ចក្រភពបារាំងទីមួយ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត Advanced mobile edit |
No edit summary ស្លាក: កែប្រែតាមគំហើញ កែសម្រួលតាមទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត Advanced mobile edit |
||
បន្ទាត់ទី១០០៖
ក្នុងឆ្នាំ ១៧៩៩, ណាប៉ូឡេអុងបូណាផាតបានជួបជាមួយលោក[[Emmanuel Joseph Sieyès]]-ដែលជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមអភិបាលប្រាំរូបដែលកំពុងចាប់ផ្តើមបង្កើតតំណែងនាយកប្រតិបត្តិនៃរដ្ឋាភិបាលបារាំង-គាត់ជាអ្នកស្វែងរកមនុស្សដែលគាំទ្រការធ្វើរដ្ឋប្រហារដើម្បីផ្តួលរលំរដ្ឋធម្មនុញ្ញឆ្នាំទី៣។ ផែនការក្នុងការធ្វើរដ្ឋប្រហារនេះបានចូលរួមដោយប្អូនប្រុសរបស់ណាប៉ូឡេអុងគឺលោក[[Lucien Bonaparte|Lucien]], បានធ្វើជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលកាន់500អាសនៈ, រួមទាំងលោក[[Roger Ducos]], ដែលមានតំណែងជាប្រធានអភិបាលម្នាក់ទៀត, និងលោក[[Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord|Talleyrand]]។ នៅថ្ងៃទី9 ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ1799 (ទី18 ខែBrumaire (VIII under the French Republican Calendar)) និងថ្ងៃបន្ត, កងទ័ពដឹកនាំដោយប៉ូណាបាតបានកាន់កាប់ត្រួតត្រា។ ពួកនេះបានបែងចែកជាក្រុមព្រឹក្សានីតិបញ្ញត្តិ, បន្សល់ទុកនូវអង្គនីតិប្បញ្ញត្តិដែលត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថាបូណាផាត, ចំណែកលោកSieyèsនិងDucosត្រូវក្លាយជាកុងស៊ុលជាបណ្តោះអាសន្នក្នុងការគ្រប់គ្រងរដ្ឋាភិបាល។ ទោះបីជា Sieyès រំពឹងថាខ្លួននឹងកាន់អំណាចខ្លាំងខ្លាក្នុងរបបថ្មីនេះ, ក៏ត្រូវព្រះអង្គបូណាបាតបានតែងតាំងលោកជាស្ថានកុងស៊ុល,
ចម្បាំងក្នុងសមរភូមិMarengo (
នៅថ្ងៃទី១២ ខែឧសាភា ឆ្នាំ១៨០២, [[Tribunat]]ជនជាតិបារាំងម្នាក់បានបោះឆ្នោតជាឯកច្ឆន្ទដោយលើកលែងតែCarnot, ដែលត្រូវចិត្តនឹងមេដឹកនាំបារាំងក្នុងការធ្វើកុងស៊ុលមួយជីវិត។ សកម្មភាពខាងលើនេះត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយក្រុមការងារច្បាប់អន្តរជាតិ។ ការទទួលបានសម្លេងឆ្នោតជាទូទៅមានចំនួន36,536,00សម្លេង។ នៅថ្ងៃទី២ ខែសីហា ឆ្នាំ១៨០២, [[ណាប៉ូលេអុងបូណាប៉ារត៍|ណាប៉ូលេអុងបូណាបាត]]
<br />[[ឯកសារ:Ingres,_Napoleon_on_his_Imperial_throne.jpg|រូបភាពតូច|[[ណាប៉ូលេអុងបូណាប៉ារត៍|ណាប៉ូលេអុងទី1]] ''កំពុងអង្គុយលើរាជបល្ល័ង្ក គំនូរគូដោយលោក [[ហ្សង់-អូអេស-ដូមីនី អ៊ីងងស៍]]'', ឆ្នាំ1806។]]
[[ឯកសារ:Imperial_Standard_of_Napoléon_I.svg|ស្តាំ|រូបភាពតូច|150x150ភីកសែល|Imperial Standard របស់ណាប៉ូឡេអុងទី1។]]ការធ្វើបដិវត្តន៍មួយចំនួនបានកើតឡើងក្នុងតំបន់ខ្លះនៃប្រទេស[[អាល្លឺម៉ង់]]ដែលគាំទ្រដោយ"Recess នៃឆ្នាំ១៨០៣", ដែលបានធ្វើឲ្យរដ្ឋ[[បាវ៉ារៀ]](Bavaria), Württemberg, និង Baden
នៅថ្ងៃទី១៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៨០៤, ណាប៉ូឡេអុងត្រូវបានតែងតាំងជា"[[អធិរាជបារាំង]]"ដោយ[[ព្រឹទ្ធសភាបារាំង]]; នៅទីបំផុតព្រះអង្គបានឡើងគ្រងរាជ, បន្ទាប់ពីបានទទួលមកុដិដែកពីស្តេចLombard, និងបានពរជ័យពី[[Pope Pius VII]]នៅក្នុងវិហារ[[Notre-Dame]]នៅទីក្រុង[[ប៉ារីស]]។
|