ចក្រភពបារាំងទីមួយ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
||
បន្ទាត់ទី៥៥៖
ការយល់ព្រមឯកភាពគ្នានិងការវាយយករដ្ឋ Naples បាននាំមកនូវភាពលំបាកជាមួយសម្តេច Pope, ជាការសំដៅទៅលើ [[Pius VII]] ដែលបន្តការអះអាងពីធិបតេយ្យភាពរបស់ [[Pope Gregory VII]]។ មហិច្ឆតារបស់ព្រះអធិរាជ្យតមកលើពួករ៉ូម៉ាំងត្រូវបានលាតត្រដាងដោយការចូលកាន់កាប់ព្រះរាជាណាចក្រណាប៉ុលនិងតំបន់ Marches របស់ព្រះអង្គ; និងការត្រលប់មកចូលទីក្រុងរ៉ូមនៃមន្រ្តីយោធាបារាំងមួយរូបគឺលោក Miollis; ក្នុងខណៈពេលនោះដែលឧត្តមសេនីយ៍បារាំងម្នាក់គឺលោក Junot ដែលកំពុងលុកលុយពួកព័រទុយហ្គាល់, Joachim Murat បានកាន់កាប់ដែនដីអតីតពួកអេស្ប៉ាញ-រ៉ូម៉ាំង, ក្រោយមកបានឲ្យ Joseph Bonaparte ប្លាស់មកគ្រប់គ្រង។
ណាប៉ូឡេអុងបានខំប្រឹងយកជ័យជំនះដើម្បីកាន់កាប់ឧបទ្វីបអាយបេរី (Iberion Peninsula) ដូចដែលទ្រុងធ្លាប់បានកាន់កាប់ប្រទេសអ៊ីតាលី, ហូឡង់ និង ហេស (Hesse) ដែល។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ, ការធ្វើនិរទេសបញ្ជូនគ្រួសាររាជវង្សអេស្ប៉ាញទៅ [[Bayonne]] (ប្រទេសបារាំង), បូករួមបញ្ចូលជាមួយការឡើងសោយរាជ្យរបស់ យ៉ូសែប បូណាបាត មកលើអេស្ប៉ាញ, បានធ្វើឲ្យប្រជាជនអេស្ប៉ាញបានងើបប្រឆាំងនឹងណាប៉ូឡេអុង។ បន្ទាប់ពីមានកុប្បកម្ម[[ដុស ដឺ ម៉ាយ៉ូ]]
[[ឯកសារ:Gros,_Napoleon_at_Eylau.jpg|រូបភាពតូច|បន្ទាប់ពី[[Battle of Eylau|សមរភូមិ Eylau]], ឆ្នាំ ១៨០៧]]
|