ម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ច៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី១៖
'''ម៉ាក្រូសេកិច្ច(Macroeconomics)'''គឺជាការសិក្សាដែលផ្តោតទៅលើសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសទាំងមូល ខុសពី [[មីក្រូសេដ្ឋកិច្ច]]ដែលផ្តោតសំខាន់ទៅលើបុគ្គល គ្រួសារ រឹក្រុមហ៊ុននីមួយៗ។អ្នកម៉ាក្រូសេកិច្ចគេសិក្សាអំពី [[ផលទុនជាតិសរុប]](GDP) [[អត្រាអ្នកគ្មានការងារធ្វើ]] (Unemployment rate) ដើម្បីអោយយល់ពីសេដ្ឋកិច្ចជាតិជារួម។ អ្នកម៉ាក្រូសេកិច្ចបានបង្កើតម៉ូដេល(Model)សំរាប់ពន្យល់ពីអំពី[[ចំណូលជាតិ]](National income) [[ផលិតផល]](Output) [[ការចំណាយ]](Consumption) [[អត្រាអ្នកគ្មានការងារធ្វើ]] (Unemployment rate) [[អតិផរណា]](Inflation) [[ការសន្សំ]](Saving) [[ការវិនិយោគ]](Investment) [[ពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិ]](International Trade) និង [[ហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ]](International Finance)។ចំណែកឯ [[មីក្រូសេដ្ឋកិច្ច]] ជាសំខាន់ផ្តោតទៅលើសកម្មភាពរបស់បុគ្គល ដូចជា[[សហគ្រាស]](Firms) [[អ្នកប្រើប្រាស់]](Consumers) និងការសិក្សាអំពីទង្វើពួកគេទាក់ទងក្នុងការកំនត់តំលៃ(Prices) និងចំនួនផលិតផល(Quantities) នៅលើទីផ្សារ(Markets)អ្វីមួយ។<br /><br />
ម៉ាក្រូសេកិច្ចគឺជាជំនាញសិក្សាធំទូលាយទាក់ទងទៅនឹងសេដ្ឋកិច្ច។ គោលបំណងនៃការសិក្សាសំខាន់របស់ម៉ាក្រូសេកិច្ចមាន២។ទីមួយគឺ ចង់យល់ពីមូលហេតុ(Causes) និងផលវិបាក(Consequences)នៃបំរែបំរួលចំណូលជាតិក្នុងរយៈពេលខ្លី(Short-run fluctuations or business cycle)។ទីពីរគឺ ចង់យល់អំពីកត្តាដែលកំនត់ការរីកចំរើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិរយៈពេលវែង(Long-run economic growth)។<br /><br />
ម៉ូដេលម៉ាក្រូសេកិច្ច ត្រូវបានប្រើដោយរដ្ឋាភិបាល និងសហគ្រាសធំសំរាប់ជួយក្នុងការវាយតំលៃនិងដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ វិធានការសេដ្ឋកិច្ច(Economic Policy) និង
== ការវិវត្តន៍នៃទ្រស្តីបទម៉ាក្រូសេកិច្ច==<br />
បន្ទាត់ទី៨៖
រហូតដល់ដើមសតវត្សន៍ទី២០ [[ទ្រឹស្តីបទបរិមាណរូបិយបណ្ណន៍]]គឹជាម៉ូដេលម៉ាក្រូសេកិច្ចដែលពេញនិយមជាងគេសេដ្ឋកិច្ចវិទូបែបចាស់។ ម៉ូដេលនៃទ្រឹស្តីបទនេះគឺមានសមីការដូចខាងក្រោម៖<br />
:<math>M\cdot V = P\cdot Q</math><br />
សមីការនេះមានន័យថា ផលគុណបរិមាណផ្គត់ផ្គង់រូបិយបណ្ណន៍(Money Supply) និងល្បឿនរូបិយបណ្ណន៍(Velocity of moneyល្បឿនដែលរូបិយបណ្ណន៍ធ្វើចរន្តពីបុគ្គលម្នាក់ទៅបុគ្គលម្នាក់ទៀត)គឹជាតំលៃនៃផលិតផលសរុប(Nominal Ouput=ផលគុណនៃតំលៃទំនិញនិងបរិមាណផលិផលដែលបានផលិត)។ ចំពោះសេដ្ឋកិច្ចវិទូដូចជាIrving Fisherបានឧបមាថាចំណូលពិត(Real income)និងល្បឿនរូបិយបណ្ណន៍(V)មិនប្រែប្រួលក្នុងរយៈពេលខ្លី តាមសមីការខាងលើបើតំលៃប្រែប្រួល(P)ធ្វើអោយបរិមាណផ្គត់ផ្គង់រូបិយបណ្ណន៍(M)ប្រែប្រួលដែរ។ សមីការបានក្លាយជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសំខាន់របស់ក្រុមសេដ្ឋកិច្ចរូបិយបណ្ណន៍និយម(Monetarism)។ ទ្រឹស្តីបទបរិមាណរូបិយបណ្ណន៍បែបចាស់នេះ(The classical quantity theory of money)បានផ្អែកទៅលើការឧបមាថាតំរូវការរូបិយបណ្ណន៍(Money Demand)មិនប្រែប្រួល និងមិនមានទំនាក់ទំនងជាមួយកត្តាដទៃទៀតដូចជាអត្រាការប្រាក់(Interest Rates)។ សេដ្ឋកិច្ចវិទូបានលើកយកបញ្ហារបស់ទ្រឹស្តីបទបរិមាណរូបិយបណ្ណន៍បែបចាស់នេះចំពោះតំរូវការរូបិយបណ្ណន៍នៅពេលដែលវិបត្តសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ([[Great Depression]])បានកើតឡើង ដែលនាំអោយល្បឿនរូបិយបណ្ណន៍បានធ្លាក់ចុះយ៉ាងគំហុក។
===កេនស៊ាននិយម(Keynesianism)===
===ក្រោយកេនស៊ាន(After Keynes)===
| |||