ទ្វារសមុទ្រមលក្កា៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បានប្ដូរទីតាំង ច្រកម៉ាឡាកា ទៅ ច្រកមលក្កា
No edit summary
បន្ទាត់ទី៥៖
== សារសំខាន់សេដ្ឋកិច្ច ==
[[រូបភាព:StraitOfMalacca.jpg|thumb|right|250px|ច្រកមលក្កា​មើល​ពី​លើ​យន្ត​ហោះ]]
ច្រកមលក្កា​ជា​ច្រក​ប្រកប​ដោយយុទ្ឋសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ច និងជាច្រកដឹកទំនិញតាមសមុទ្រមមាញឹកមួយរបស់ពិភពលោក ប្រហាក់ប្រហែលនឹង[[ព្រែកជីកស៊ុយអេព្រែកជីកស៊ុយអែស]] និង [[ព្រែកជីកប៉ាណាម៉ា]] ដែរ។ ច្រកនេះជាផ្លូវសមុទ្រតភ្ជាប់[[មហាសមុទ្រឥណ្ឌា]] និង [[មហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក]]។ វាជាច្រកសមុទ្រតភ្ជាប់ប្រទេសសេដ្ឋកិច្ចធំៗរបស់[[អាស៊ី]]ដូចជា [[ឥណ្ឌា]] [[ចិន]] [[ជប៉ុន]] [[កូរ៉េខាងត្បូង]] និង [[តៃវ៉ាន់]]។ មានកប៉ាល់ដឹកទំនិញលើសពី៥ម៉ឺនគ្រឿងឆ្លងកាត់ច្រកនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដោយដឹកនាំទំនិញ១ភាគ៤របស់ពិភពលោករួមមាន ប្រេងកាត ផលិតផលឧស្សាហកម្មរបស់ចិន និង កាហ្វេរបស់[[ឥណ្ឌូនេស៊ី]]។ ផលិតផលប្រេងកាតពិភពលោក១ភាគ៤ត្រូវបានដឹកឆ្លងកាត់ច្រកនេះ ពីប្រទេសផ្គត់ផ្គង់នៅ[[ឈូងសមុទ្រពែរ]] មកប្រទេសទីផ្សាអាស៊ីមានចិន ជប៉ុន និង កូរ៉េខាងត្បូង។ តាមការប៉ាន់ស្មានក្នុងឆ្នាំ២០០៦បញ្ជាក់ថាតាមការប៉ាន់ស្មានក្នុងឆ្នាំ មានប្រេងកាត១៥លាន២០០៦ បញ្ជាក់ថា មានប្រេងកាត ១៥ លាន[[បារ៉ែល]]ក្នុងមួយថ្ងៃឆ្លងកាត់ច្រកនេះ។
 
== គ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ==
ការប្លន់តាមសមុទ្រកើនឡើងក្នុងពេលថ្មីៗនេះ។ មានការវាយប្រហារលើនាវាដឹកទំនិញ ២៥ករណីក្នុងឆ្នាំ១៩៩៤២៥ ២២០ករណីក្នុងឆ្នាំ២០០០ករណីក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៤, ២២០ ករណីក្នុងឆ្នាំ ២០០០ និង ជាង១៥០ករណីក្នុងឆ្នាំ២០០៣។ជាង១៥០ ករណីក្នុងឆ្នាំ ២០០៣។ ចាប់តាំងពីមានកំនើនចោរកម្មតាមសមុទ្រមក កងទ័ពជើងទឹក[[ឥណ្ឌូនេស៊ី]] [[ម៉ាឡេស៊ី]] និង [[សិង្ហបុរី]] បានពង្រឹងសន្តិសុខដោយចេញនាវាល្បាតតំបន់នោះតាំងពីខែកក្កដា២០០៤។
 
គិតតាំងពីឆ្នាំ១៨៨០គិតតាំងពីឆ្នាំ មាននាវា៣៤គ្រឿងបានលិច។១៨៨០ មាននាវា ៣៤ គ្រឿងបានលិច។ គ្រោះថ្នាក់មួយទៀតគឺផ្សែងមកពីភ្លើងឆេះព្រៃនៅ[[កោះស៊ូម៉ាត្រា]] ដែលកំរិតគំហើញមកត្រឺម២០០ម៉ែតដែលកំរិតគំហើញមកត្រឺម ២០០ ម៉ែត្រ ដែលបង្ខំអោយនាវាទាំងឡាយបន្ថយល្បឿន។ដែល​បង្ខំ​ឲ្យ​នាវា​ទាំង​ឡាយ​បន្ថយ​ល្បឿន។
 
== សំណើ​បន្ទូរ​បន្ថយ​ភាព​កក​កុញ​នៅ​ច្រកមលក្កា ==
== សំនើបន្ទូរបន្ថយភាពកកកុញនៅច្រកម៉ាឡាកា ==
 
ប្រទេស[[ថៃ]]បានអភិវឌ្ឍគំរោងជាច្រើនក្នុងការកាត់បន្ថយសក្ដានុពលរបស់ច្រកនេះ។ រដ្ឋាភិបាលថៃបានស្នើជាច្រើនដងឲ្យ​ជីកព្រែកជីក កាត់តាមតំបន់ចម្រៀកដី'''ក្រះ''' ដែលអាចកាត់ចម្ងាយ​ផ្លូវ​បាន ៩៦០ គ.ម. ក្នុង​ការ​ដឹក​ជញ្ជូន​ពី​[[មហាសមុទ្រឥណ្ឌា]]ទៅ[[មហាសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វ៊ិក]]។ ការ​ធ្វើ​បែប​នេះ​អាច​​នឹង​កាត់​ប្រទេស​ថៃ​ជា​ ២ ផ្នែក និង​អាច​ឈាន​ទៅ​ដល់​កាត់​តំបន់​មាន​ជន​មុស្ល៊ិម​ភាគ​ច្រើន​​នៅ​ខេត្ត​បត្តានី​ចេញ​ពី​ថៃ​ផង​ដែរ។ នៅឆ្នាំ ២០០៤ ប្រទេស​ចិន​បាន​ស្នើ​ជា​សម្ងាត់​ក្នុង​ការ​ចេញ​ថ្លៃ​ចំណាយ​ទាំង​ស្រុង​ក្នុង​ការ​ជីក​ព្រែក។ ទោះ​ជា​មាន​ការ​គាំ​ទ្រ​ពី​អ្នក​នយោបាយ​ថៃ​ជា​ច្រើន​ក៏​ដោយ សំណើ​​ឲ្យ​ជីកព្រែកនេះមិនអាចទៅមុខបានទេ ដោយសារការចំណាយទាំងហិរញ្ញវត្ថុនិងការបំផ្លាញប្រព័ន្ឋអេកូឡូស៊ី។