ខុទ្ទកនិកាយ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
No edit summary
បន្ទាត់ទី៣៖
'''[[ខុទ្ទកនិកាយ]]'''(Khuddaka Nikaya) គឺ​ជា​ចង្កោម​ព្រះសូត្រ​ខ្លី​ៗ និង ជា​សៀវភៅ​​ចុង​ក្រោយ​​បំផុត​ក្នុង​ចំណោម​គម្ពីរ​ទាំង ៥ នៃ​គម្ពីរ[[ព្រះត្រៃបិដក]]​ ។ ព្រះត្រ័យបិដក​ភាសា​ខ្មែរ​​​ បាន​រៀង​គម្ពីរ​ទាំង​ឡាយ​នៅ​ក្នុង​និកាយ​នេះ​​ចាប់​តាំង​ពី​ សៀវភៅ​លេខ ៥២ រហូត​ដល់ លេខ ៧៧ ដែល​​បរិយាយ​អំពី​ប្រធានបទ​ផ្សេង​​ ដែល​លើក​ឡើង​ដោយ​ព្រះ​ពុទ្ធ និង សាវ័ក​សំខាន់​ៗ​របស់​ព្រះ​ពុទ្ធ ។ សៀវភៅ "''ប្រវត្តិ​​ពុទ្ធសាសនា​ នៅ​ប្រទេស​ឥណ្ឌា ''" (A History of Indian Buddhism), សាស្ត្រាចារ្យ [[ហ៊ីរ៉ាកាវ៉ា អាគីរ៉ា]] (Hirakawa Akira, 1915-2002) បាន​លើក​ឡើង​ថា គម្ពីរ​ខុទ្ធកនិកាយ​ បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​នូវ​ការ​គោរព​ដំណាក់​កាល​នៃ​ការ​ចងក្រង​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដក ក្នុង​នោះ​បណ្តា​ឯកសារ​ថ្មី​ៗ​មិន​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ទៅ​ដាក់​បញ្ចូល​ក្នុង​គម្ពីរ​ដើម​ទាំង ៤ នៃ​[[សុត្តន្តបិដក]]​ទេ ​​គឺ​គេ​យក​មក​ចង​ទុក​ក្នុង​គម្ពីរ​​ខុទ្ទកនិកាយ ។ គម្ពីរ​ដើម​ទាំង​ ៤ នៅ​ក្នុង​សុត្តន្តបិដក គឺ [[ទីឃនិកាយ]] (Digha Nikaya), [[មជ្ឈិមនិកាយ]] (Majjhima Nikaya), [[សំយុត្តនិកាយ]] (Samyutta Nikaya) និង [[អង្គុត្តរនិកាយ]] (Anguttara Nikaya) ។
 
'''ព្រះ​សូត្រ​ទាំងឡាយ ​ដែល​ត្រូវ​បាន​យក​មក​ចងក្រង ​ក្នុង​និកាយ​នេះ គឺ ៖'''
'''ព្រះ​សូត្រ​ទាំងឡាយ​ដែល​ត្រូវ​បាន​យក​មក​ចងក្រង​ក្នុង​និកាយ​នេះ គឺ ៖'''
 
# [[ខុទ្ទកបាឋ]] មានបទសូត្រខ្លីៗ: បទសូត្រខ្លីៗ ៩ បទ
# [[ធម្មបទគាថា]] មាន: ប្រជុំ​សុភាសិត ទុក​ក្នុង​ ២៦ វគ្គ ត្រូវ​ជា ៤២៣ គាថា។គាថា ។
# [[ឧទាន]] : ពុទ្ធសុភាសិត ដែលបន្លឺចេញចាកព្រះឱស្ឋ។
# [[ឧទាន]] មានពុទ្ធសុភាសិតដែលបន្លឺចេញចាកព្រះឱស្ឋ។
# [[ឥតិវុត្តក]] មានវចនៈដែលពោលអាងដល់: វចនៈ ដែលពោលអាងដល់[[ព្រះពុទ្ធវចនៈ]] មាន ១១២ [[ព្រះសូត្រ]]។
# [[សុត្តនិបាត]] មានព្រះសូត្រតូចៗ: ព្រះសូត្រតូចៗ ៧០ សូត្រ។សូត្រ ។
# [[វិមានវត្ថុ]] មានសម្តែងពីរឿងពួកធ្វើល្អហើយបានទៅកើតជា: សម្តែងពីរឿងពួកធ្វើល្អហើយបានទៅកើតជា[[ទេវបុត្រ]], [[ទេវធីតា]],[[ស្ថានសួគ៌]]
# [[បេត្តវត្ថុ]] មានសម្តែងពីរឿងពួកធ្វើបាបកម្មទៅកើតជាពួក: សម្តែងពីរឿងពួកធ្វើបាបកម្មទៅកើតជាពួក[[ប្រែត]]
# [[ថេរគាថា]] មានប្រជុំគាថារបស់ពួកព្រះថេរទាំងឡាយ។: ប្រជុំគាថារបស់ពួកព្រះថេរទាំងឡាយ ។
# [[ថេរីគាថា]] មានប្រជុំសុភាសិតរបស់នាងភិក្ខុណីទាំងឡាយ។: ប្រជុំសុភាសិត របស់នាងភិក្ខុនីទាំងឡាយ ។
# [[ជាតក]] មានប្រជុំ: ប្រជុំ[[ជាតក]]ទាំងអស់ ៥៥០[[ជាតក]]ដែលជាប្រវត្តិរឿងរ៉ាវពីអឌិតរបស់ដែលជាប្រវត្តិរឿងរ៉ាវពីអតីត​របស់[[ព្រះពោធិសត្វ]]
# [[និទ្ទេស]] : ចែកជា ២ មាន[[មហានិទ្ទេស]] និង[[ចូឡនិទ្ទេស]] ដែលទាំងពីរដែលទាំង ២ [[ព្រះសារិបុត្ត]]បាននាំយក[[ព្រះសូត្រ]]ក្នុង[[សុត្តនិបាត]]មកអធិប្បាយឲ្យពិស្តារបន្ថែម។មកអធិប្បាយឲ្យពិស្តារបន្ថែម ។
# [[បដិសម្ភិទាមគ្គ]] គឺជាការលើកយកពួកធម៌មាន៣០យ៉ាងមកអធិប្បាយនិងចំនែកឲ្យតូចៗដោយពិស្តាររបស់: លើកយកពួកធម៌មាន ៣០ យ៉ាង មកអធិប្បាយ និង បែង​ចែក​ជា​ផ្នែក​តូចៗ ដោយពិស្តារ របស់[[ព្រះសារិបុត្ត]]។
# [[អប្បទាន]] ឬ [[អបទាន]] មានការរួបរួមនូវសម្តីឬពាក្យពេចន៍ចុងក្រោយមុននឹងចូល: ការរួបរួមសម្តី ឬ ពាក្យពេចន៍ ចុងក្រោយ មុននឹងចូល[[និព្វានបរិនិព្វាន]]របស់[[ព្រះអរហន្ត]]ទាំងឡាយទាំងទាំងឡាយ ព្រម​ទាំង[[ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ]], [[ព្រះបច្ចេកពុទ្ធ]] និង[[ព្រះសាវ័កពុទ្ធ]]។
# [[ពុទ្ធវង្ស]] ឬ[[ពុទ្ធវំស]] មានរៀបរាប់អំពីព្រះពុទ្ធទាំង: រៀបរាប់អំពីព្រះពុទ្ធទាំង ២៤ អង្គពីអតីតកាលរហូតដល់ព្រះពុទ្ធសមណគោតមនៃយើងនេះឯង។អង្គ ពីអតីតកាល រហូតដល់ ព្រះពុទ្ធសមណគោតម ។
# [[ចរិយាបិដក]] មានប្រវត្តរឿងរ៉ាវ៣៥ចរិយានៃការកសាងបារមីរបស់: ប្រវត្តិរឿងរ៉ាវ ៣៥ ចរិយា នៃការកសាងបារមី របស់[[ព្រះបរមពោធិសត្វ]] ក្នុង[[ភទ្ទកប្ប]]នេះ។នេះ ។
 
[[ចំណាត់ថ្នាក់ក្រុម:ព្រះពុទ្ធសាសនា]]