វីនស្តុន ឆឺឈីល៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
ស្លាក: កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត Advanced mobile edit
No edit summary
ស្លាក: កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត Advanced mobile edit
បន្ទាត់ទី៥៣៖
 
<!--Early life and career prior to the Second World War-->
ឆឺឈីលបានកើតនៅក្នុងគ្រួសារអភិជនមួយនៅ[[អកស៍ហ្វតសែរ]], ឪពុកម្តាយលោកគឺជាប់សញ្ជាតិ[[ជនជាតិអង់គ្លេស|អង់គ្លេស]]និង[[អាមេរិកាំង]]។ ឆឺឈីលបានចូលបម្រើ[[កងទ័ពអង់គ្លេស]]នៅក្នុងឆ្នាំ១៨៩៥ ហើយបានចូលរួមក្នុងការប្រយុទ្ធចម្បាំងនៅ[[ឥណ្ឌាអង់គ្លេស|ឥណ្ឌា]] [[សង្គ្រាមម៉ាឌីស|សង្គ្រាមអង់គ្លេស-ស៊ូដង់]] និង[[សង្គ្រាមបូរទី២]], លោកបានទទួលកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញជាអ្នកឆ្លើយឆ្លងព័ត៌មានសង្គ្រាម (អ្នកដែលសរសេរពណ៌នាអំពីសង្គ្រាមហើយបញ្ជូនព័ត៌មាននោះទៅស្រុកកំណើតខ្លួនវិញ) ហើយពេលត្រលប់មកដល់អង់គ្លេសវិញ លោកក៏បាននិពន្ធសៀវភៅអំពីបទពិសោធន៍របស់លោកនៅក្នុងសង្គ្រាមទាំងនោះ។ លោកត្រូវបានគេបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងជាសមាជិកសភានៅឆ្នាំ១៩០០ (ក្នុងនាមជាក្រុមអភិរក្ស) ប៉ុន្តែលោកក៏បានចុះចូលជាមួយក្រុមសេរីវិញនៅក្នុងឆ្នាំ១៩០៤។ នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលសេរីនិយមរបស់លោក[[ហឺប៊ឺត ហេនរី អាសឃ្វីត]], ឆឺឈីលបានបម្រើការជា[[ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាពាណិជ្ជកម្ម]] [[រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃ (សហរាជាណាចក្រ)|រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងមហាផ្ទៃ]] និង[[ប្រធានទីមួយនៃក្រសួងទាហានជើងទឹក]]ហើយបានរក្សាគាំទ្រ[[កំណែទម្រង់សន្តិសុខសង្គមសេរី|កំណែទម្រង់ពន្ធនាគារនិងសន្តិសុខសង្គមរបស់កម្មករ]]។ ក្នុងនាមលោកជាប្រធានទីមួយនៅអំឡុង[[សង្គ្រាមលោកលើកទីមួយ]], លោកបានឃើញភាពឃោឃៅស្អុយរលួយនៃសង្គ្រាមនៅ[[សមរភូមិហ្កាលីប៉ូលី]], ឆឺឈីលក៏បានលាលែងចេញពីការងាររដ្ឋាភិបាលហើយបានចូលបម្រើក្នុង[[កងវរសេនាធំរ៉ូយ៉ាល់ស្កុត]]នៅឯ[[ជួរប្រយុទ្ធខាងលិច (សង្គ្រាមលោកលើកទីមួយ)|ជួរប្រយុទ្ធខាងលិច]]។ In 1917នៅឆ្នាំ១៩១៧, he returned to government under លោកបានត្រលប់ចូលធ្វើការងារក្នុងរដ្ឋាភិបាលវិញដោយលើកនេះនៅក្រោមរដ្ឋាភិបាលរបស់លោក[[Davidដេវីត Lloydឡយ Georgeចច]] and served successively as ហើយបានបម្រើការជា[[Minister of Munitionsមន្រ្តីក្រសួងអាវុធយុទ្ធភ័ន]], [[Secretary of State for Warរដ្ឋលេខាធិការសង្គ្រាម]], [[Secretary of State for Airរដ្ឋលេខាធិការអាកាស]], and និង[[Secretary of State for the Coloniesរដ្ឋលេខាធិការអាណានិគម]], overseeing theដោយបានទទួលបន្ទុកលើ [[Angloសន្ធិសញ្ញាអង់គ្លេស-Irish Treatyអៀរឡង់]] and Britain's Middle East policy. After two yearsនិងគោលនយោបាយអង់គ្លេសនៅបជ្ឈឹមបូព៌ា។ outបន្ទាប់ពីចេញពីសភាបានរយៈពេល of Parliamentឆ្នាំ, he served as លោកបានបម្រើការជា[[Chancellor of the Exchequerរដ្ឋមន្រ្តីហិរញ្ញវត្ថុ]] in នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលអភិរក្សនិយមរបស់លោក[[Stanleyស្តិនលី Baldwinបលវីន]]'s, ដោយបាននាំចូលមកវិញនូវ[[Second Baldwinផោន ministry(រូបិយវត្ថុ)|Conservative governmentលុយផោន]], returning the pound sterling in 1925 to theក្នុងឆ្នាំ១៩២៥ ទៅ[[gold standardស្តង់ដាមាស]] at its pre-war parityនៅសមភាពមុនសង្គ្រាម, a move widely seen as creating deflationary pressure and depressing the UK economy.ការផ្លាស់ប្តូរនេះត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាការបង្កើតសម្ពាធបរិត្តផរណានិងធ្វើឱ្យសេដ្ឋកិច្ចអង់គ្លេសធ្លាក់ចុះ។
 
<!--Later life, the Second World War, and Cold War-->
លោកបានចេញពីតំណែងនៅអំឡុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៣០ ហើយឆឺឈីលក៏បាននាំមុខគេក្នុងការអំពាវនាវឱ្យអង់គ្លេសត្រៀមអាវុធប្រឆាំងនឹងការគំរាមកំហែងយោធានៅ[[អាល្លឺម៉ង់ណាស៊ី]]។ នៅពេលសង្គ្រាមលោកលើកទី២ បានផ្ទុះឡើងដំបូង លោកត្រូវបានគេតែងតាំងជាប្រធានទីមួយនៃក្រសួងទាហានជើងទឹក។ នៅឆ្នាំ១៩៤០ ឆឺឈីលក៏បានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្រ្តីជំនួសឱ្យលោក[[ណេវីល ឆេមប៊ឺលិន]]។ ក្នុងនាមជានាយករដ្ឋមន្រ្តី ឆឺឈីលត្រូវទទួលខុសត្រូវលើការនាំចក្រភពអង់គ្លេសឱ្យប្រលូកចូលសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ជាមួយ[[ក្រុមសម្ព័ន្ធមិត្តនៃសង្គ្រាមលោកលើកទី២|ក្រុមសម្ព័ន្ធមិត្ត]]ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹង[[មហាអំណាច អាប់ស៊ីស|មហាអំណាចអ័ក្ស]], ដែលជាលទ្ធផល ក្រុមសម្ព័ន្ធមិត្តបានទទួលជោគជ័យនៅឆ្នាំ១៩៤៥។ បន្ទាន់ពីក្រុមអភិរក្សបានចាញ់[[ការបោះឆ្នោតទូទៅនៅសហរាជាណាចក្រ ឆ្នាំ១៩៤៥|ការបោះឆ្នោតទូទៅនៅឆ្នាំ១៩៤៥]] ឆឺឈីលក៏បានក្លាយជា[[ប្រធានបក្សប្រឆាំង (សហរាជាណាចក្រ)|មេបក្សប្រឆាំង]]។ ចំពេលកំពុងមាន[[សង្គ្រាមត្រជាក់]]ជាមួយនឹង[[សហភាពសូវៀត]], ឆឺឈីលក៏បានបង្កើត"[[វាំងននដែក]]" ដើម្បីទប់ស្កាត់ឥទ្ធិពលកុម្មុយនិស្តរបស់សូវៀតមកលើអឺរ៉ុបខាងលិច និងបានលើកកម្ពស់សាមគ្គីភាពនៅអឺរ៉ុប។ Re-elected Prime Minister in [[1951 United Kingdom general election|1951]], his second term was preoccupied with foreign affairs, including the [[Malayan Emergency]], [[Mau Mau Uprising]], [[Korean War]], and a UK-backed [[1953 Iranian coup d'état|Iranian coup]]. Domestically his government emphasised house-building and developed a nuclear weapon. In declining health, Churchill resigned as prime minister in 1955, although he remained an MP until [[1964 United Kingdom general election|1964]]. Upon his death in 1965, he was given a [[State funerals in the United Kingdom|state funeral]].
Out of office during the 1930s, Churchill took the lead in calling for British rearmament to counter the growing threat of [[militarism]] in [[Nazi Germany]]. At the outbreak of the Second World War he was re-appointed First Lord of the Admiralty. In 1940 he became prime minister, replacing [[Neville Chamberlain]]. Churchill oversaw British involvement in the [[Allies of World War II|Allied]] war effort against the [[Axis powers]], resulting in victory in 1945. After the Conservatives' defeat in the [[1945 United Kingdom general election|1945 general election]], he became [[Leader of the Opposition (United Kingdom)|Leader of the Opposition]]. Amid the developing [[Cold War]] with the [[Soviet Union]], he publicly warned of an "[[Iron Curtain|iron curtain]]" of Soviet influence in Europe and promoted European unity. Re-elected Prime Minister in [[1951 United Kingdom general election|1951]], his second term was preoccupied with foreign affairs, including the [[Malayan Emergency]], [[Mau Mau Uprising]], [[Korean War]], and a UK-backed [[1953 Iranian coup d'état|Iranian coup]]. Domestically his government emphasised house-building and developed a nuclear weapon. In declining health, Churchill resigned as prime minister in 1955, although he remained an MP until [[1964 United Kingdom general election|1964]]. Upon his death in 1965, he was given a [[State funerals in the United Kingdom|state funeral]].
 
<!--Reception and legacy-->