ទូរទស្សន៍៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
Aefgh3962 បានប្ដូរទីតាំង ទំព័រ ទូរទស្សន៏ ទៅ ទូរទស្សន៍
Ya
ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត
បន្ទាត់ទី៣២៖
រស់រវើក នៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៏ នេះគឺជាគំរោងលើដំបូងបង្អស់នៅក្នុងឆ្នាំ១៨៧៨ ដូចទៅនឹងតេឡេហ្វូណូស្កូបដែរ, បន្ទាប់មកគឺការសិក្សាស្រាវជ្រាវមានរយះពេលខ្លី អំពីទូរសព្ទ័។ នៅពេលនោះផងដែរ វាក៏បានក្លាយទៅជាការកិតរំពឹងទុករបស់អ្នកនិពន្ធ, ដោយនៅថ្ងៃណាមួយ ពន្លឺនោះវាអាចឆ្លង កាត់ខ្សែលួសស្ពាន់ជារៀងរហូត ក៏ដូចជាសម្លេងផងដែរ។ គំនិតនៃការប្រើប្រាស់ស្កែនចុះឡើង ដើម្បីអោយរូបភាពឆ្លងកាត់ គឺគេដាក់អោយប្រើជាផ្លូវការក្នុងឆ្នាំ១៨៨១ នៅក្នុងម៉ាស៊ីនផ្ញើរទូរលេខទាំងមូល, តាមរយះនៃការប្រើផើងប៉ោល គ្រឿងយន្តទាំងនោះធ្វើការស្កែនចុះឡើង។ លើសពីនេះទៅទៀត នៅក្នុងអំឡុងពេលទៅថ្ងៃខាងមុខ ការស្កែននៅក្នុងទំរង់មួយឬផ្សេងៗពីគ្នា ត្រូវបានគេប្រើរាល់រូបភាពបច្ចេកទេស ទាំងអស់ដោយឆ្លងកាត់ទៅតាមកាលកំណត់បញ្ជូនទៅក្នុងទូរទស្សន៏ នេះគឺជាដំនើរនៃ"សនិទានកម្ម" ដំនើរការនៃការផ្លាស់ប្ដូររូបភាពនៃចក្ខុវិញ្ញាណមួយ ទៅជាប់បន្តគ្នាក្នងការប្រព្រឹត្តិនៃអគ្គីសនី។
=== ឆ្នាំ១៨៨៤ ===
នៅក្នុងឆ្នាំ១៨៨៤ លោក Paul Gottlieb Nipkow មានអាយុ ២៣ ឆ្នាំជាសិស្សនិស្សិតនៅឯសកលវិទ្យាល័យនៅក្នុងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ ជាក់ស្ដែងជាដំបូងប្រពន្ធ័ទូរទស្សន៏អេឡិចត្រូនិចស្វ័យប្រវត្តិ ដែលអ្នកធ្វើការស្កែនឌីស, ការធ្វើអោយឌីសមានភាពរង្វិលខ្ញាល់ជាមួយនឹង ស៊េរីប្រហោងមូលដូចគូទខ្យងតំរងើឆ្ពោះទៅចំណុចកណ្ដាលដើម្បី ធ្វើសនិទានកម្ម។ ប្រហោងដែលមានកន្លែងនៅសល់នៃមុំគឺវាមានភាពស្មើគ្នា នៅចន្លោះពេលនោះវាមានការឆ្លាស់វេនឌីសតែមួយ តំរូវអោយមានការអនុញ្ញាតិ្តពន្លឺនៅលើវិញ្ញាណនៃអារម្មណ៏ដោយ មានការប្រែប្រួល ក្រោមអនុភាពអ្វីដែល ជាផលលិតផលសន្ទុះនៃអគ្គីសនី។ ដូចគ្នានេះដែររូបភាពដែលមានចំណុចប្រសព្វនៃការវិលនៅលើឌីសវាជា ប្រហោងដែលចាប់យកបន្ទះផ្ដេកនៃគ្រប់រូបភាពទាំងអស់។ ការរចនារបស់លោក Nipkow មិនតំរូវអោយមានភាពស៊ាំញ៉ាំទៅមុខរហូតនៅក្នុងបំពង់បំពងសម្លេងមិនតំរូវអោយមានភាព[[One tv|ស៊ាំ]]ញ៉ាំទៅមុខរហូតនៅក្នុងបំពង់បំពងសម្លេង វាបនក្លាយទៅជាបច្ចេកទេសដែលមានប្រយោជន៏បំផុត។ ឧបករណ៏ទាំងនោះមានតែមួយគត់ ដែលមានសារះប្រយោជន៏ក្នុងការបញ្ជូនរូបភាពជាច្រើនអោយវា ឈប់ពាក់កណ្ដាលទី។ ដោយសារតែមានភាពស្មើគ្នាចំណុចទំនេរ វាមានទំហំផ្សេងពីគ្នាដូចជាម៉ាស៊ីនផ្ញើរទូរលេខ ឬក៏បណ្ដាញទូស័ព្ទជាដើម។ ក្រោយមកការរចនា ទៅលើរូបភាពតំរូវអោយអ្នកស្កែន ធ្វើការចាប់យកការបញ្ចាំងអោយ មើលឃើញមានភាពរង្វិលខ្ញាល់ ហើយនិទ្វារនៃបំពង់កាំរស្មី (CRT) ក៏ដូចជាឧបករណ៏មួយដែលបានធ្វើការ បង្ហាញរូបភាពទាំងនោះឡើង ក៏ប៉ុន្តែរូបភាពនៃភាពយន្តទាំងនោះវាបែរជានៅស្ងៀម មិនអាចធ្វើអ្វីបានទៅវិញ។ ពេលនោះភាពប្រែប្រួលក្រោមអនុភាពទាំងនោះពុំ បានដឹងនិងមានការជ្រើសរើស អោយមានការទទួលបានផលល្អប្រសើរឡើយ។ នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩០៧ វិស័យវិទ្យាសាស្ត្រនៅក្នុងប្រទេសរុស៊ី (Russia) លោក Bori Rosin បានក្លាយទៅជាអ្នកបង្កើតជា លើកដំបូងនៅក្នុងការប្រើប្រាស់ (CRT) នៅក្នុងការធ្វើពិសោធន៏នៃប្រព័ន្ធទូរទស្សន៏ ។ គាត់បានប្រើប្រាស់ការស្កែនកញ្ចក់បញ្ចាំងអោយឃើញ រូបភាពទៅលើការ ឆ្លងកាត់ធម្មតា ដែលមានទ្រងទ្រាយ ដូចជាធរណីមាត្រទៅលើ (CRT) ។
=== ការប្រើប្រាស់ឌីស នីពកូវ( Nipkow) ===
[[ការប្រើប្រាស់ឌីស នីពកូវ (Nipkow)]] លោក Jonh Logie Barid ដែលជាជនជាតិ Scottish ជាអ្នកបង្កើតក្នុងការបង្ហាញទៅលើរូបភាព ដែលមានការឆ្លងកាត់ ស្រមោល ធ្វើអោយមានចលនានោះលោក Jonh Logie Baid បានទទួលកេរ្ដិ៏ឈ្មោះល្បីល្បាញ នៅក្រុង ឡុងដុន (London) នៅក្នុងឆ្នាំ19២៥ ហើយវាបនាក្លាយទៅជារូបភាព ដែលមានប្រជាប្រិយបំផុត នៅក្នុងឆ្នាំ១៩២៦ ដែលរូបភាព នោះមានពណ៌ តែមួយបែប តែប៉ុណ្ណោះ។ លោក Baird បានផលិត ឌីសស្កែនបានសំរេចមានចំនួន ៣០ ខ្សែ ហើយ។ លោក Baird ban ក៏បានបង្ហាញ ពីទូរទស្សន៏ នៅលើពិភពលោកដែលវាជាសេចក្ដីជោគជ័យដ៏អស្ចារ្យ មួយជាលើកដំបូង របស់គាត់ ។ បើទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ទំរង់គ្រឿងយន្តនៃទូរទស្សន៏គឺប្រើមិនបានយូរទេ។ ជមួយគ្នានេះផងដែរ គេក៏បានកត់សំគាល់ឃើញថា នៅក្នុងឆហនាំ ១៩២៧ លោក Baird ក៏បានបង្កើតប្រព័ន្ធថតរូប វីឌីអុឲូ នៅលើពិភពលោកជាលើកដំបូងដែលវា គឺជា"ប្រព័ន្ធសូរសព្ទ" "Phonovision" ដោយមានការផ្លាស់ប្ដូរតាន ដោយដាក់សញ្ញាម៉ាស៊ីនថតទូរទស្សន៏ គាត់នៅខាងក្រៅនិងមានសំលេងច្បាស់ទូលាយ, បន្ទាប់មកគាត់ក៏បានធ្វើការចាប់យកសញ្ញាខាត់ឌីស ១០ អ៊ីងក្នុងការប្រើប្រាស់បច្ចេកទេសថត សំលេងដែលពុំមែនជាផ្លូវការ ។ សូរសព្ទនៃការថតសំលេងយ៉ាងតិចបំផុត របស់លោក Baird ត្រូវបានបន្សល់ទុកហើយទីបញ្ចប់គឺជាពាក្យសម្ងាត់ហើយ វាបានផ្ដល់អោយនូវរូបភាព ទំនើបបំផុតបានប្រើប្រាស់នៅចន្លោះសតវត្ស១៩៩០ ដែលប្រើសញ្ញាវា ហើយវាបានផ្ដល់អោយរូបភាព នៃលេខដែលប្រព្រឹត្តិទៅក្នុងបច្ចេកទាំងអស់នោះ ។