ចក្រភពបារាំងទីមួយ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត
No edit summary
ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត
បន្ទាត់ទី៥១៖
សន្ធិសញ្ញាមួយនេះបានកាត់យកទឹកដីនគរព្រុស្សីពាក់កណ្តាលៈ តំបន់ Cottbus ត្រូវធ្លាក់ជាទឹកដីរបស់រដ្ឋ[[សាសូនី]], ទន្លេផ្នែកខាងឆ្វេងតំបន់Elbeត្រូវបានប្រគល់ឲ្យរាជាណាចក្រទើបតែបង្កើតថ្មីគឺ Kingdom of Westphalia, តំបន់ Białystok បានឲ្យទៅរុស្ស៊ីនិងទឹកដីប៉ូឡូញទាំងប៉ុន្មានដែលធ្លាប់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រុស្សីត្រូវក្លាយជារដ្ឋថ្មីគឺ[[ឌូឈីនៃក្រុងវ៉ាសល]]។ ព្រុស្សីត្រូវបានបញ្ជាឲ្យដកចំនួនទ័ពឲ្យនៅសល់ត្រឹម៤០,០០០នាក់និងត្រូវបង់សំណងអស់ចំនួន១០០,០០០,០០០លុយបារាំង(Francs)។ ក្រុមអ្នកប្រតិបត្តិច្បាប់នៅព្រុស្សីបានចាត់ទុកសន្ធិសញ្ញានេះថាមិនមានភាពយុត្តិធម៌និងជាការគាបសង្កត់ជិះជាន់មកលើជាតិព្រុស្សី។
[[ឯកសារ:Iena.jpg|ធ្វេង|រូបភាពតូច|ណាប៉ូឡេអុងកំពុងត្រួតពិនិត្យ ឆ្មាំអធិរាជ មុនពេលសមរភូមិJena, ឆ្នាំ១៨០៦]]
លោក Talleyrand បានណែនាំដល់ណាប៉ូឡេអុងឲ្យបន្តការស្វែងរកលក្ខខណ្ឌដោយកុំបង្ខំប្រញាប់; សន្ធិសញ្ញាទាំងនេះបានសម្គាល់នូវដំណាក់កាលដ៏សំខាន់មួយក្នុងការក្បត់របស់លោកទៅអធិរាជ។ បន្ទាប់ពីការចុះសន្ធិសញ្ញាធិលស៊ីត; ដោយមិនព្យាយាមសម្របសម្រួលស្ថានភាពនៅអឺរ៉ុប; ដូចអ្វីដែលលោក Talleyrand បានណែនាំ; ណាប៉ូឡេអុងបែរជាចង់កំចាត់ពួកអង់គ្លេសហើយបំពេញអំណាចព្រះអង្គក្នុងអ៊ីតាលីទៅវិញ។ ក្នុងសម្ព័ន្ធមិត្តមហាអំណាចភាគខាងជើង, ព្រះអង្គបានបន្ថែមលីកនៃ Baltic និងកំពុង់ផែមួយចំនួនជុំវិញសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេនិងកំពង់ផែមួយចំនួនជុំវិញសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ ហើយក្នុងការវាយលុកទីក្រុង [[Copenhagen]] របស់កងទ័ពជើងទឹកអង់គ្លេស, ណាប៉ូឡេអុងបានឆ្លើយតបទៅអង់គ្លេសវិញដោយបិទផ្លូវទឹកក្នុងតំបន់នោះនៅថ្ងៃទី១៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៨០៧។
 
ការយល់ព្រមឯកភាពគ្នានិងការវាយយករដ្ឋ Naples បាននាំមកនូវភាពលំបាកជាមួយសម្តេច Pope, ជាការសំដៅទៅលើ [[Pius VII]] ដែលបន្តការអះអាងពីធិបតេយ្យភាពរបស់ [[Pope Gregory VII]]។ មហិច្ឆតារបស់ព្រះអធិរាជ្យតមកលើពួករ៉ូម៉ាំងត្រូវបានលាតត្រដាងដោយការចូលកាន់កាប់ព្រះរាជាណាចក្រណាប៉ុលនិងតំបន់ Marches របស់ព្រះអង្គ; និងការត្រលប់មកចូលទីក្រុងរ៉ូមនៃមន្រ្តីយោធាបារាំងមួយរូបគឺលោក Miollis; ក្នុងខណៈពេលនោះដែលឧត្តមសេនីយ៍បារាំងម្នាក់គឺលោក Junot ដែលកំពុងលុកលុយពួកព័រទុយហ្គាល់, Joachim Murat បានកាន់កាប់ដែនដីអតីតពួកអេស្ប៉ាញ-រ៉ូម៉ាំង, ក្រោយមកបានឲ្យ Joseph Bonaparte ប្លាស់មកគ្រប់គ្រង។
ការយល់ព្រមឯកភាពគ្នានិងការវាយយករដ្ឋ Naples បាននាំមកនូវភាពលំបាកជាមួយសម្តេច Pope,
 
ណាប៉ូឡេអុងបានខំប្រឹងយកជ័យជំនះដើម្បីកាន់កាប់ឧបទ្វីបអាយបេរី (Iberion Peninsula) ដូចដែលទ្រុងធ្លាប់បានកាន់កាប់ប្រទេសអ៊ីតាលី, ហូឡង់ និង ហេស (Hesse) ដែល។