វីនស្តុន ឆឺឈីល៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
ស្លាក: កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត Advanced mobile edit
No edit summary
ស្លាក: កែ​សម្រួល​តាម​ទូរស័ព្ទ កំណែប្រែពីអ៊ីនធើណិតចល័ត Advanced mobile edit
បន្ទាត់ទី៥៦៖
 
<!--Later life, the Second World War, and Cold War-->
លោកបានចេញពីតំណែងនៅអំឡុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៣០ ហើយឆឺឈីលក៏បាននាំមុខគេក្នុងការអំពាវនាវឱ្យអង់គ្លេសត្រៀមអាវុធប្រឆាំងនឹងការគំរាមកំហែងយោធានៅ[[អាល្លឺម៉ង់ណាស៊ី]]។ នៅពេលសង្គ្រាមលោកលើកទី២ បានផ្ទុះឡើងដំបូង លោកត្រូវបានគេតែងតាំងជាប្រធានទីមួយនៃក្រសួងទាហានជើងទឹក។ នៅឆ្នាំ១៩៤០ ឆឺឈីលក៏បានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្រ្តីជំនួសឱ្យលោក[[ណេវីល ឆេមប៊ឺលិន]]។ ក្នុងនាមជានាយករដ្ឋមន្រ្តី ឆឺឈីលត្រូវទទួលខុសត្រូវលើការនាំចក្រភពអង់គ្លេសឱ្យប្រលូកចូលសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ជាមួយ[[ក្រុមសម្ព័ន្ធមិត្តនៃសង្គ្រាមលោកលើកទី២|ក្រុមសម្ព័ន្ធមិត្ត]]ប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹង[[មហាអំណាច អាប់ស៊ីស|មហាអំណាចអ័ក្ស]], ដែលជាលទ្ធផល ក្រុមសម្ព័ន្ធមិត្តបានទទួលជោគជ័យនៅឆ្នាំ១៩៤៥។ បន្ទាន់ពីក្រុមអភិរក្សបានចាញ់[[ការបោះឆ្នោតទូទៅនៅសហរាជាណាចក្រ ឆ្នាំ១៩៤៥|ការបោះឆ្នោតទូទៅនៅឆ្នាំ១៩៤៥]] ឆឺឈីលក៏បានក្លាយជា[[ប្រធានបក្សប្រឆាំង (សហរាជាណាចក្រ)|មេបក្សប្រឆាំង]]។ ចំពេលកំពុងមាន[[សង្គ្រាមត្រជាក់]]ជាមួយនឹង[[សហភាពសូវៀត]], ឆឺឈីលក៏បានបង្កើត"[[វាំងននដែក]]" ដើម្បីទប់ស្កាត់ឥទ្ធិពលកុម្មុយនិស្តរបស់សូវៀតមកលើអឺរ៉ុបខាងលិច និងបានលើកកម្ពស់សាមគ្គីភាពនៅអឺរ៉ុប។ Re-elected Prime Minister inនិងបានលើកកម្ពស់សាមគ្គីភាពប្រទេសនីមួយៗនៅទ្វីបអឺរ៉ុប។ ឆឺឈីលត្រូវបានបោះឆ្នោតជ្រើសរើសធ្វើជានាយករដ្ឋមន្រ្តីម្តងទៀតនៅ[[1951 United Kingdom generalការបោះឆ្នោតទូទៅនៅសហរាជាណាចក្រ electionឆ្នាំ១៩៥១|1951ឆ្នាំ១៩៥១]], hisអណត្តិទី២ secondរបស់លោកភាគច្រើនគឺបានផ្តោតទៅលើកិច្ចការបរទេស term was preoccupied with foreign affairs, including theមានដូចជា៖ [[Malayan Emergencyគ្រោះអាសន្នម៉ាឡេ|វិបត្តិនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី]], [[Mau Mau Uprisingការបះបោរម៉ាវម៉ាវ]], [[Korean Warសង្គ្រាមកូរ៉េ]], and a UK-backed និង[[1953 Iranian coup d'état|Iranian coupរដ្ឋប្រហារអ៊ីរ៉ង់ឆ្នាំ១៩៥៣]]. Domesticallyសម្រាប់រឿងផ្ទៃក្នុងប្រទេសវិញ hisរដ្ឋាភិបាលរបស់លោកច្រើនផ្តោតលើការសាងសង់បន្ថែមនូវលំនៅដ្ឋានសម្រាប់ពលរដ្ឋអង់គ្លេសនិងបង្កើតហើយអភិវឌ្ឍន៍អាវុធនុយក្លេអ៊ែរ។ government emphasised house-building and developed a nuclear weapon. In declining healthនៅពេលសុខភាពរបស់លោកចុះខ្សោយ, Churchill resigned as prime minister in 1955, although he remained an MP untilឆឺឈីលក៏បានលាចេញពីតំណែងជានាយករដ្ឋមន្រ្តីនៅឆ្នាំ១៩៥៥ ប៉ុន្តែបន្តធ្វើជាសមាជិកសភារហូតដល់ឆ្នាំ[[1964ការបោះឆ្នោតទូទៅនៅសហរាជាណាចក្រ United Kingdom general electionឆ្នាំ១៩៦៤|1964១៩៦៤]]. Uponឆឺឈីលបានទទួលមរណភាពនៅឆ្នាំ១៩៦៥ his death in 1965, he was given a [[State funerals in the United Kingdom|state funeral]].ហើយពិធីបុណ្យសពរបស់លោកគឺប្រារព្វធ្វើឡើងដោយរដ្ឋ។
 
<!--Reception and legacy-->
ឆឺឈីលត្រូវបានគេចាត់ទុកជាមនុស្សម្នាក់នៅក្នុងចំណោមឥស្សរជនដ៏សំខាន់បំផុតនៅសតវត្សទី២០, បច្ចុប្បន្ន កេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់លោកនៅតែមានភាពល្បីល្បាញដដែរទាំងនៅប្រទេសអង់គ្លេសនិងអឺរ៉ុបខាងលិច។ ឆឺឈីលត្រូវបានគេមើលឃើញថាជាអ្នកការពារ[[លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យសេរី]]នៅអឺរ៉ុបពីការរីករាលដាលនៃរបបផ្តាច់ការ[[ហ្វាស៊ីសនិយម]]។ ឆឺឈីលត្រូវបានគេសរសើរថាជាអ្នកធ្វើកំណែទម្រង់សង្គមនិងជាអ្នកនិពន្ធដ៏ឆ្នើមម្នាក់ ហើយនៅក្នុងចំណោមពានរង្វាន់ដែលលោកបានឈ្នះ មានមួយជា[[រង្វាន់ណូបែលផ្នែកអក្សរសាស្រ្ត]]។
Widely considered one of the 20th century's most significant figures, Churchill remains popular in the UK and Western world, where he is seen as a victorious wartime leader who played an important role in defending Europe's [[liberal democracy]] from the spread of [[fascism]]. Also praised as a social reformer and writer, among his many awards was the [[Nobel Prize in Literature]]. Conversely, his imperialist views and comments on race, as well as some wartime events like the [[Bombing of Dresden in World War II|1945 bombing of Dresden]], have generated considerable controversy.
{{TOC limit|3}}