ព្រះ​បាទ​សម្តេច​ព្រះ ស៊ីសុវត្ថិ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
No edit summary
បន្ទាត់ទី៤០៖
ព្រះអង្គ​បាន​យាង​ប្រកប​ដោយ​ភាពប្រញាប់ប្រញាល់​មក​រាជធានី[[ឧត្តុង្គ​]] ​ដើម្បី​បង្ការ​មិន​អោយ​ព្រះអនុជ​ដែល​មាន​ព្រះមាតា​ទីទៃ​ គឺ​ព្រះអង្គ​ម្ចាស់[[ស៊ីវត្ថា]] ​ក្នុង​ការ​ទទួល​បាន​នូវ​រាជសម្បត្តិ ។ ព្រះអង្គ​បាន​ទទួល​ជោគជ័យ និង​ព្រះរៀម​ដែល​មាន​ព្រះមាតា​ទីទៃ​ដែរ​នោះ​ គឺ​ព្រះបាទ[[នរោត្តម]] ​បាន​ឡើង​សោយរាជ្យ ​។ បើ​ទោះ​បី​ជា​ព្រះបាទ​នរោត្តម​ស្តេច​មាន​ព្រះហ្ឫទ័យត្អូញត្អែរ បដិវត្តន៍​បាន​ផ្ទុះឡើង​ក្នុង​ប្រទេស​[[កម្ពុជា]] និង​ជា​ពេល​ដែល[[បារាំង]]ដែល​កំពុង​ស្វែង​រក​ការ​ដាក់​ការគ្រប់គ្រង​នៅ​អាស៊ីភាគអាគ្នេយ៍​ស្រាប់​ បារាំងសែស​បាន​បង្ខំ​ឲ្យ​ព្រះបាទ[[នរោត្តម]]​ សម្រេច​ព្រះទ័យ​យកព្រម​ចំពោះ​ភាព​ជាអាណាព្យាបាល​របស់​បារាំងសែសមក​លើ​[[កម្ពុជា]] ។ បន្ទាប់​មក​បារាំង​មាន​បញ្ចប់​ការ​គ្រប់គ្រង​ពី​សំណាក់​សៀម​និង​យួន ហើយ​បាន​ចាត់​ឲ្យ​កម្ពុជា​នៅ​ក្រោម​អាណាព្យាបាល​បារាំងសែស ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​កម្ពុជា​មាន​ស្វ័យភាព​ឡើងវិញ ។
 
ព្រះស៊ីសុវត្ថិបានព្រះពិរោធ ហើយទ្រង់បាននិរទេសព្រះអង្គឯងទៅ[[សៃហ្គន]] (ព្រៃ​នគរ) នៅ​ស្រុក​យួននៅឆ្នាំ ១៨៦៤ អតីតអធិរាជមុននៃកម្ពុជា ក្នុងការបង្ហាញការរឹងទទឹង ។ ពួក​បារាំង ក៏មានការគ្រប់គ្រងលើព្រៃ​នគរដែរ បានស្វែងរកព្រះស៊ីសុវត្ថិបាន​ស្វែង​រក​ព្រះ​ស៊ីសុវត្ថិ ដែលគង់នៅទីនោះក្រោមដែល​គង់​នៅ​ទី​នោះ​ក្រោម ''ការគាំពារ'' របស់បារាំង​របស់​បារាំងសែស​ ថា ជីវិត​របស់​ព្រះ​អង្គ​ស្ថិត​ក្នុង​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដោយ​''ពួក​បះ​បោរ​នៅ​កម្ពុជា'' ។ តាមពិត​ទៅតាម​ពិត​​ទៅ ពួក​បារាំងសែស​​បាន​ប្រើ​ព្រះ​ស៊ីសុវត្ថិ ជាឧបករណ៍ ដើម្បីគំរាមកំហែងព្រះបាទ​នរោត្តម ថា បើ​ព្រះ​អង្គ​ពុំ​អនុន័ត​តាម​គំនែ​ទម្រង់​គោល​នយោបាយ​របស់​បារាំងសែស ពួក​គេ​នឹង​ទម្លាក់​ព្រះ​បាទ​នរោត្តម​ពី​រាជបល្ល័ង្ក និង​ថ្វាយ​ព្រះ​រាជសម្បត្តិ​ទៅ​ព្រះ​ស៊ីសុវត្ថិ​វិញ ។
 
នៅ​ គ.ស. ១៨៦៧ ជា​ពេល​ដែល​មាន​ការ​បះ​បោរ​ទូទាំង​ប្រទេស​កម្ពុជា ប្រឆាំង​នឹង​អំណាច​បារាំងសែស ព្រះ​បាទ នរោត្តម សូម​ឲ្យ​ព្រះ​ស៊ីសុវត្ថិ យាង​ត្រឡប់​មក​កម្ពុជា​វិញ ដើម្បី​បង្ក្រាប​ការ​បះ​បោរ ។ ព្រះ​កែវហ្វ៊ា ស៊ីសុវត្ថិ យាង​ចេញ​ពី​ស្រុក​យួន​មក​កាន់​រាជធានី​ឧដុង្គ ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​បង្ក្រាប​ការ​ឧទ្ទាម ។ នៅ គ.ស. ១៨៨៤ ពួក​បារាំងសែស​បាន​កាន់​កាប់​គ្រប់​ដែន​ទាំង​អស់​នៅ​ប្រទេស​យួន ប្រទេស​លាវ (ឡាវ) និង​ប្រទេស​កម្ពុជា ហើយ​ពួក​បារាំងសែស ក៏​បាន​ឈ្នះ​សង្គ្រាម​លើ​ស្យាមប្រទេស ក្នុង គ.ស. ១៨៩៣ ជា​សម័យ​កាល ដែល​ប្រទេស​កម្ពុជា​មាន​សភាព​ប្រៀប​ដូច​ដែន​អាណានិគម​របស់​បារាំង ហើយ​គេ​បាន​ផ្លាស់​ទី​តាំង​រាជធានី​ខ្មែរ​ពី​ឧដុង្គ​មក​ភ្នំ​ពេញ ។ សម្តេច​កែវហ្វ៊ា សីសុវត្ថិ ក៏​បាន​យាង​តាម​ពួក​អ្នក​វាំង មក​ភ្នំ​ពេញ ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ទ្រង់​គាំ​ទ្រ​ទាំង​ស្រុង​ នូវ​របប​អាណានិគមនិយម​របស់​ពួក​បារាំងសែស ។ ដូច្នេះ​ហើយ បាន​ជា​ព្រះ​បាទ​សម្តេច​ព្រះ នរោត្តម ត្រូវ​បង្ខំ​ព្រះ​រាជ​ហឫទ័យ​ឲ្យ​តាំង​សម្តេច​កែវហ្វ៊ា ស៊ីសុវត្ថិ ជា​អនាគត​ស្តេច​ស្នង​រាជ្យ ។