វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចឆ្នាំ ១៩៩៧៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចឆ្នាំ ១៩៩៧ |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី១៖
'''[[វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចឆ្នាំ ១៩៩៧]]'''
<br />វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចអាស៊ីអគ្នេយ៍ឆ្នាំ ១៩៩៧ បានបង្អាក់ដល់ទស្សនៈរបស់លោក អេនវ៉ អ៊ីប្រាហ៉ីម (Anwar Ibrahim)
<br />បណ្តាប្រទេសអាស៊ីអគ្នេយ៍ដទៃៗទៀត ក៏បានជួបប្រទះនូវឱនភាពពាណិជ្ជកម្មដូចប្រទេសថៃ និង រួមចំណែក ទទួលរងនូវគ្រោះវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនេះផងដែរ ។ ទោះបីជាមាននូវការជជែកវែកញែកអំពីសារៈសំខាន់នៃកត្តា ផ្សេងៗជាច្រើនដែលមានការពាក់ព័ន្ធក៏ដោយ ក៏បរិបទជាទូទៅនៃឱនភាពអាស៊ីអគ្នេយ៍ រួមមានដូចជា ៖
១. វដ្តនៃការធ្លាក់ចុះ នូវតំរូវការពិភពលោកចំពោះទំនិញអេទ្បិចត្រូនិច ដែលសហគ្រាសផលិតក្នុងស្រុក ភាគច្រើនបានផ្តោតលើ ។
២. ការកកើតទ្បើងយ៉ាងឆាប់រហ័សនូវការប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹងការនាំចេញរបស់ប្រទេសចិន ពីព្រោះតែ ប្រទេសចិនក្រោយសម័យដែលគ្រប់គ្រងដោយលោក ម៉ៅ បានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងសន្សឹមៗទៅរក គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍ផ្អែកលើការនាំចេញជាចំបង ។ និង
៣. ការធ្លាក់ចុះនូវការវិនិយោគ
(យោងទៅលើការប៉ាន់ប្រមាណមួយ សហរដ្ឋអាមេរិកបានទិញទំនិញផលិតកម្មនាំចេញរបស់បណ្តាប្រទេសដែលមិន រាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមប្រទេសលោកខាងលិចទាំងទ្បាយ ចំនួន ៧០ ភាគរយ នាចុងទសវត្សឆ្នាំ ១៩៨០ ហើយចំណែកឯប្រទេសជប៉ុនវិញ ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងហោចណាស់ស្មើនឹង ២ ភាគ ៣ នៃសេដ្ឋកិច្ច សហរដ្ឋអាមេរិកនោះ បានទិញទំនិញនាំចេញទាំងនោះតែ ៨ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ) ។ ទាក់ទិនទៅនឹងទង្វើផ្តល់ឥណទាន ស្រពិចស្រពិល មិនមានសុភវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវ និង ក្នុងទំរង់ពុករលួយផងនោះ ដែលអនុវត្តដោយស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុ កំពូលៗភាគច្រើននៅក្នុងតំបន់ យើងអាចវាយតំលៃបានថា នេះអាចជាគ្រោះអាក្រក់មួយ ដែលនឹងអាចកើតមាន ទ្បើងជាយថាហេតុជាក់ជាមិនខាន ។
|