ព្រះពុទ្ធ៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
wikidata interwiki
ភាគ​ដើម​ មុន​កុមារភាព ខុស​ច្រើន​ណាស់ ។ ព្រះ​នាម​ព្រះ​អង្គ​ជា​ភាសា​សំស្ក្រឹត ត្រូវ​សរសេរ សិទ្ធាថ៌​ គៅតម ។ ជា​ភាសា​បាលី សរសេរ​ជា សិទ្ធត្ថ គោតម មិន​មែន ស៊ីដារតា ហ្កូតាម៉ា ឬ ស៊ិដាថា ហ្កូតាម៉ា ទេ ។ ឈ្មោះ​តំបន់ ក៏​សរសេរ​ខុស​ដែរ ។ ខ្ញុំ​កែ​ហើយ ។ ម្យ៉ាង​ទៀត មិន​គួរ​និយាយ​ពី​ព្រះ​ពុទ្ធ​អង្គ​ថា គាត់ ទេ វា​មិន​ត្រូវ​ដែរ ត្រូវ​និយាយ​ពី​ព្រះ​ពុទ្ធ​អង្គ ថា ព្រះ​អង្គ (ភាសា​និយាយ​ថា លោក ក៏​បាន​ដែរ) ។
បន្ទាត់ទី២៖
[[ឯកសារ:ព្រះសម្មាសម្ពុទ.jpg|462x462px|thumb|[https://mega.nz/fm/4bJygQCQ Belipzoom]]]
{{ព្រះពុទ្ធសាសនា}}
ព្រះពុទ្ធ ហ្គោតាម៉ាសមណគោតម (ប្រសូតិមកប្រហែលជា ៥៦៣/៤៨០ - បានចូលបរិនិពា្វនប្រហែលជា ៤៨៣/៤០០ ម។ គ។ ) ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជា សីដារតាសិទ្ធាថ៌ ហ្គេតាម៉ាគៅតម (सिद्धार्थ गौतम) នៅក្នុង[[ភាសាសំស្ក្រឹត]] ឬ សីដាតាសិទ្ធត្ថ គូតាម៉ាគោតម (शिद्धत्थगोतम) នៅក្នុង[[ភាសាបាលី]] ឬគ្រាន់តែជាព្រះពុទ្ធបន្ទាប់ពីព្រះនាមព្រះពុទ្ធជា[[ព្រះសង្ឃ]] មេដឹកនាំស្មគ្រ័ចិត្តមេដឹកនាំស្ម័គ្រចិត្ត ទស្សនវិទូគ្រូបង្រៀននិង មេដឹកនាំសាសនាដែលបង្រៀនពុទ្ធសាសនា។មេដឹកនាំសាសនាដែលបង្រៀនពុទ្ធសាសនា ។ ព្រះអងត្រូវបានគេជឿថាបានរស់នៅនិងបង្រៀនភាគច្រើននៅភាគឥសាន្តនៃ[[ប្រទេសឥណ្ឌា]]បុរាណនៅរវាងសតវត្សទី៦ និងទី៤ មុនគ។មុន គ.ស. ស។។ស។
 
ហ្គោតាម៉ាបានបង្រៀនមាគ៌ាកណ្តាលមួយរវាងចំណង់ចំណូលចិត្ដត្រេកអរនិងភាពស៊ីជម្រៅដែលបានរកឃើញនៅក្នុងចលនាព្រះ​សមណគោតម​បានបង្រៀនមាគ៌ាកណ្តាលមួយរវាងចំណង់ចំណូលចិត្ដត្រេកអរនិងភាពស៊ីជម្រៅដែលបានរកឃើញនៅក្នុងចលនា ស្រាម៉ាណាស្រមណៈ (នៅភាសាសំស្ក្រឹត श्रमण ឝ្រមណ ម្នាក់ដែលខំប្រឹងធ្វើការឬប្រឹងប្រែងដោយខ្លួនឯងចំពោះគោលបំណងខ្ពស់ជាងឬសាសនា) ដែលជាទូទៅនៅក្នុងតំបន់របស់គាត់។ដែលជាទូទៅនៅក្នុងតំបន់របស់លោក ។ ក្រោយមកគាត់បានបង្រៀននៅតំបន់ផ្សេងៗទៀតនៃប្រទេសឥណ្ឌាភាគខាងកើត ដូចជាមគធៈនិងកោសល ក្រោយមកគាត់បានបង្រៀននៅតំបន់ផ្សេងៗទៀតនៃប្រទេសឥណ្ឌាភាគខាងកើតដូចជាម៉ាកាដានិងកូសាឡា។
 
ព្រះ​សមណគោតម គឺ​ជាតួ​អង្គ​សំខាន់​នៃ​ពុទ្ធសាសនា ។ ពុទ្ធសាសនិកជន​ទុក​ព្រះ​អង្គ​ជា​គ្រូបង្រៀន ដែល​បាន​ត្រាស់​ដឹង​ ដែល​បានសម្រេច​ពុទ្ធភូមិ​ពេញ​ទំហឹង ហើយបាន​ចែក​ចាយ​ការ​យល់​ដឹង​របស់​ព្រះ​អង្គ​ ដើម្បី​ជួយ​សត្វ​មាន​ជីវិត​បញ្ចប់​ការ​កើត​និង​ការ​ឈឺ​ចា​ប់ ។ គណនេយ្យនៃជីវិតរបស់គាត់, សុន្ទរកថានិងវិន័យសង្ឃត្រូវបានជឿដោយពុទ្ធសាសនិកត្រូវបានសង្ខេបបន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់​ព្រះ​អង្គ​និងការ​ចង​ចាំ​ដោយ​ពួក​អ្នក​គាំ​ទ្ររបស់​ព្រះ​អង្គ ។ ការ​ប្រមូល​ផ្តុំ​នៃ​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ​ ដែល​បាន​សន្មត​ ថា ត្រូវ​បាន​គេ​ហាម​ឃាត់​ដោយ​ប្រពៃណី​ផ្ទាល់មាត់​និង​ដំបូង​បង្អស់​ក្នុង​ការ​សរសេរ​ប្រហែល ៤០០ ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ។
ហ្គោតាម៉ាគឺជាតួលេខសំខាន់នៃពុទ្ធសាសនា។ គាត់ត្រូវបានជឿដោយពុទ្ធសាសនិកជាគ្រូបង្រៀនដែលបានត្រាស់ដឹងដែលបានសម្រេចពុទ្ធភូមិពេញទំហឹង ហើយបានចែកចាយការយល់ដឹងរបស់គាត់ដើម្បីជួយសត្វមានជីវិតបញ្ចប់ការកើតនិងការឈឺចាប់។ គណនេយ្យនៃជីវិតរបស់គាត់, សុន្ទរកថានិងវិន័យសង្ឃត្រូវបានជឿដោយពុទ្ធសាសនិកត្រូវបានសង្ខេបបន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់គាត់និងការចងចាំដោយពួកអ្នកគាំទ្ររបស់គាត់។ ការប្រមូលផ្តុំនៃការបង្រៀនដែលបានសន្មតថាគាត់ត្រូវបានគេហាមឃាត់ដោយប្រពៃណីផ្ទាល់មាត់និងដំបូងបង្អស់ក្នុងការសរសេរប្រហែល៤០០ឆ្នាំក្រោយមក។
 
==កុមារភាព==
 
ព្រះពុទ្ធ គឺជា សាស្តា នៃ [[ព្រះពុទ្ធសាសនា]] ដែលមានព្រះនាមដើមជា សិទ្ធត្ថគោតម ។ សិទ្ធត្ថកុមារ ជា ព្រះរាជបុត្រ នៃ ព្រះបាទសុទ្ធោទនៈ និង ព្រះនាង សិរិមហាមាយា ។ ព្រះអង្គ​ ជា ពូជសាក្យវង្ស ដែលមានព្រះរាជនិវេសដ្ឋាន នៅក្រុង កបិលវត្ថុ នៃដែន សក្កជនបទ ជាប្រទេសចំណុះឲ្យដែន កោសល ​មាន​ព្រះបាទ ​បសេនទិ​ គ្រងរាជ្យ​មានក្រុង សាវត្ថី ជា​រាជធានី ។ ព្រះសិទ្ធត្ថកុមារ ប្រសូតិក្នុងឧទ្យាន លុម្ពិនី​លុម្ពិនី ​(សព្វថ្ងៃស្ថិតនៅប្រទេស [[នេប៉ាល់]]) ​ក្នុង​រវាង​ព្រះរាជ​និវត្តន៍​ទៅកាន់​មាតុប្រទេសនៃព្រះនាង សិរិមហាមាយា ព្រះពុទ្ធមាតា ។
 
==ការ​រៀប​អភិសេក​==