រាជាណាចក្រព្រុស៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

រាជាណាចក្រព្រុសត្រូវបានធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពក្រីក្រនិងបាត់បង់ធនធានធម្មជាតិជាទម្ងន់បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមសាមសិបឆ្នាំបានបញ្ចប់។ ទឹកដីរាជាណាចក្រព្រុសត្រូវបានបំបែក, ប្រវែងលាតសន្ធឹងមានចម្ងាយ១២០០គម(៧៥០ម)ចាប់ពីដែនដីឌុកនៃព្រុសដែលស្ថិតនៅឆ្នេរសមុទ្រភាគអាគ្នេយ៍នៃសមុទ្របាល់ទិកដល់ទឹកដីដើមប្រេនឌេនបឺករបស់ហូហឺនសូលឺន, ហើយព័ទ្ធជុំវិញដោយរដ្ឋ Cleves, Mark, និង Ravensberg នៅតំបន់រ៉ែន។ នៅឆ្នាំ១៧០៨, មួយភាគបីនៃប្រជាជនឌុកនៃព្រុសត្រូវបានស្លាប់ដោយ[[ជំងឺប៊ូបូនិក]]។ ជំងឺមួយនេះបានរាតត្បាតដល់តំបន់ហ្វ្រេនស្លាវនៅខែសីហា ឆ្នាំ១៧១០ ប៉ុន្តែត្រូវស្រកចុះទៅវិញមុនពេលដែលវារីករាលដាលដល់រដ្ឋធានីប៊ែរឡាំង, ដែលមានចម្ងាយតែ៨០គម (៥០ម)ពីកន្លែងដែលជំងឺនេះរសាត់បាត់តែប៉ុណ្ណោះ។ពីកន្លែងដែលជំងឺនេះស្រកចុះវិញតែប៉ុណ្ណោះ។

[[សង្គ្រាមភាគខាងជើងដ៏អស្ចារ្យ|សង្គ្រាមភាគខាងជើង]]គឺជាជម្លោះដ៏ធំដំបូងគេដែលរាជាណាចក្រព្រុសបានជួបប្រទះ។ ផ្ទុះឡើងនៅឆ្នាំ១៧០០, សង្គ្រាមនេះត្រូវបានចូលរួមដោយរុស្ស៊ីប្រឆាំងនឹងមហាអំណាចអឺរ៉ុបខាងជើង, គឺ[[ចក្រភពស៊ុយអែត]]។ នៅឆ្នាំ១៧០៥ [[ហ្រ្វេឌឺរិច វីលៀម]] បានព្យាយាមរកវិធីដើម្បីឱ្យរាជាណាចក្រព្រុសមានវត្តមាននៅក្នុងសង្គ្រាមនេះ, ដោយថ្លែងថា"វាពិតជាល្អបើព្រុសមានទ័ពដោយខ្លួនឯងនិងសម្រេចទៅលើអ្វីៗដោយខ្លួនឯងវាពិតជាល្អបើព្រុសមានទ័ពចម្បាំងដោយខ្លួនឯងនិងសម្រេចទៅលើអ្វីៗដោយខ្លួនឯង"។ ទស្សនៈរបស់ព្រះអង្គ, មិនត្រូវបានអ្នកកាន់អំណាចមួយចំនួនទទួលស្គាល់នោះទេ រហូតដល់ឆ្នាំ១៧១៣ នៅពេលដែលអំណាចរាជាធិបតេយ្យទាំងមូលត្រូវបានស្ថិតក្រោមដៃ ហ្វ្រេឌឺរិច វាលៀមវីលៀម ទាំងស្រុង។ ដូច្នេះហើយ, ក្នុងឆ្នាំ១៧១៥, រាជាណាចក្រព្រុសដែលដឹកនាំដោយហ្វ្រេឌឺរិច វាលៀមបានចូលរួមក្នុងសង្គ្រាមដោយលើកយកមូលហេតុមួយចំនួនមានដូចជាវីលៀមបានចូលរួមក្នុងសង្គ្រាមដោយលើកយកមូលហេតុមួយចំនួនមានដូចជា ភ័យខ្លាចមានការវាយលុកពីក្រោយនិងពីបណ្តាសមុទ្រទ្រង់ភ័យខ្លាចមានការវាយលុកពីក្រោយនិងពីបណ្តាសមុទ្រ, ចង់តវ៉ាទាមទារទឹកដីផូមេរានាចង់តវ៉ាទាមទារទឹកដីផូមេរ៉ានា ហើយបើព្រុសមិនព្រមអើពើហើយឈរខាងអព្យាក្រឹត្យភាពនោះ លុះពេលដែលស៊ុយអែតចាញ់សង្គ្រាម, ព្រុសនឹងមិនអាចបែងចែកទឹកដីតទៅទៀតបាននោះទេ។ព្រុសនឹងមិនអាចបែងចែកទឹកដីផូមេរ៉ានាតទៅទៀតបាននោះទេ។ សង្គ្រាមមួយនេះគឺជាសង្គ្រាមដ៏ធំមួយរវាងស៊ុយអែតនិងរុស្ស៊ី ប៉ុន្តែទោះបីព្រុសបានមានវត្តមានក្នុងសង្គ្រាមនេះមែនតែព្រុសបានចូលរួមប្រយុទ្ធក្នុងសមរភូមិតែមួយគត់ប៉ុណ្ណោះ, គឺសមរភូមិស្រេសសោយ(Stresow) នៅលើកោះរូជេន, ទោះបីជាយ៉ាងណា សង្គ្រាមនេះត្រូវបានសម្រេចរួចទៅហើយក្នុងសមរភូមិផូលតាវ៉ានាឆ្នាំ១៧០៩។ ក្នុង[[សន្ធិសញ្ញាស្តុកខុល]], រាជាណាចក្រព្រុសបានដណ្តើមយកបានតំបន់ផូមេរ៉ានាទាំងអស់នៅភាគខាងកើតនៃ[[ទន្លេអូដឺ]]ពីស៊ុយអែត។ សង្គ្រាមភាគខាងជើងមិនត្រឹមតែសម្គាល់នូវការដួលរលំនៃចក្រភពស៊ុយអែតទេ វាថែមទាំងបានធ្វើឱ្យព្រុសនិងរុស្ស៊ីក្លាយជាមហាអំណាចថ្មីនៅអឺរ៉ុបទៀតផង។