រាមកេរ្ដិ៍៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

== លក្ខណះរឿងនិងការបរិច្ឆេត ==

រឿងរាមកេរ្ដិ៍បែបខ្មែរនេះ មានច្រើនបែបយ៉ាងណាស់។ប៉ុន្តែរឿងដែលកត់ត្រាជាលាយលក្ស៍អក្សរ ហើយដែលត្រឹមត្រូវជាងគេ គីរឿដែលបាេះពុម្ពផ្សាយចេញអំពី វិជ្ចាឋានពុទ្ទសាសន​បណិ្ឌត្យ នៃក្រសូងធម្មការ បាេះពុម្ពលើកទី ១ ក្នុង ព.ស ២៤៨០ គ.ស ១៩៣៧ រឿងនេះមាន ១៦ ខ្សែគីខ្សែ ១ ដល់​១០ និង ខ្សែ ៧៥ ដល់៨០។ អត្តបទដើមនៃរឿងបេាះពុម្ពផ្សាយអំពីវិជ្ចាឋានពុទ្ទសាសនបណ្ឌិត្យនេះគីជាច្បាប់របស់អ្នកអង្គមា្ជស់វ័ឌ្ឍឆាយាវង្ស និងជាច្បាប់របស់សាលាបារាំងនៅចុងបូពា៍ប្រទេស នាក្រុងហាណូយប្រទេសយូនខាងជេីង ​។តាមការស្រាវជ្រាវ និងការអោយយោបល់របស់លោកអ៊ំុ ញ៉ុក ថែម សាស្រា្តចារ្យនៅមហាវិទ្យាល័យអក្សសាស្រ្ត និងមនុស្សសាស្រ្ដលោកថា ខ្សែ ១ ដល់ ១០ មានកាលបរិច្ចេទនៃការសរសេរ ប្រមាណជាក្នុងសតវត្សទី១៧ ទៅ ១៨ នៃ គ.ស គីពីរជ្ចកាលព្រករុណជ័យជេដ្ធាទី៤ ដល់ព្រះបាទសម្ដេចព្រះអង្អអេង ។ហើយខ្សែ ៧៥ ដល់ ៨០ ប្រហែលជាតាត់តែងឡើងក្នុងគ្រឹស្តសតវត្សទី ១៨ ដល់ ១៩រជ្ជកាលព្រះបាទអង្អអេង មកដល់ព្រះបាទសម្ដេចព្រះអង្អឌូង ។

ដូចយើងបានបញ្ចាក់បន្តិចហើយខាងដើមថា ការបាត់បង់រឿងពីខ្សែ ១១ ទៅដល់ ៧៥ គី ៦៤ ខ្សែបែបនេះជាការធើ្វអោយយើងស្ដាយហើយមានសេចក្ដីសង្ស័យងៀីងឆ្ងល់បន្ទិចត្រង់ថា ចុងខ្សែ ១០ គីថាព្រះរាមធើ្វចម្បាំង សម្លាប់បានកូនក្រុងរាពណ៍ដល់ទៅ ១០ នាក់សល់នៅតែក្រុងរាពណ៍ម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលរត់ភៀសខ្លូនទៅកេណ្ឌទ៍ពនៅខាងចក្រវាឡឈ្មោះមូលផល័មដើម្បីមកតទាំងនិងព្រះរាម។

ជាមូយគ្នានិងរឿងរាមកេរ្ដិ៍ផ្សាយដោយវិជ្ចាឋានពុទ្ទសាសនបណិ្ឌត្យនេះសហជិវិន ឌឹមគាម នាយការិយាល័យបណ្ណាល័យនៃពុទ្ទសាសនបណ្ឌិត្យ បានប្រមូលយកមកពិនិត្យចុះផ្សាយក្នុងទស្សនាវដ្ដីកម្ពុជាសុរិយាឆ្នាំទី៣៦ គ.ស ១៩៦៤ ចាប់ពីលេខ ៣ ទំព័រ ៣០៧ តមក។ រឿងរាមកេរ្តិ៍នេះទំនងជាប្រែមកពីភាសាបរទេសគីព្រះគ្រូវិជ្ចាធរព្រះនាមនៅប្រែមកជាខេមរភាសាបែបពាក្យកម្រងកែវខ្លះពាក្យរាយខ្លះកាលថ្ថៃអាទិត្យ១០កើត ខែអស្សុជឆ្នាំកុរ បពា្ចស័កត្រូវនិងថ្ថៃទី២០ តុលា ១៩២៣ ដែលមានចំនូនទាំងអស់ ១០៧​ ខ្សែ ។

អត្ថបទមូយទៀត ជាកម្រងរឿងរៀបរៀងប្រៀបធៀបរាមាយណះ និងរាមកេរិ៍្តខ្មែរបស់សហជីវីន ឪម ណាគ្រី ផ្សាយចេញពី បណ្ណគារ អឹុង ហ៊ុន ក្នុងឆ្នាំ១៩៦០ មាន ៣ ខ្សែដែលមានដំណើររឿងប្លែកគ្នាពីរឿងរាមករិ៍្តរបស់វិជ្ចាឋានពុទ្ទសាសនបណ្ឌិត្យដែរ ។