ខេត្តព្រៃវែង៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
បន្ទាត់ទី១០៧៖
==សេដ្ឋកិច្ច==
 
រាល់​ឆ្នាំ​ខេត្ត​ព្រៃ​វែង​​ទទួល​ដី​ភក់​​ដែល​ទន្លេ ស្ទឹង និង ព្រែក​មួយ​ចំនួន​នាំ​យក​មក​ចាក់​ក្នុង​ស្រែ​ចម្ការ​​នានា​​នៅ​ក្នុង​រដូវ​វស្សា ដូច្នោះ​ហើយ​ទើប​ធ្វើ​ឲ្យ​​​តំបន់​នេះ​មាន​ជីជាតិ​ល្អ​ងាយ​ស្រួល​​ដាំដុះ​​ស្រូវ​និង​ដំណាំ​ផ្សេងៗ​​នៅ​ក្នុង​វិស័យ​កសិកម្ម និង ប្រមូល​ជលផល​​ផ្សេងៗ ។ ខេត្ត​នេះ​ត្រូវ​បាន​​​ទទួល​ស្គាល់​ជាទូទៅ​ថា​ជា​ "ខ្សែ​ក្រវាត់​បៃតង​​ធំ" នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា ។ ធញ្ញជាតិ​សំខាន់​ជាង​គេ​របស់​ខេត្ត​ព្រៃ​វែង​គឺ​ស្រូវ ដែល​ខេត្ត​នេះ​ចូលរួម​ចំនួន ១០ ភាគរយ​នៃ​ផលិតផល​ស្រូវ​សរុប​របស់​ប្រទេស ។ លើស​ពី​នោះ​ទៀត​ ប្រជាកសិករ​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ព្រៃវែង​ក៏​​ប្រមូល​ផល​​​ថ្នាំ​ជក់ សណ្តែក​បាយ ស្ករ​អំពៅ ស្ករ​ត្នោត ដំឡូង​ឈើ (ដំឡូង​មី ឬ ដំឡូង​បារាំង) ល្ង និង ផ្លែ​ឈើ​ច្រើន​ប្រភេទ​ទៀត ដូច​ជា​ ដូង ស្វាយ ស្វាយ​ចន្ទី ។ កាលពី​អតីតកាល ដើម​កៅស៊ូ​ក៏​បាន​ដើរ​តួ​សំខាន់​ផង​ដែរ​នៅ​ក្នុង​សេដ្ឋកិច្ច​នៃ​ខេត្ត​នេះ ក៏​ប៉ុន្តែ​ចម្ការ​កៅស៊ូ​ត្រូវ​បាន​បោះបង់​ចោល​នៅ​ក្នុង​សម័យ​សង្គ្រាម​​​បង្ហូរ​ឈាម​ជាច្រើន​ទសវត្ស​កន្លង​ទៅ ។ ទោះបី​ខេត្ត​នេះ​ពឹង​ផ្អែក​​យ៉ាង​ខ្លាំង​លើ​វិស័យ​កសិកម្មក៏​ដោយ ក៏​ខេត្ត​នេះ​នៅ​តែ​ជា​ខេត្ត​ក្រីក្រ​ជាង​ខេត្ត​ដទៃ​ទៀត​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ។ អត្រា​នៃ​ប្រជាជន​រស់​នៅ​ក្រោម​ខ្សែ​បន្ទាត់​ក្រីក្រ​ គឺ​​ជា​មធ្យម​ប្រហែល ៥៣ ភាគរយ ពោល​គឺ​​ ៣៦ ភាគរយ​ក្រោម​ខ្សែ​បន្ទាត់​នៃ​ភាព​ក្រីក្រ​ទូទាំង​ប្រទេស ។ លើស​ពី​នោះ​ទៀត តួលេខ​នៃ​ប្រជាជន​​ចូល​មក​រស់​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​គឺ​ធ្លាក់​ចុះ​​យ៉ាង​ច្រើន បាន​ន័យ​ថា​​ចំនួន​ប្រជាជន​ចាក​ចេញ​ពី​ខេត្ត​ព្រៃវែង​​កាន់​តែ​កើន​ឡើង​រាល់​ឆ្នាំ ព្រោះ​ពួក​គេ​ធ្វើ​ចំណាក​ស្រុក​​​ទៅ​រស់​នៅ​តាម​ខេត្ត​​ក្រុង​ផ្សេងៗ​ដើម្បី​ប្រកប​របរ​ចិញ្ចឹម​ជីវិត ។
 
ផ្សារ​ផ្សោ​​សំខាន់ៗ​នានា​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ព្រៃវែង​មាន​ដូច​ជា ៖