សេចក្តីវិនាស ៥៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បន្ទាត់ទី៣៖
ពាក្យ​ថា '''វិនាស''' គឺ​ជា នាមសព្ទ ខ្ចី​មក​ពី​​ភាសា​បាលី និង សំស្ក្រឹត ប្រែ​ថា សេចក្ដី​ខូច​បង់, ការ​បាត់, បាត់បង់, ការ​ខូច​ខាត, សេចក្ដី​អន្តរាយ, ដំណើរ​លាញ, សូន្យ ឧទាហរណ៍ មាន​វិនាស ឬ មាន​សេចក្ដី​វិនាស ។ ខ្មែរ​ក៏​​ប្រើ​​ពាក្យ "វិនាស" ធ្វើ​ជា​កិរិយាសព្ទ​ផង​ដែរ ឧទាហរណ៍ ខ្ញុំ​ឆ្នាំ​នេះ​វិនាស​ទ្រព្យ​អស់​ច្រើន​ណាស់ ។ រីឯ​នាមសព្ទ​ថា "វិនាស​ការណ៍" គឺ​ជា​ ហេតុ, ដំណើរ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​វិនាស ហើយ​ពាក្យ​ថា "វិនាសន្ត​រាយ" ដែល​ផ្សំ​ពី​ពាក្យ "វិនាស" និង "អន្តរាយ" ប្រែ​ថា អន្តរាយ​បាត់​ទៅ, អន្តរាយ​យ៉ាង​សម្បើម, អន្តរាយ​ធំ ។
<br>
ក្នុង​គម្ពីរ​ព្រះត្រៃបិដកក្នុង​គម្ពីរ[[​ព្រះត្រៃបិដក]] ពាក្យ "ព្យសនៈ" ឬ "ព្យសន៍" (អានថា ព្យស់) ត្រូវ​បាន​ជ្រើស​យក​មក​ប្រើ​សំដៅ​ន័យ​ថា ទុក្ខ, អំពើ​អាក្រក់, សេចក្ដី​វិនាស, ពុត​ត្បុត, ពុត​កំណាច ឧទាហរណ៍ ទូន្មាន​ប្រដៅ​ឲ្យ​អស់​ព្យសន៍ ឬ មាន​ពុត​ព្យសន៍ និង មាន​ពាក្យ​កាព្យ​ថា ''ជន​មាន​ពុត​ព្យសន៍ តែង​រំលស់ នូវ​សុខ​សួស្ដី នៅ​ក្នុង​ទី​ណា ទី​នោះ​អប្រិយ នាំ​ឲ្យ​មាន​ក្ដី ព្រួយ​ខ្វល់​ជានិច្ច'' ។
​<br>
 
==សេចក្តីសង្ខេប==