ចក្រភពបារាំងទីមួយ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ការបញ្ឈប់សកម្មភាពបះបោរនៅក្នុងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់មានភាពលំបាកខ្លាំងសម្រាប់ណាប៉ូឡេអុង ជាពិសេសនៅពេលដែលស្តេចនៃចក្រភពរុស្ស៊ីជាអ្នកដឹកនាំជួយពួកអឺរ៉ុបក្នុងការធ្វើកុបកម្មបះបោរប្រឆាំងនឹងបារាំង។ ដើម្បីបញ្ចប់បញ្ហាទាំងអស់នេះ និងធានាក្នុងការចេញចូលសមុទ្រមេឌីទែរណេ ហើយដកគូប្រជែងសំខាន់ៗចោលហើយដកគូប្រជែងសំខាន់ៗខ្លះចោល, ណាប៉ូឡេអុងបានធ្វើកិច្ចប្រឹងប្រែងមួយនៅឆ្នាំ១៨១២ដើម្បីប្រឆាំងនឹងរុស្ស៊ី។ ថ្វីបើជ័យជម្នះព្រះអង្គកំពុងដំណើរទៅមុខមែនដោយការវាយដណ្តើម[[សមរភូមិក្រុងស្មូលេន|ក្រុងស្មូលេន]], ជ័យជម្នះនៅក្នុង[[សមរភូមិបូរ៉ូឌីណូ]], និងការវាយចូលទីក្រុងម៉ូស្គូ, តែព្រះអង្គនូវតែចាញ់រុស្ស៊ីនិងអកាសធាតុក្នុងប្រទេសនេះ ហើយបូករួមនឹងការបដិសេដរបស់អាឡិចសាន់ដឺក្នុងការធ្វើកិច្ចព្រមព្រៀងសម្រុះសម្រួលគ្នា។ បន្ទាប់ពីជ័យជម្នះខាងលើ ក៏បានចូលមកដល់រដូវរងាអាក្រក់មួយក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ីដែលបង្ខំឲពួកបារាំងដកថយចេញពីរុស្ស៊ីវិញក៏បានចូលមកដល់រដូវរងាដ៏អាក្រក់មួយក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ីដែលបង្ខំឲពួកបារាំងដកថយចេញពីរុស្ស៊ីវិញ, អំឡុងពេលដកថយពួកអឺរ៉ុបទាំងមូលបានកំពុងតែចរចាគ្នាដើម្បីប្រឆាំងនឹងណាប៉ូឡេអុង។ ការដកថយចេញរបស់បារាំងពីរុស្ស៊ី ប្រៀបបានដូចជាការដកថយចេញពីទឹកដីអេស្ប៉ាញអញ្ចឹង, គឺពីកំពែងមួយថយទៅកំពែងមួយទៀត, បន្ទាប់ពីឆ្លងហួសទន្លេប៉េរេស៊ីណា(ប្រទេសប៉េឡារុសបច្ចុប្បន្ឋ), ណាប៉ូឡេអុងនិងទ័ពទ្រង់ត្រូវដកថយមកក្រោយវិញរហូតដល់ទល់ដែនចម្បាំងនាឆ្នាំ១៨០៩, ហើយក្រោយមកហើយក្រោយមកទៀត ណាប៉ូឡេអុងនូវបានបដិសេដមិនយល់ព្រមសំណើរសន្តិភាពមកលើព្រះអង្គរបស់អូទ្រីសនៅទីប្រជុំសភាក្នុងទីក្រុងប្រាកណាប៉ូឡេអុងបានបដិសេដមិនយល់ព្រមសំណើរសន្តិភាពរបស់អូទ្រីសនៅទីប្រជុំសភាក្នុងទីក្រុងប្រាក(ចាប់ពី៤ មិថុនា ដល់ ទី១០ សីហា ១៨១៣), ដោយព្រះអង្គភ័យខ្លាចក្នុងការបាត់បង់ប្រទេសអ៊ីតាលី, ដែលជ័យជម្នះដណ្តើមយកអ៊ីតាលីគឺជាកំណត់សំគាល់ដំណាក់កាលមួយក្នុងការសម្រេចក្តីសុបិន្តរបស់ទ្រង់។ដែលជ័យជម្នះដណ្តើមយកអ៊ីតាលីគឺជាកំណត់សំគាល់ដំណាក់កាលមួយក្នុងការសម្រេចក្តីសុបិន្តរបស់ព្រះអង្គ។