នីវរណធម៌៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បន្ទាត់ទី១៖
{{គន្ថធុរៈ}}
===នីវរណធម៌ ៥ ===
ពាក្យថា នីវរណធម៌ (Nīvaraṇa, hindrances) គឺជាពាក្យនៅក្នុងភាសាសំស្ក្រឹត និង ភាសាបាលី ដែលមានន័យថា ធម៌រារាំង, ឃាត់ខាំងទប់ចិត្តមិនឲ្យងាកទៅរកអំពើជាកុសល ។ ទ្រឹស្តីពុទ្ធនិយមអះអាងថា នីវរណធម៌ គឺជា[[អកុសចេតសិក]] ដែលរារាំងមិនឲ្យ[[សមាធិ]][[ឈាន]] កើតឡើងបាន ហើយដែលនាំឲ្យចិត្តចាកឆ្ងាយពី[[ព្រះនិព្វាន]] ។ នីវរណធម៌គឺជាទំនាស់នៃ[[សមាធិ]] ។ នីវរណធម៌ មាន ៥ យ៉ាងគឺ ៖
បន្ទាត់ទី១០៖
::៥- '''វិចិកិច្ឆា''' (Vicikicchā) : សេចក្តីសន្ទិះសង្ស័យមិនដាច់ស្រេចក្នុងចិត្ត ។
===នៅក្នុងព្រះត្រៃបិដកជាភាសាបាលី===
ក្នុងបិដកបាលី សំយុត្តនិកាយ ធម្មទេសនាជាច្រើន បានដាក់នីវរណធម៌ផ្ទឹមគ្នា ជាមួយនឹង[[ពោជ្ឈង្គ៧]] (កត្តានៃការត្រាស់ដឹង៧) ដូចជាតាមសំយុត្តនិកាយ៤៦.៣៧ ព្រះពុទ្ធបានត្រាស់បន្ទូលថាៈ
បន្ទាត់ទី២៦៖
វិចិកិច្ឆាទៅនឹងទឹកល្អក់ កំពុងក្រឡក កករដោយភក់ នៅក្នុងទីងងឹត ។<br/>
===អក្សរសាស្រ្តក្រោយគម្ពីរបាលី===
{| class="wikitable" style="margin: 0" align="right"
បន្ទាត់ទី៦៨៖
តាមអត្ថកថាសារដ្ឋប្បកាសិនី (Sāratthappakāsinī) របស់ព្រះពុទ្ធឃោសៈ ចំពោះសំយុត្តនិកាយ គ្រិស្តសតវត្ស៍ទី ៥ បុគ្គលម្នាក់អាចរំដោះរួចពីនីវរណធម៌ដោយសារការធ្វើ[[ឈាន]] ឬ[[វិបស្សនា]] ហើយដូចមានសេចក្តីអធិប្បាយ ក្នុងគម្ពីរវិសុទ្ធិមគ្គដែរនោះ បុគ្គលនោះអាចផ្តាច់ឫសគល់នៃ[[នីវរណធម៌]] ដោយការសម្រេច[[លោកុត្តរឈាន]]ណាមួយ ដូចមានបង្ហាញក្នុងតារាងលេខ ១ នេះ ។
===ឯកសារយោង===
[[ព្រះត្រៃបិដក]] > [[សុត្តន្តបិដក]] > [[ទីឃនិកាយ]] > [[បាដិកវគ្គ]] > [[សង្គីតិសូត្រ]] (សៀវភៅ[[ភាគ១៩]] ទំព័រទី ១៧៥)
[[ចំណាត់ថ្នាក់ក្រុម:ព្រះពុទ្ធសាសនា]]
[[ចំណាត់ថ្នាក់ក្រុម:គន្ថធុរៈ]]
| |||