អភិធម្មបិដក៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
តNo edit summary |
តNo edit summary |
||
បន្ទាត់ទី៦៖
អភិធម្មបិដក ប្រមូលចងក្រងពុទ្ធវចនៈក្រុមអភិធម្ម ពោលគឺ មូលដ្ឋានគ្រិះនៃធម៌ និង សេចក្តីអធិប្បាយដែលជាមូលវិជ្ជា ដែលមិនជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងបុគ្គល ឬ ហេតុការណ៍ផ្សេងៗឡើយ ។ គម្ពីរអភិធម្ម ត្រូវបានបែងចែកចេញជា ៧ គម្ពីរ ។ វិធីចងចាំសៀវភៅទាំងនោះ គឺទន្ទេញអក្សរកាត់តំណាងឈ្មោះគម្ពីរ ពោលគឺ '''សំ''' '''វិ''' '''ធា''' '''បុ''' '''ក''' '''យ''' '''ប''' ។ <br>
* '''សង្គណី''' ឬ '''ធម្មសង្គណី''' (Dhammasangani, Enumeration of Factors) ៖ ប្រមូលខនៃធម៌ជាក្រុុមៗ រួចហើយធ្វើការអធិបាយខនីមួយៗ ។
* '''វិភង្គ''' (Vibhanga, Analysis) ៖ ជ្រើសយកកងធម៌សំខាន់ៗធ្វើជាប្រធានរឿង រួចហើយបែងចែកចេញជាសេចក្តីអធិប្បាយចង្អុលបង្ហាញយ៉ាងលំអិត ។
* '''ធាតុកថា''' (Dhatukatha, Discussion of Elements) ៖ សង្គ្រោះខនៃធម៌ផ្សេងៗចូលទៅក្នុងខន្ធ អាយតនៈ និង ធាតុ ។
* '''បុគ្គលបញ្ញតិ''' (Puggalapannatti, Descriptions of Individuals) ៖ បញ្ញតិអត្ថន័យរបស់បុគ្គលប្រភេទផ្សេងៗ តាមគុណធម៌ដែលមាននៅក្នុងបុគ្គលម្នាក់ៗ ។
* '''កថាវត្ថុ''' (Kathavatthu, Points of Controversy) ៖ ថ្លែង និង វិនិច្ឆ័យទស្សនៈរបស់និកាយផ្សេងៗ នៅសម័យសង្គាយនាលើកទី ៣ ។
* '''យមក''' (Yamaka, The Pairs) ៖ លើកយកមេកងធម៌មកវិនិច្ឆ័យដោយវិធីចោទឆ្លើយ ដោយការតាំងសំណួរជាគូៗ ។
* '''បដ្ឋាន''' ឬ '''មហាបករណ''' (Patthana, Foundational Conditions, Relations) ៖ អធិប្បាយបច្ច័យ ២៤ សំដែងអំពីសម្ព័ន្ធនៃធម៌ទាំងឡាយដោយពិស្តារ ។<br>
==ធម្មសង្គណី==
| |||