ភាសាសំស្ក្រឹត៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បញ្ជូនបន្តទៅ សំស្ក្រឹត
ស្លាក: ការបញ្ជូនបន្តថ្មី
Removed redirect to សំស្ក្រឹត
ស្លាក: Removed redirect
បន្ទាត់ទី១៖
សិលាចារឹកជាច្រើន ដែលនិយាយពីការកសាងទីបូជា ដោយប្រើភាសាសំស្រ្កឹតផង និងភាសាខ្មែរបុរាណផង។ ភាសាសំស្រ្កឹតជាភាសាក្នុងអម្បូរភាសាឥណ្ឌា នឹងអុឺរ៉ុប (Indu-European ) ហើយនៅប្រទេសឥណ្ឌាវិញ គេប្រើភាសានេះក្នុងវិស័យសាសនា និងអក្សរសាស្រ្ត។ នៅប្រទេសកម្ពុជាវិញ គេប្រើជាភាសាលើកតម្កើនព្រះរាជា និងទេពនានា ដែលសុទ្ធសឹងមាននាម និងគោរម្យងារជាភាសាសំស្រ្កឹតផង<ref>មជ្ឈមណ្ឌលបកស្រាយព័ត៌មាននៅក្បែរប្រាសាទបន្ទាយស្រី</ref>។ គេបែងចែកសិលាចារឹកនៅប្រាសាទអង្គរវត្តជាពីរដំណាក់កាលគឺ សម័យអង្គរប្រហែលចារនៅពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍ទី១២ គឺក្រោយពីព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី២ សោយទីវង្គត និងសម័យពាក់កណ្តាលសតវត្សរ៍ទី១៦ ដល់សតវត្សរ៍ទី១៨។ នៅសម័យអង្គរនាសតវត្សរ៍ទី១២ សិលាចារឹកលេខK.២៩៨ មានចារនៅផ្ទាំងចម្លាក់ ព្យុះហយាត្រាកងទ័ពព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី២ តែមួយគត់។ ចំណែកសិលាចារឹកក្រៅពីនេះចារនៅសម័យកណ្តាលចន្លោះសតវត្សរ៍ទី១៦ ដលសតវត្សរ៍ទី១៨ នៅលើរោងជាងទី៣មានសិលាចារឹកបីផ្ទាំងគឺលេខ K.២៩៧ លេខK.២៩៩ លេខK.២៩៦ ចំណែកនៅស្ថាន[[បាកាណ]]មានសិលាចារឹក ១១ផ្ទាំងចុះលេខK.៣០២ នៅរួតព្រះពាន់មាន២៨ផ្ទាំងចុះលេខK.៣០៣ លេខK.៣០៣ លេខK.៣០១ របស់ជ័យនន្ទ សិលាចារឹកមាន៤៥ នៅប្រាសាទអង្គរវត្ត<ref>សៀវភៅ ទម្លាយអាថ៌កំបាំងប្រាសាទអង្គរវត្ត ឆ្នាំ២០១៥ ដោយលោក សុឹម សុភក្ត្រា ទំព័រទី២៧៩</ref>។
#redirect [[សំស្ក្រឹត]]
== ឯកសារយោង ==