ព្រះច័ន្ទ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បន្ទាត់ទី៥១៖
ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំតាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៧០ មកការចុះហត្ថលេខាលើទឹកត្រូវបានគេរកឃើញនៅលើផ្ទៃមេឃ។ នៅឆ្នាំ ១៩៩៤ ការពិសោធន៍រ៉ាដាដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅលើយានអវកាស ស្លេមែនទីន បានបង្ហាញពីអត្ថិភាពនៃហោប៉ៅទឹកកកតូចៗដែលនៅជិតដី។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយការស្រាវជ្រាវរ៉ាដានៅពេលក្រោយដោយ អាល់បេដូ បានបង្ហាញថាការរកឃើញទាំងនេះអាចជាថ្មដែលត្រូវបានគេបោះចោលពីរណ្តៅដីកំបោរ។ នៅឆ្នាំ ១៩៩៨ បរិមាណនឺត្រុងនៅលើយានអវកាស Lunar Prospector បានបង្ហាញថាកំហាប់ខ្ពស់នៃអ៊ីដ្រូសែនមានវត្តមាននៅជម្រៅទី ១ នៃជម្រៅនៅជិត រីជីលេស នៅជិតតំបន់ប៉ូល។ ខ្សែក្រវាត់ធូលីភ្នំភ្លើងដែលត្រលប់មកផែនដីនៅលើអាប៉ូឡូ ១៥ បានបង្ហាញថាមានបរិមាណទឹកតិចតួចនៅក្នុងផ្ទៃខាងក្នុងរបស់ពួកគេ។
យានអវកាស ចាន់ដ្រាយ៉ាន ១ ឆ្នាំ ២០០៨ បានបញ្ជាក់ពីអត្ថិភាពនៃទឹកកកទឹកលើផ្ទៃទឹកដោយប្រើអង្កត់ផ្ចិត ម៉ូនមែននឺឡូជី មេប
|last=Naeye
|first=Robert
|