ចក្រភពបារាំងទីមួយ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត |
||
បន្ទាត់ទី១៤១៖
បន្ទាប់ពីការបះបោរក្នុងប្រទេសជាតិ និងការចោតប្រកាន់បង្កជម្លោះបងប្អូនឯងមក រដ្ឋមន្រ្តីរបស់ណាប៉ូឡេអុងបានចាត់ទុកទង្វើទាំងនេះជាការក្បត់ជាតិ។ លោក Talleyrand បានក្បត់ទៅនឹងផែនការទៅ Matternich, ហើយជាលិទ្ធផលត្រូវបានគេបណ្តេយចេញពីតំណែង។ [[ចូសេហ្វ ហ្វុច]], បានធ្វើទំនាក់ទំនងជាមួយប្រទេសអូទ្រីសក្នុងឆ្នាំ១៨០៩ និង១៨១០, ដែលធ្វើឲ្យលោកដឹងខ្លួនយល់ឃើញដូចអ្វីដែលលូអ៊ីនិងពួកអង់គ្លេសយល់ឃើញដែរ, ក្នុងអំឡុងពេលនោះដែលលោក Bourrienne ត្រូវបានផ្តន្ទាទោសពីគំនិតក្បត់របស់លោក។ ដោយផលវិបាកនៃគំនិតធ្វើសញ្ជ័យទៅលើណាប៉ូឡេអុងត្រូវបានកើនឡើង, មន្រ្តីរបស់អធិរាជជាច្រើន, ដែលធ្លាប់ភ្លក់រសជាតិនៃជ័យជម្នះពីមុន, បាននាំគ្នាសុបិនពីអំណាចព្រះមហាក្សត្រៈ Berndotte, ដែលជាអ្នកធ្លាប់ជួយព្រះអធិរាជឲ្យក្លាយជាស្ថានកុងស៊ុល, បានប្រើវិធីក្លែងកំហុសណាប៉ូឡេអុងឲ្យទៅជាប្រយោជន៍ខ្លួនដើម្បីក្លាយជាស្តេចនៃស៊ុយអែត។ Soult, ក៏ដូចជាមូរ៉ាត់ដែរ, ចង់បានរាជបល្ល័ង្កអេស្ប៉ាញនិងបន្ទាប់មកព័រទុយហ្កាល់, ដូចច្នេះហើយលោកត្រូវបានគេចោទគំនិតលោកថាជាគំនិតក្បត់ជាតិនៅឆ្នាំ១៨០២។
ប្រទេសនេះ,
|