សាធារណរដ្ឋ​​ប្រជាធិបតេយ្យ​ប្រជាមានិត​ឡាវ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
រ៉ូបូ ដកចេញ: szl,zh,eu,pl,bs,es,lij,oc,hu,sw,sq,crh,tk,ga,kw,ar,nl,pt,eo,su,new,sr,fi,uk,jbo,be-x-old,gan,sah,frp,gu,kv,hr,az,bpy,lmo,nap,csb,an,da,dv,pms,als,nah,udm,he,arz,be,ie,it,hif,ps,ml,ja,vi,zh-yue,wo,sa,hsb,pih,wuu,ht,...
បន្ទាត់ទី១១៧៖
ខ្វែង (ខេត្ត) ចែក​ជា​មឿង (ស្រុក)។
 
== សេដ្ឋកិច្ច ==<ref>[[ឯកសារ:Luang Prabang Rue.JPG|thumb|right|200px|វិថីមួយនៅហ្លួងព្រះ​បាង]]តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៨៦ រដ្ឋាភិបាល​ឡាវ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​វិមជ្ឍការ​និង​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​សហគ្រាស​ឯកជន។ សេដ្ឋកិច្ច​ឡាវ​ពឹង​ផ្អែក​ខ្លាំង​ទៅ​លើ​ការ​វិនិយោគ​និង​ពាណិជ្ជកម្ម​ជា​មួយ​ប្រទេស​ជិត​ខាង ដែល​ធំ​ជាង​និង​មាន​ជាង។តំបន់​ភាគ​ច្រើន​នៃ​ប្រទេស​ខ្វះ​ខាត​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ឋ​សម​ស្រប។ ប្រទេស​លាវ​គ្មាន​ផ្លូវ​ដែក​ទេ។ ផ្លូវ​ថ្នល់​សំខាន់ៗ ដែល​ត​ភ្ជាប់​ទី​ក្រុង​ធំៗ បាន​ទទួល​ការ​ជួស​ជុល​កែ​លំអ​នា​ពេល​ថ្មីៗ នេះ។ ក៏​ប៉ុន្ដែ ភូមិ​ស្រុក​ដែល​នៅ​ដាច់​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្លូវ​ធំៗ អាច​ចូល​ទៅ​បាន​តែ​តាម​រយៈ​ផ្លូវ​លំ។ ទូរគមនាគមន៍​ប្រើ​ខ្សែ​នៅ​មាន​កម្រិត​នៅ​ឡើយ ខណៈ​ទូរស័ព្ទ​ដៃ​កំពុង​ត្រូវ​បាន​​ប្រើ​យ៉ាង​ទូលំ​ទូលាយ​នៅ​ទី​ក្រុង។ នៅ​តំបន់​ជនបទ ភ្លើង​អគ្គិសនី​ត្រូវ​បាន​ផ្គត់​ផ្គង់​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ដែល​បាន​កំណត់​ប៉ុណ្ណោះ។[[ឯកសារ:Markt Luang Prabang.jpg|thumb|200px|ផ្សារ​មួយ​នៅ​ហ្លួង​ព្រះ​បាង]]ផលិតផល​ក្នុង​ស្រុក​ពាក់​កណ្ដាល បាន​ពី​វិស័យ​កសិកម្ម​ដែល​ប្រើ​ប្រាស់​ប្រជាជន​ ៨០% របស់​ប្រទេស។ ប្រទេស​លាវ​ជា​ប្រទេស​ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​អចិន្ត្រៃយ៍​តិច​ជាង​គេ​នៅ​ក្នុង​[[មហាអនុតំបន់មេគង្គ]]។ ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​មាន​តែ ៤,០១% ចំណែក​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​អចិន្ត្រៃយ៍ មាន​តែ ០,៣៤% ប៉ុណ្ណោះ។ ស្រូវ​ជា​ដំណាំ​សំខាន់​ជាង​គេ ដែល​ប្រើ​ប្រាស់ ៨០% នៃ​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​សរុប។ ប្រហែល ៧៧% នៃ​ស្រែ​ចម្ការ​ឡាវ​ផ្ដល់​ទិន្នផល​សម្រាប់​តែ​តាម​គ្រួសារ​ប៉ុណ្ណោះ។ តាម​រយៈ​កំណែ​ទម្រង់​សេដ្ឋកិច្ច​រួម​ មានការ​អភិវឌ្ឍ​ពូជ​ស្រូវ ឡាវ​បាន​រក​លំនឹង​រវាង​ការ​នាំ​ចេញ​និង​នាំ​ចូល​អង្ករ​បាន​ជា​លើក​ដំបូង​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៩៩។ ពី​ឆ្នាំ ១៩៩០ ដល់ ២០០៥ ផលិតផល​អង្ករ​កើន​ឡើង​ពី ១,៥ លា​នតោន មក ២,៥ លាន​តោន។ ប្រទេស​លាវ​ប្រហែល​ជា​ប្រទេស​ដែល​មាន​ពូជ​ស្រូវ​ច្រើន​ប្រភេទ​ជាង​គេ​ក្នុង​មហា​អនុ​តំបន់​មេគង្គ។ តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៩៥ មក រដ្ឋាភិបាល​ឡាវ​បាន​សហការ​ជា​មួយ[[វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវពូជស្រូវអន្តរជាតិ]] (International Rice Research Institute (IRRI) ) ដើម្បី​ប្រមែ​ប្រមូល​គំរូ​គ្រាប់​ពូជ​រាប់​ពាន់​ប្រភេទ​ ដែល​គេ​រក​ឃើញ​នៅ​ប្រទេស​លាវ។ដែល​គេ​រក​ឃើញ​នៅ​ប្រទេស​លាវ។សេដ្ឋកិច្ច​ឡាវ​ទទួល​ជំនួយ​ពី​មូលនិធិ​រូបិយប័ណ្ណ​អន្តរជាតិ និង​ប្រភព​អន្តរជាតិ​ដទៃ​ទៀត និង​ពី​ការ​វិនិយោគ​ទុន​ពី​បរទេស​ក្នុង​វិស័យ​កែ​ច្នៃ​អាហារ​និង​រ៉ែ (ជា​ពិសេស [[ទង់ដែង]]​និង​[[មាស]]) ។ វិស័យ​ទេសចរណ៍​ជា​ឧស្សាហកម្ម​រីក​ចម្រើន​លឿន​ជាង​គេ​នៅ​ប្រទេស​លាវ។ តែ​ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្តី សេដ្ឋកិច្ច​ឡាវ​ត្រូវ​បាន​គំរាម​កំហែង​យ៉ាង​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ពី​បាតុភូត​លំហូរ​ចេញ​នូវ​ធន​ធាន​មនុស្ស។ តាម​ការ​សិក្សា​មួយ​នៅ​ឆ្នាំ ២០០៥ របស់​[[ធនាគារពិភពលោក]] បាន​រាយ​ការណ៍​ថា ៣៧% នៃ​អ្នក​ចេះ​ដឹង​របស់​ឡាវ​រស់​នៅ​បរទេស។
== សេដ្ឋកិច្ច ==
[[ឯកសារ:Luang Prabang Rue.JPG|thumb|right|200px|វិថីមួយនៅហ្លួងព្រះ​បាង]]
តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៨៦ រដ្ឋាភិបាល​ឡាវ​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ​វិមជ្ឍការ​និង​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​សហគ្រាស​ឯកជន។ សេដ្ឋកិច្ច​ឡាវ​ពឹង​ផ្អែក​ខ្លាំង​ទៅ​លើ​ការ​វិនិយោគ​និង​ពាណិជ្ជកម្ម​ជា​មួយ​ប្រទេស​ជិត​ខាង ដែល​ធំ​ជាង​និង​មាន​ជាង។
តំបន់​ភាគ​ច្រើន​នៃ​ប្រទេស​ខ្វះ​ខាត​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ឋ​សម​ស្រប។ ប្រទេស​លាវ​គ្មាន​ផ្លូវ​ដែក​ទេ។ ផ្លូវ​ថ្នល់​សំខាន់ៗ ដែល​ត​ភ្ជាប់​ទី​ក្រុង​ធំៗ បាន​ទទួល​ការ​ជួស​ជុល​កែ​លំអ​នា​ពេល​ថ្មីៗ នេះ។ ក៏​ប៉ុន្ដែ ភូមិ​ស្រុក​ដែល​នៅ​ដាច់​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្លូវ​ធំៗ អាច​ចូល​ទៅ​បាន​តែ​តាម​រយៈ​ផ្លូវ​លំ។ ទូរគមនាគមន៍​ប្រើ​ខ្សែ​នៅ​មាន​កម្រិត​នៅ​ឡើយ ខណៈ​ទូរស័ព្ទ​ដៃ​កំពុង​ត្រូវ​បាន​​ប្រើ​យ៉ាង​ទូលំ​ទូលាយ​នៅ​ទី​ក្រុង។ នៅ​តំបន់​ជនបទ ភ្លើង​អគ្គិសនី​ត្រូវ​បាន​ផ្គត់​ផ្គង់​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ដែល​បាន​កំណត់​ប៉ុណ្ណោះ។
[[ឯកសារ:Markt Luang Prabang.jpg|thumb|200px|ផ្សារ​មួយ​នៅ​ហ្លួង​ព្រះ​បាង]]
ផលិតផល​ក្នុង​ស្រុក​ពាក់​កណ្ដាល បាន​ពី​វិស័យ​កសិកម្ម​ដែល​ប្រើ​ប្រាស់​ប្រជាជន​ ៨០% របស់​ប្រទេស។ ប្រទេស​លាវ​ជា​ប្រទេស​ដែល​មាន​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​អចិន្ត្រៃយ៍​តិច​ជាង​គេ​នៅ​ក្នុង​[[មហាអនុតំបន់មេគង្គ]]។ ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​មាន​តែ ៤,០១% ចំណែក​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​អចិន្ត្រៃយ៍ មាន​តែ ០,៣៤% ប៉ុណ្ណោះ។ ស្រូវ​ជា​ដំណាំ​សំខាន់​ជាង​គេ ដែល​ប្រើ​ប្រាស់ ៨០% នៃ​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​សរុប។ ប្រហែល ៧៧% នៃ​ស្រែ​ចម្ការ​ឡាវ​ផ្ដល់​ទិន្នផល​សម្រាប់​តែ​តាម​គ្រួសារ​ប៉ុណ្ណោះ។ តាម​រយៈ​កំណែ​ទម្រង់​សេដ្ឋកិច្ច​រួម​ មានការ​អភិវឌ្ឍ​ពូជ​ស្រូវ ឡាវ​បាន​រក​លំនឹង​រវាង​ការ​នាំ​ចេញ​និង​នាំ​ចូល​អង្ករ​បាន​ជា​លើក​ដំបូង​នៅ​ឆ្នាំ ១៩៩៩។ ពី​ឆ្នាំ ១៩៩០ ដល់ ២០០៥ ផលិតផល​អង្ករ​កើន​ឡើង​ពី ១,៥ លា​នតោន មក ២,៥ លាន​តោន។ ប្រទេស​លាវ​ប្រហែល​ជា​ប្រទេស​ដែល​មាន​ពូជ​ស្រូវ​ច្រើន​ប្រភេទ​ជាង​គេ​ក្នុង​មហា​អនុ​តំបន់​មេគង្គ។ តាំង​ពី​ឆ្នាំ ១៩៩៥ មក រដ្ឋាភិបាល​ឡាវ​បាន​សហការ​ជា​មួយ[[វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវពូជស្រូវអន្តរជាតិ]] (International Rice Research Institute (IRRI) ) ដើម្បី​ប្រមែ​ប្រមូល​គំរូ​គ្រាប់​ពូជ​រាប់​ពាន់​ប្រភេទ​ ដែល​គេ​រក​ឃើញ​នៅ​ប្រទេស​លាវ។
 
សេដ្ឋកិច្ច​ឡាវ​ទទួល​ជំនួយ​ពី​មូលនិធិ​រូបិយប័ណ្ណ​អន្តរជាតិ និង​ប្រភព​អន្តរជាតិ​ដទៃ​ទៀត និង​ពី​ការ​វិនិយោគ​ទុន​ពី​បរទេស​ក្នុង​វិស័យ​កែ​ច្នៃ​អាហារ​និង​រ៉ែ (ជា​ពិសេស [[ទង់ដែង]]​និង​[[មាស]]) ។ វិស័យ​ទេសចរណ៍​ជា​ឧស្សាហកម្ម​រីក​ចម្រើន​លឿន​ជាង​គេ​នៅ​ប្រទេស​លាវ។ តែ​ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្តី សេដ្ឋកិច្ច​ឡាវ​ត្រូវ​បាន​គំរាម​កំហែង​យ៉ាង​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ពី​បាតុភូត​លំហូរ​ចេញ​នូវ​ធន​ធាន​មនុស្ស។ តាម​ការ​សិក្សា​មួយ​នៅ​ឆ្នាំ ២០០៥ របស់​[[ធនាគារពិភពលោក]] បាន​រាយ​ការណ៍​ថា ៣៧% នៃ​អ្នក​ចេះ​ដឹង​របស់​ឡាវ​រស់​នៅ​បរទេស។
 
== ប្រជាជន​និង​សាសនា ==