ចក្រភពបារាំងទីមួយ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
||
បន្ទាត់ទី៩២៖
}}
នៅថ្ងៃទី១៨ ឧសាភា ១៨០៤, ណាប៉ូឡេអុងត្រូវបានផ្តល់ងារជា [[អធិរាជបារាំង]] (''L 'Empereur des Français,'' pronounced [lɑ̃.pʁœʁ de fʁɑ̃.sɛ]) ដោយព្រឹទ្ធសភាបារាំងនិងត្រូវបានគ្រងរាជនៅថ្ងៃទី ២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៨០៤, បញ្ចាក់ដល់ការដួលរលំនៃស្ថានកុងស៊ុលបារាំងនិង[[សាធារណរដ្ឋបារាំងទីមួយ]]។
នៅក្នុងសង្គ្រាមមួយចំនួន, ដែលក្នុងនោះមានសង្គ្រាមល្បីមួយដែលគេហៅថា[[សង្គ្រាមណាប៉ូឡេអូនីក]], ឃើញថាបារាំងបានពង្រីកឥទ្ធិពលនិងទឹកដីរបស់ខ្លួនរហូតដល់ភាគខាងកើតនៃទ្វីបអឺរ៉ុបចូលទៅក្នុង[[ប្រទេសប៉ូឡូញ]]។ មកដល់ឆ្នាំ ១៨១២, ចក្រភពបារាំងមាននាយកដ្ឋានរហូតទៅដល់១៣០, និងបានពង្រីកឃ្លាំងស្តុកទុកអាវុធយោធានៅគ្រប់តំបន់ទូទាំងទ្វីបអឺរ៉ុបរួមមានតំបន់ក្នុងបណ្តាប្រទេស[[អាល្លឺម៉ង់]], [[អ៊ីតាលី]], [[អេស្ប៉ាញ]]និងឌុចនៃក្រុងWarsaw([[ប្រទេសប៉ូឡូញ]]) ហើយបានចាត់ទុក[[នគរព្រុស្សី]]និង[[ចក្រភពអូទ្រីស]]ជាប្រទេសតូចតាចប៉ុណ្ណោះឯទឹកដីគឺនៅក្រោមបារាំងទាំងស្រុង។ ជ័យជំនះទាំងអស់នេះបាននាំចេញនូវមនោគមវិជ្ជាជាច្រើននៃ[[បដិវត្តន៍បារាំង]]នៅទូទាំងទ្វីបអឺរ៉ុបៈ សេចក្តីណែនាំកូដ(Code)ណាប៉ូឡេអុងនៅទូទាំងទ្វីបអឺរ៉ុបបានបង្កើនសមភាពផ្លូវច្បាប់, បង្កើតនូវប្រព័ន្ធចៅក្រមនិងច្បាប់លែងលះគឺមានភាពស្របច្បាប់មិនដូចមុន, កម្រៃជើងសារនិងយុត្តិធម៌seigneurialត្រូវបានលុបបំបាត់, ទាំងអស់នេះធ្វើឱ្យជីវភាពអ្នកនៅអឺរ៉ុបប្រៀបបានទៅនឹងជីវភាពអ្នកអភិជនលើកលែងតែនៅតំបន់ប្រទេសប៉ូឡូញ។ ភាពបរាជ័យរបស់បារាំងនៅឆ្នាំ 1814(ហើយបរាជ័យម្តងទៀតនៅឆ្នាំ 1815) បានសម្គាល់នូវការដួលរលំនៃចក្រភពបារាំង។
|