សិក្ខាបទ៥៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បន្ទាត់ទី៥៖
[[សិក្ខាបទ]] ៥ ([[បាលី]] [[បញ្ចសីលានិ]], [[សំស្ក្រឹត]] [[បញ្ចសីលានិ]]) គឺជា [[សិក្ខាបទ]]ចាំបាច់ របស់[[ពុទ្ធសាសនិកជន]] ដែល[[សមាទា]]នដោយ[[គ្រហស្ថ]] ([[ឧបាសក]] និង [[ឧបាសិកា]]) អ្នកកាន់ពុទ្ធសាសនានិកាយ[[ថេរវាទ]] និង [[មហាយាន]] ។ [[សិក្ខាបទ]] នៃ[[ប្រពៃណី]]ទាំង ២ នេះ មានសារសំខាន់ដូចគ្នា គឺការប្រកាន់យក កិរិយាវៀរចាកការសម្លាប់សត្វ, វៀរចាកការលួចយកទ្រពគេ, វៀរចាកការប្រព្រឹត្តខុសក្នុងកាម, វៀរចាកការពោលនូវពាក្យកុហក, វៀរចាកការសេពគ្រឿងស្រវឹង ។ [[សមាទាន]][[សិក្ខាបទ៥]] គឺជាការ[[ប្រតិបត្តិ[[ដំបូង និង ទៀងទាត់ប្រកបដោយវិរិយភាព នៃពុទ្ធសាសនិក ដែលជា[[គ្រហស្ថ]] ។ [[សិក្ខាបទ៥]] នេះ មិនតាំងឡើងដោយការបង្ខិតបង្ខំទេ ប៉ុន្តែជាក្បួនសំរាប់គ្រហស្ថរៀន ធ្វើដោយស្ម័គ្រចិត្ត ដើម្បីសម្រួលការប្រតិបត្តិ។
===បទបាលី និង ប្រែ===
ខាងក្រោមនេះគឺ បញ្ចសិក្ខាបទ ឬ បញ្ចសីលា ជាភាសាខ្មែរ និង បាលី ។<br>
# '''បាណាតិបាតា វេរមណី សិក្ខាបទំ សមាទិយាមិ''' ប្រែថា ''ខ្ញុំព្រះករុណាសូមសមាទាន នូវសិក្ខាបទ គឺចេតនាជាហេតុវៀរចាកកិរិយាធ្វើនូវសត្វមានជីវិតឲ្យធ្លាក់ចុះកន្លង គឺសម្លាប់សត្វ ។''<br>
#
#
#
#
▲##បប្រែថា ''ខ្ញុំព្រះករុណាសូមសមាទាន នូវសិក្ខាបទ គឺចេតនាជាហេតុវៀរចាកកិរិយាប្រព្រឹត្តខុសក្នុងកាមទាំងឡាយ ។''
▲##ប្រែថា ''ខ្ញុំព្រះករុណាសូមសមាទាន នូវសិក្ខាបទ គឺចេតនាជាហេតុវៀរចាកកិរិយាជាទីតាំងនៃសេចក្តីប្រមាទ គឺផឹកនូវទឹកស្រវឹង គឺសុរា និង មេរ័យ ។''<br />
=== អង្គរបស់សិក្ខាបទ ===
| |||