សុត្តន្តបិដក៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
No edit summary
បន្ទាត់ទី៧៖
គេ​ចែក​គម្ពីរ​ក្នុង​ព្រះសូត្រជា​​​៥​ផ្នែក​គឺ ទីឃនិកាយ មជ្ឈិមនិកាយ សំយុត្តនិកាយ អង្គុតរនិកាយ ខុទ្ទកនិកាយ។
 
==គម្ពីរ​ទីឃនិកាយ==
 
[[ទីឃនិកាយ|'''ទីឃនិកាយ''']] គឺ​ជា​និកាយ​ដែល​មាន​សូត្រ​៣៤សូត្រ មាន​ព្រហ្មជាលសូត្រ​ជា​ដើម​ចាត់​ជា​៣​វគ្គ។ និកាយ​នេះ​មាន​ឈ្មោះ​ថា​ទីឃនិកាយ ព្រោះ​ជា​ទី​ប្រជុំ និង​ជា​ទី​នៅ​របស់​សូត្រ​ទាំង​ឡាយ​ដែល​មាន​ខ្នាត​វែង។
 
==គម្ពីរ​មជ្ឈិមនិកាយ==
 
[[គម្ពីរមជ្ឈិមនិកាយ|'''មជ្ឈិមនិកាយ''']] ជា​និកាយ​ដែល​មាន​សូត្រ​១៥២​សូត្រ មាន​មូល​បរិយាយ​សូត្រ​ជា​ដើម។ ជា​និកាយ​ដែល​មាន​ខ្នាត​កណ្តាល ចាត់​ជា​១៥​វគ្គ។
 
==គម្ពីរ​សំយុត្តនិកាយ==
 
'''[[សំយុត្តនិកាយ]]''' គឺ​ជា​និកាយ​ដែល​មាន​សូត្រ ៧.៧៦២សូត្រ មាន​​ឱឃតរណសូត្រ​ជាដើម ដែល​ត្រាស់​ទុក​ដោយ​អំណាច​នៃ​ទេវតា​សំយុត្ត​ជាដើម។
 
==គម្ពីរ​អង្គុត្តរនិកាយ==
 
'''[[អង្គុត្តរនិកាយ]]''' គឺ​ជា​និកាយ​ដែល​មាន​សូត្រ ៩.៥៥៧សូត្រ មាន​ចិត្ត​បរិយាទាន​សូត្រ​ជា​ដើម ដែល​ត្រាស់​ទុក​ដោយ​អំណាច​នៃ​ការ​បន្ថែម​ឡើង ចែក​ជា​ពួក​ៗ។
បន្ទាត់ទី២៧៖
'''[[ខុទ្ទកនិកាយ]]''' គឺ​ជា​វិន័យ​បិដក​ទាំង​អស់ អភិធម្មបិដក​ទាំង​អស់ គម្ពីរ​១៥​ប្រភេទ មាន​ខុទ្ទក​បាឋៈ​ជា​ដើម និង​ព្រះ​ពុទ្ធ​វចនៈ​ដ៏​សេស វៀរ​និកាយ​៤។
 
== ហេតុដែលព្រះពុទ្ធ​តាំង​ព្រះសូត្រ ==
 
ហេតុ​ដែល​នាំ​អោយ​ព្រះ​អង្គ​សំដែង​ព្រះ​សូត្រ​ មាន​៤​ប្រការ​គឺ<br />