អនុស័យ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បន្ទាត់ទី៧៖
ក្នុងទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនា ពាក្យ អានុស័យ មានន័យថា ការគិតមមៃដល់ជានិច្ច (Obsession) ឬ និន្នាការលាក់កំបាំង (underlying tendency) ។ អត្ថន័យដើមរបស់ពាក្យ អានុស័យ គឺ ដេកនៅជាមួយ ឬ ត្រាំនៅជាមួយ (lying down with) ។ បើគេយកពាក្យនេះទៅប្រើផ្សំក្នុងប្រយោគ អត្ថន័យរបស់កិរិយាសព្ទដើមគឺ អានុសតិ (anuseti) មានន័យថា "គិតមមៃដល់អ្វីមួយជាប់ជានិច្ច" (to be obsessed) ។ ក្នុងទ្រឹស្តីពុទ្ធសាសនា អានុស័យទាំងអស់មានចំនួន ៧ ដែលចិត្តត្រលប់ទៅរកវាម្តងហើយម្តងទៀត ពោលគឺ ការគិតមមៃជានិច្ចទៅដល់អារម្មណ៍រីករាយខាងរាងកាយ (obsession with sensual passion) ឬហៅថា កាមារាគានុសយៈ (kāma-rāgānusaya), ការគិតមមៃជានិច្ចដល់សេចក្តីជំទាស់ (obsession with resistance) ឬបដិឃានុសយៈ (paṭighānusaya), ការគិតមមៃជានិច្ចដល់ទស្សនៈមួយ (obsession with views) ឬទិដ្ឋានុសយៈ (diṭṭhānusaya), ការគិតមមៃជានិច្ចដល់ការមិនប្រាកដ (obsession with uncertainty) ឬវិចិកិច្ឆានុសយៈ (vicikicchānusaya), ការគិតមមៃជានិច្ចដល់ការប្រកាន់ (obsession with conceit ឬមានានុសយៈ (mānānusaya), ការគិតមមៃជានិច្ចដល់ការប្រែក្លាយជាអ្វីមួយ (obsession with passion for becoming ឬភវរាគានុសយៈ (bhava-rāgānusaya), និង ការគិតមមៃជានិច្ចដល់អវិជ្ជា (obsession with ignorance) ឬអវិជ្ជានុសយៈ (avijjānusaya) ។ សូមប្រៀបធៀបពាក្យ អានុស័យ ទៅនឹងពាក្យ [[សំយោជនៈ]] (saṃyojana) ដើម្បីរកភាពខុសគ្នា ។
===សម្រង់ពីគម្ពីរអភិធម្មបិដក===
វគ្គនេះ លោក ប៊ូ ប៉ូ ជាអ្នករៀបរៀង ដោយផ្តោតទៅលើគម្ពីរព្រះយមកៈ និងបោះពុម្ពដោយទស្សនាវដ្តីកម្ពុជសុរិយា ។
|