ព្រះរតនត្រ័យ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បន្ទាត់ទី៤៖
==ពុទ្ធរតនៈ==
 
បាន​ជាគេចាត់ទុក[[ព្រះពុទ្ធ]]ថាជារតនៈ​ព្រោះព្រះអង្គប្រសើរដោយ[[សីលាទិគុណ]], [[វិសុទ្ធិគុណ]] និង[[បញ្ញាទិគុណ]] ។ ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ប្រព្រឹត្ត​នូវប្រយោជន៍ ៣ ប្រការ ឧទាហរណ៍ ប្រយោជន៍ដើម្បីបាននូវ [[ព្រះសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណ]] សម្រាប់​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​​រូប​ព្រះអង្គផង, សម្រាប់​​ជា​ប្រយោជន៍​ព្រះញាតិ​របស់​ព្រះអង្គផង និង សម្រាប់​ជា​ប្រយោជន៍ជួយស្រោចស្រង់សត្វលោកផង ។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះអង្គ​​ក៏​ជា​​គ្រូ​​បង្រៀន (សាស្តាចារ្យ, ​សាស្តា) របស់​មនុស្សទាំងឡាយ ផង​ដែរ ។ ព្រះអង្គ​បែង​ចែក​ចំណែក​[[ព្រះធម៌]]​ដែល​ជា​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​ដល់​[[សត្វលោក]]ទូទៅ​ស្មើ​ៗ គ្មា ។ ព្រះ​អង្គប្រកប​ដោយ [[ទសពលញ្ញាណ]] ផង និង ញាណ​ដ៏ទៃទៀត ៧៦ ប្រការ ផង និង ព្រះអង្គ​ជា​ទីពឹង​ដ៏ប្រសើររបស់[[សត្វលោក]]ផង ។ ព្រះអង្គឆ្លៀវឆ្លាត​ក្នុងការសម្តែង​ធម៌ប្រោស​[[វេនេយ្យសត្វ]]​​ (សត្វ​ដែល​គួរ​ប្រដៅ) ផង ។ ហេតុ​ដូច្នេះ​ បាន​​មនុស្ស​លោក​ប្រទាន​ព្រះ​នាម​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ​ថា​ [[ពុទ្ធរតនៈ]] ។ មាន​ពួក​អាចារ្យ​ និង មនុស្ស​មិន​យល់​ដឹង​ជ្រៅ​ជ្រះ​មួយ​ចំនួន​បាន​​លើក​តម្កើង​ព្រះ​ពុទ្ធ​ហួសផុត​ពី​ភាព​ជា​មនុស្ស​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​​ទ្រឹស្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ​អង្គ​បាត់​បង់​លក្ខណៈ​ប្រាកដ​និយម, វិចារណញ្ញាណ​និយម, និង ពិសោធននិយម ។ ឧទាហរណ៍ ពួក​គេ​ច្រៀង​សរសើរ​ថា​ ព្រះ​ពុទ្ធ​ជា​គ្រូ​នៃ​មនុស្ស​, ទេវតា, ឥន្ទ,​ និង ព្រហ្ម ។ ចំពោះ​មនុស្ស​ចេះ​ពិចារណា គេ​អាច​យល់​បាន​ថា ពាក្យ​ទាំង​នេះ​គឺ​ជា​ការ​ប្រៀបប្រដូច​ទៅ​នឹង​ពួក​អ្នក​មាន, ពួក​វណ្ណៈ​ខ្ពស់, ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​ប្រទេស​ ដូច​ជា​ស្តេច និង មន្ត្រី និង ពួក​អាចារ្យ​នៃ​វណ្ណៈ​ព្រាហ្មណ៍ ជាដើម ប៉ុណ្ណោះ ។ ដូច្នេះ​​ ដើម្បី​ប្រគល់​តម្លៃ​ពិត​ដល់​ព្រះ​ពុទ្ធ សូម​ឈប់​នាំ​គ្នា​ច្រៀង​ចម្រៀង​សរសើរ​តម្កើង​ដែល​គ្មាន​ន័យ​ខ្លឹមសារ​នោះ​សូម​​ពុទ្ធបរិស័ទ​ឈប់​នាំ​គ្នា​ច្រៀង​ចម្រៀង​​សរសើរ​តម្កើង​តាម​បទ​ចម្រៀង​​ដែល​គ្មាន​ន័យ​ខ្លឹមសារ​នោះ​ ហើយ​ត្រឡប់​មក​រក​ការ​សិក្សា​ និង អនុវត្ត​តាម​ទ្រឹស្តី​ពិត​ត្រឹម​ត្រូវ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ទើប​ជា​ការ​ប្រសើរអនុវត្ត​តាម​ទ្រឹស្តី​ពិត​ត្រឹម​ត្រូវ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ទើប​អាច​រក​ឃើញ​បញ្ញា​ចាក់​ធ្លុះ​អវិជ្ជា និង នាំ​ទៅ​ដល់​ការ​រំលត់​ទុក្ខ​ ដែល​​ជា​ការ​ប្រសើរ​ក្រៃ​លែង​ជាង​កិច្ច​បូជា​ផ្សេង​ៗ​ទៀត
 
==ធម្មរតនៈ==