ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
|
|
===ផ្នែកព្រះពុទ្ធសាសនា===
ព្រះបាទ[[អង្គឌួង]] ជាព្រះរាជាមួយអង្គដែលមានព្រះទ័យជ្រះថ្លាចំពោះព្រះពុទ្ធសាសនា។ នៅឆ្នាំ ១៨៥៣ ព្រះអង្គទ្រង់បានចាត់រាជប្រតិភូមួយក្រុម ដែលដឹកនាំដោយ[[ឧកញ៉ាយមរាជម៉ុក]] និង [[ឧកញ៉ាចក្រីមាស]] ដើម្បីនិមន្តព្រះសង្ឃខ្មែរមួយអង្គព្រះនាម [[ព្រះមហាប៉ាន]] មកពង្រឹងព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលត្រូវធ្លាក់ចុះដោយសារសង្គ្រាមដែលត្រូវធ្លាក់ចុះដោយសារ[[សង្គ្រាម]] ។ ប្រតិភូនេះបានត្រូវព្រះចៅសៀមឆោមក្លាវ[[ប្រតិភូ]]នេះបានត្រូវ[[ព្រះចៅ]]សៀម[[ឆោមក្លាវ]] (រាមាទី៤[[រាមាទី ៤]]) ទទួលរាក់ទាក់ព្រោះយល់ថាជាឱកាសមួយសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌សៀមទទួលរាក់ទាក់ព្រោះយល់ថាជា[[ឱកាស]]មួយសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយ[[វប្បធម៌]]សៀម ។ ដូចនេះព្រះពុទ្ធសាសនាធម្មយុត្តិកនិកាយដូចនេះព្រះពុទ្ធសាសនា[[ធម្មយុត្តិកនិកាយ]] ([[ហីនយាន]]) តាមបែបសៀមតាមបែប[[សៀម]] បានត្រូវនាំចូលប្រទេសកម្ពុជាចាប់តាំងពីពេលនោះមក ។ ចំណែកឯពុទ្ធសាសនានិកាយថេរវាទផ្នែកមហានិកាយចំណែកឯ[[ពុទ្ធសាសនា]]និកាយ[[ថេរវាទ]]ផ្នែក[[មហានិកាយ]] (ហីនយាន) គឺជានិកាយមួយចម្បងនៅក្នុងប្រទេសខ្មែរគឺជា[[និកាយ]]មួយចម្បងនៅក្នុងប្រទេសខ្មែរ ។
<br \>
ព្រះបាទអង្គឌួង គឺជា អ្នកនិពន្ធខ្មែរល្បីល្បាញមួយរូប[[អ្នកនិពន្ធ]]ខ្មែរល្បីល្បាញមួយរូប ។ ព្រះអង្គពូកែខាងកំណាព្យកាព្យឃ្លោងព្រះអង្គពូកែខាង[[កំណាព្យ]]កាព្យឃ្លោង ។ ព្រះអង្គបាននិពន្ធរឿងជាច្រើនដូចជា [[រឿងចំប៉ាថោង]] នៅឆ្នាំ ១៨១០, [[រឿងកាកី]] នៅឆ្នាំ ១៨១៥ និង [[ច្បាប់ស្រី]] នៅឆ្នាំ ១៨៣៧ ជាដើម ។ ព្រះបាទអង្គឌួងទ្រង់សុគតនៅក្នុងរាជវាំងឧដុង្គដោយជម្ងឺព្រះបាទអង្គឌួងទ្រង់[[សុគត]]នៅក្នុង[[រាជវាំងឧដុង្គ]]ដោយជម្ងឺ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៨៥៩។
==ឯកសារពិគ្រោះ==
|