេសស្ទីង'''ក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។
<br>• ជនជាតិ'''ហុងគ្រី''' ជាអ្នកជួយពួកគេទាំងការធ្វើបរវត្តន៍របស់ពួកគេទៅជា[[គ្រិស្ដសាសនា]] សូម្បីតែពិធីលាងបាប សំបុត្របរិសុទ្ធ ដែលផ្ញើដោយ '''រ៉ូខាលី''' ទៅសាវក[[ព្រះយេស៊ូ]]នៅប្រទេស'''ហុងគ្រី'''នៅ'''មុនស៊ីងណូ អាជេឡូ រ៉ូតា'''<br> ▼
<br>• ជនជាតិ'''ជីហ្វ'''បានកាន់កាប់នៅជំរុំប្រមូលផ្ដុំ'''ស៊ើរីដ'''ដែលជាអ្នកបានធ្វើការពលីកម្មចាប់ពីការនិរទេសពីជំរុំស្លាប់របស់អាឡឺម៉ង់ក្រោមការធ្វើអន្តរាគមន៍របស់គាត់។
▲<br>• ជនជាតិ'''ហុងគ្រី''' ជាអ្នកជួយពួកគេទាំងការធ្វើបរវត្តន៍សាសនារបស់ពួកគេទៅជា ជាអ្នកជួយពួកគេទាំងការធ្វើបរវត្តន៍របស់ពួកគេទៅជា[[គ្រិស្ដសាសនា]] សូម្បីតែពិធីលាងបាប សំបុត្របរិសុទ្ធ ដែលផ្ញើដោយសំបុត្របរិសុទ្ធដែលផ្ញើដោយ '''រ៉ូខាលី''' ទៅសាវក[[ព្រះយេស៊ូ]]នៅប្រទេស'''ហុងគ្រី'''នៅ'''មុនស៊ីងណូ អាជេឡូ រ៉ូតា'''<br>
ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៥អ្នកយកពាក្យរបស់សម្ដេចប៉ាប យូហានបាននិយាយថា៖
|