ម៉ុង ប្លុង៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា

ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
បន្ទាត់ទី៣៣៖
នេះជាលើកដំបូងនៃការបំបែកឯកទក្តកម្មនៃការឡើងកំពូលភ្នំម៉ុង ប្លុង នៅថៃ្ងទី០៨ ខែសីហា ឆ្នាំ១៧៨៦ ដោយ(លោក យ៉េក បាល់ម៉េត) [[Jacques Balmat]] និងវិជ្ជបណ្ឌិត(មិកឆេល ផាកាត) [[Michel-Gabriel Paccard|Michel Paccard]]។ ការឡើងលើកដំបូងនេះ<br>ត្រូវបានគេបញ្ចូលជាសមាជិកថ្មីដោយ[[Horace Béné dictde Saussure]] ដែលជាអ្នកទទួលរង្វាន់ដោយជោគជ័យក្នុង<br>ការឡើងកំពូលភ្នំដ៏ខ្ពស់ជាសញ្ញាសំគាល់បែបអ្នកប្រាជ្ញនៃការចាប់ផ្តើមដំបូងភាពពេញនិយមកីឡាឡើងភ្នំ។<br>ស្រ្តីលើកដំបូងដែលឡើងទៅដល់កំពូលភ្នំខ្ពស់មានឈ្មោះថា ម៉ារៀ ផារ៉ាឌិស [[Marie Paradis]] ក្នុងឆ្នាំ 1808។
 
ឥឡូវនេះកំពូលភ្នំដែលខ្ពស់ត្រូវបានគេឡើងទៅដែលមានអ្នកទេសចរជាមធ្យម 20,000 ក្នុងមួយឆ្នាំៗហើយអាចត្រូវបាន<br>គេយល់ឃើញថាជាការងាយស្រួលថែមទៀតផង។ ផ្លូវឡើងសំរាប់ម្នាក់ៗដែលធ្វើការហ្វឹកហាត់បានយ៉ាងល្អ<br>ហើយធ្លាប់ឧព្វេធ។ ការចាប់អារម្មណ៍នេះត្រូវបានគេពង្រឹងដោយការពិតថា[[Aiguille du Midi]]<br>(ជាកន្លែងដែលរថយន្តប្រើខ្សែឈប់)ម៉ុង ប្លុង​ ហាក់បីដូចជាមានសភាពស្ងៀមស្ងាត់ ការចាប់ផ្តើមត្រង់ព្រំដែន ខ្ពស់ជាងគេ។<br>ខណះដែលខកចិត្តអំឡុងពេលស្ងៀមស្ងាត់ នៅផ្លូវតូច 3 Monts <br> (ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ច្រើនជាបច្ចេកទេស <br>និងការខិតខំអស់លទ្ឋភាពច្រើនជាងផ្លូវធម្មតាដ៏ទៃទៀត)ផ្លូវឡើងដែលតំរូវអោយមានច្រើននិងការធ្លាក់ចុះមុនពេលការប្រកួត<br>ផ្លូវឡើងដែលតំរូវអោយមានច្រើននិងការធ្លាក់ចុះមុនពេលការប្រកួតផ្តាច់ព្រាត់នៃការឡើងទៅដល់ចុងក្រោយផ្តាច់ព្រាត់នៃការឡើងទៅដល់ចុងក្រោយ 1000mឡើងដល់1000mឡើងដល់កំពូលដែលត្រូវបានគេព្យាយាម។<br>កំពូលដែលត្រូវបានគេព្យាយាម។
 
ទោះបីជាយ៉ាងជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅម៉ុង ប្លុង Mont Blanc [[massif]]មានមនុស្សរងគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើនហើយមានមនុស្សឡើង<br>ដល់កំពូលជារៀងរាល់ចុងសប្តាហ៍(ជាទូទៅក្នុងខែសីហា) ក្រុមអ្នកជួយសង្រ្គោះដោយយន្តហោះ<br>បានជួបប្រទះមានករណី១២ដងជាមធ្យមភាគច្រើនមនុស្សដែលមានបញ្ហានោះឆ្ពោះទៅកាន់នៅលើភ្នំមួយដែលពិបាក។
ទោះបីជាយ៉ាងជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅម៉ុង ប្លុង Mont Blanc [[massif]]<br>មានមនុស្សរងគ្រោះថ្នាក់ជាច្រើនហើយមានមនុស្សឡើងដល់កំពូលជារៀងរាល់ចុងសប្តាហ៍(ជាទូទៅក្នុងខែសីហា)មានកីឡាបាញ់សត្វជាច្រើនដែលតំរូវអោយមានចំនេះដឹងក្នុងការឡើងភ្នំដែលខ្ពស់និងមានអ្នកនាំផ្លូវម្នាក់ <br>ក្រុមអ្នកជួយសង្រ្គោះដោយយន្តហោះបានជួបប្រទះមានករណី១២ដងជាមធ្យមភាគច្រើនមនុស្សដែលមានបញ្ហានោះឆ្ពោះទៅកាន់<br>នៅលើភ្នំមួយដែលពិបាក។មានកីឡាបាញ់សត្វជាច្រើនដែលតំរូវអោយមានចំនេះដឹង<br>ក្នុងការឡើងភ្នំដែលខ្ពស់និងមានអ្នកនាំផ្លូវម្នាក់ (ឬយ៉ាងហោចណាល់មានជើងចាស់ឡើងភ្នំម្នាក់ដែរ)ហើយក៏ត្រូវមានសំភារះគ្រប់គ្រាន់។ វាត្រូវចំនាយពេលយូរនោះគឺមានន័យថា<br> វាត្រូវចំនាយពេលយូរនោះគឺមានន័យថាt គួបផ្សំនឹងភាពឈ្លាសវៃរបស់អ្នកធ្វើដំណើរ ហើយគ្រោះថ្នាក់ដែលថ្មបាក់ធ្លាក់បាន។<br>យ៉ាងហោចណាល់ក៏ត្រូវរកទីជ្រកកោនមួយយប់ផង ដែរ ដែលត្រូវគេតំរូវបែបនេះដើម្បី[[Altitude_sickness#Altitude_acclimatization|acclimatize]]ជាឧព្វេធ(កំពូលភ្នំភាគច្រើនគឺ នៅពីលើនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ)មិនអាចនឹងដល់ ឧព្វេធមហិមា ហើយអាចនឹងបាត់បង់ជីវិត។.<ref name=Acclimatization>{{cite journal |author=Muza, SR; Fulco, CS; Cymerman, A |title=Altitude Acclimatization Guide. |journal=US Army Research Inst. of Environmental Medicine Thermal and Mountain Medicine Division Technical Report |issue=USARIEM-TN-04-05 |year=2004 |url=http://archive.rubicon-foundation.org/7616 |accessdate=2009-03-05 }}</ref><ref name=MedicalProblems>{{cite journal |author=Cymerman, A; Rock, PB |title=Medical Problems in High Mountain Environments. A Handbook for Medical Officers |publisher=US Army Research Inst. of Environmental Medicine Thermal and Mountain Medicine Division Technical Report |volume=USARIEM-TN94-2 |url=http://archive.rubicon-foundation.org/7976 |accessdate=2009-03-05}}</ref>
 
== Reference ==