រាមកេរ្ដិ៍៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary
No edit summary
បន្ទាត់ទី១៖
[[ឯកសារ:រាមកេរ្តិ.jpg|ស៊ុម|ស្តាំ]]
== លក្ខណៈរឿង និងការបរិច្ឆេទ ==
== លក្ខណះរឿងនិងការបរិច្ឆេត ==
រឿងរាមកេរ្ដិ៍បែបខ្មែរនេះ មានច្រើនបែបយ៉ាងណាស់។ប៉ុន្តែរឿងដែលកត់ត្រាជាលាយលក្ស៍អក្សរមានច្រើនបែបយ៉ាងណាស់។ ប៉ុន្តែរឿងដែលបានកត់ត្រាជាលាយលក្ស៍អក្សរ ហើយដែលត្រឹមត្រូវជាងគេ គីរឿដែលបោះពុម្ពផ្សាយចេញអំពីគីរឿងដែលបោះពុម្ពផ្សាយចេញវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណិ្ឌត្យ វិទ្យាស្ឋានពុទ្ធសាសនបណិ្ឌត្យ នៃក្រសូងធម្មការនៃក្រសួងធម្មការ ដែលបានបោះពុម្ពលើកទី ១ ក្នុង ព.ស. ២៤៨០ គ.ស .១៩៣៧ រឿងនេះមាន ១៦ ខ្សែគីខ្សែ ១ ដល់១០ និង ខ្សែ ៧៥ ដល់៨០។ អត្តបទដើមនៃរឿងបោះពុម្ពផ្សាយអំពីវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យនេះគីជាច្បាប់របស់អ្នកអង្គមា្ជស់វ័ឌ្ឍឆាយាវង្ស និងជាច្បាប់របស់សាលាបារាំងនៅចុងបូព៌ាប្រទេស នាក្រុងហាណូយប្រទេសវៀតណាមខាងជេីង។ តាមការស្រាវជ្រាវ និងការអោយយោបល់របស់លោក ញ៉ុក ថែម សាស្រា្តចារ្យនៅមហាវិទ្យាល័យអក្សសាស្រ្ត និងមនុស្សសាស្រ្ដលោកថា ខ្សែ ១ ដល់ ១០ មានកាលបរិច្ចេទនៃការសរសេរ ប្រមាណជាក្នុងសតវត្សទី១៧ ទៅ ១៨ នៃ គ.ស គីពីរជ្ជកាលព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី ៤ ដល់រាជព្រះបាទសម្ដេចព្រះអង្គអេង ។ហើយខ្សែ ៧៥ ដល់ ៨០ ប្រហែលជាតាត់តែងឡើងក្នុងគ្រឹស្តសតវត្សទី ១៨ ដល់ ១៩រជ្ជកាលព្រះបាទអង្គ អេង មកដល់ព្រះបាទសម្ដេចព្រះអង្អឌួង។មកដល់ព្រះបាទសម្ដេចព្រះអង្អឌួង
==សង្កេតរឿង==
ដូចយើងបានបញ្ចាក់បន្តិចហើយខាងដើមថា ការបាត់បង់រឿងពីខ្សែ ១១ ទៅដល់ ៧៥ គី ៦៤ ខ្សែបែបនេះជាការធើ្វអោយយើងស្ដាយហើយមានសេចក្ដីសង្ស័យងៀីងឆ្ងល់បន្ទិចត្រង់ថា ចុងខ្សែ ១០ គីថាព្រះរាមធើ្វចម្បាំង សម្លាប់បានកូនក្រុងរាពណ៍ដល់ទៅ ១០ នាក់សល់នៅតែក្រុងរាពណ៍ម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលរត់ភៀសខ្លូនទៅកេណ្ឌទ៍ពនៅខាងចក្រវាឡឈ្មោះមូលផល័មដើម្បីមកតទាំងនិងព្រះរាម។