ច្បាប់ល្បើកថ្មី៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី១៖
'''ច្បាប់ល្បើកថ្មី'''
==ខ្លឹមសារ==
ច្បាប់ល្បើកថ្មីមានខ្លឹមសារទាំងស្រុងដូចតទៅ៖<br/>
{|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|
|
|
|-
|ទោះអ្នកដទៃ
|style="padding-left:50px;"|អ្នកព្រៀងអ្នកព្រៃ
|style="padding-left:50px;"|ដែលលោករាប់អាន
|-
|កុំថាតែមនុស្ស
|style="padding-left:50px;"|ទោះសត្វតិរិច្ឆាន
|style="padding-left:50px;"|ឯស្អប់មិនបាន
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ជួយថែរក្សា។
|
|-
|របស់រឺទ្រព្យ
|style="padding-left:50px;"|ដែលជាសំអប់
|style="padding-left:50px;"|កុំបាច់សំអាត
|-
|ទ្រព្យណាសំលាញ់
|style="padding-left:50px;"|អស់អញឱហាត
|style="padding-left:50px;"|ចូរចៅសង្វាត
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ជួយថែរក្សា។
|
|-
|២០-កុំជិះកុំជាន់
|style="padding-left:50px;"|ស្មៅផ្ទីអាចម៍មាន់
|style="padding-left:50px;"|ពាក្យចាស់ឧមា
|-
|បុរាណហៅផ្ទី
|style="padding-left:50px;"|ពីរបីប្រការ
|style="padding-left:50px;"|កុំស៊ីត្រង់ណា
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ជុះដាក់ត្រង់ហ្នឹង។
|
|-
|}
សាច់សាលោហិត
កុំផ្ដួលផ្ដេកផ្ដិត
ចូរចាំចេះថ្លឹង
សាច់ថ្លើមសួតឆ្អឹង
ទុកស្មើបងប្អួន
ប្រពន្ធកូនចៅ
ចែកជាញាតិផៅ
ខ្ញុំស្រីខាងក្រៅ
បើឃើញរូបល្អ
កុំលលូកលាន់
ក្រែងម្ចាស់គេទាន់
កុំភប់កុំភាន់
មានសក្ដិខ្ពង់ខ្ពស់
គាប់នឹងរាជការ
មន្រ្ដីមានត្រា
ព្រះហ្លួងអុកញ៉ា
២៥
Line ២៧៧ ⟶ ២៨៧:
កតញ្ញូ
ខន្ដី
ភ្លេចញាតិប្រុសស្រី
ជំនុំកាត់ក្ដី
កុំកាន់លោភោ
ទោសោមោហោ
កុំឃ្លានផឹកស្រា
កុំស្អប់ត្រង់ណា
កុំឆបញ្ឆោត
បញ្ចូលឲ្យបង់
ពាក្យសត្យពាក្យសង្ឃ
កូនអើយផ្ចិតផ្ចង់
កុំភ្លើភ្លាត់សក្ដិ
ធ្លាក់ទៅអវចី
រឹតឡើងរាសី
គាប់ពីលោកិយ៍
កុំកាត់ជាន់ជើង
អ្នកម្ខាងមើលងាយ
រលឹករំលាយ
កុំជេរកុំវាយ
៣០
Line ៣២០ ⟶ ៣៣០:
រីចោរស្ម័គ្រស្មន់
តណ្ហាស្រីប្រុស
បញ្ឆេះខាងណោះ
លួងលោមបញ្ចុះ
បើឃើញអ្នកខ្លៅ
ប្រាជ្ញាគ្នាខ្លី
បន្ដុះខាងស្រី
បើកាន់ច្បាប់ថ្មី
ត្រកូលឯងខ្មែរ
កុំប្រែក្រលាស់
ទន់ខ្លួនសំពះ
កុំធ្វើអ្នកណាស់
គ្រូលេខនព្វន្ដ
គ្រូសូត្រអក្សរ
គំនាប់ងក់ក
កុំជជែកត
សួរសាចទៅមក
កុំអើឯងអញ
គេកើតមួក្នាញ់
គេដៀលផ្ចាលផ្ចាញ់
៣៥
Line ៣៦៣ ⟶ ៣៧៣:
ស្រដីឲ្យទន់
ពោលពាក្យពិរោះ
នឹងឡើងសក្ដិយស
កុំឆ្លៀតនាំឈ្លាះ
បើឃើញគ្នាខូច
គួរគិតប្រមុំ
ផ្ដួចឡើងជាធំ
ផ្សែងពួតជាដុំ
ចេះសាសន៍ចិនយួន
កុំចោលខ្មែរយើង
កុំពើតកុំពើង
កុំពាក់ស្បែកជើង
ឱនកាយប្រតិបត្ដិ
លំអុតឱនអង្គ
កុំហ៊ានតាមចង់
កាន់ច្បាប់ស្រុកហ្វង្ស៍
កុំលើកដំណេក
ហួសមេហួសបា
មើលពូជពង្សា
សង្ខេបនិដ្ឋិតា
៤០
Line ៤០៦ ⟶ ៤១៦:
ប្រាជ្ញាវៃឈ្លាស
គូរវាសឆ្លកឆ្លាក់
បើធ្ងន់សុំដាក់
ខំរកមាសប្រាក់
កូនកុំប្រហែស
កុំថ្នមរូបកាយ
ជួញជិតជួញឆ្ងាយ
បើចង់សប្បាយ
រកស៊ីរែកពុន
មានក្រតាមភ័ព្វ
ត្រូវខំឲ្យញាប់
តែខ្ជិលច្រើនជាប់
ចាំជាដំណ
ទំនិញឡើងថ្លៃ
ប្រឹងកុំសំចៃ
សញ្ជឹងយប់ថ្ងៃ
រៀនសូត្រឲ្យមួន
ឲ្យមាំឲ្យស្ទាត់
ល្ងីល្ងើឥតបទ
បើចេះប្រាកដ
៤៥
Line ៤៤៩ ⟶ ៤៥៩:
កាប់ជីកចូកចាំង
កុំថារងាក្ដៅ
កុំឲ្យខ្លោចឆៅ
កុំដេកតែខ្លៅ
រករៀនតំរិះ
រិះរកតំរាប់
កុំចាំគេប្រាប់
រៀនស្ដីរៀនស្ដាប់
ទាំងស្រីទាំងប្រុស
វិញ្ញាណចេះក្រែង
គិតគ្រប់កន្លែង
កុំខ្ជិលកុំខូច
កុហកឆូវឆ
ច្រវាក់ជាប់ក
កាន់មារយាទល្អ
កកាយធរណី
ធ្វើស្រែយកស្រូវ
បាតាមតែឪ
លើកភ្លឺជិតផ្លូវ
៥០
Line ៤៩២ ⟶ ៥០២:
មុតជើងមុតដៃ
ដឹងចៀសទៅណា
ហើយជេរផ្ដាសា
កូនម្ដាយអាណា
ទៅដាក់ពីលើ
ទោះធំទោះតូច
គេថាឯងខូច
ជេរដៀលដល់ពូជ
បង្ហាប់ឲ្យមាំ
គាប់ភ្នែកទេវតា
នឹងមិនផលា
កើតសាធុការ
បើតាមគម្ពីរ
ដែលលោកសំដែង
ក្រមុំឆ្វេលឆ្វែង
កុំលើកដីឯង
មួយចំរៀកសក់
ធ្លាក់ទៅនិរយេ
កើតក្ដីវាយជេរ
មិនដែលសុខទេ
៥៥
Line ៥៣៥ ⟶ ៥៤៥:
ខូចខាតរបស់
អស់ទ្រព្យសម្បត្ដិ
ឲ្យចេះប្រយ័ត្ន
ពាក្យឪមួយមាត់
លើកភ្លឺឲ្យត្រង់
ក្រែងមានប្រហោង
លើកមើលទំនង
ទឹកព្រែកទឹកបឹង
ទឹកវាលទឹកអូរ
ត្រូវបើកបង្ហូរ
អ្នកក្រោមកុំថ្ងូរ
កុំឲ្យបាក់ជ្រៅ
ឆាប់លើកឆាប់ទប់
តំកល់ទឹកនៅ
បើចង់បានស្រូវ
ទៅដាំទៅដោត
ពីលើភ្លឺស្រែ
ចង់បានផ្កាផ្លែ
ដាំដុះដង្ហែ
៦០
Line ៥៧៨ ⟶ ៥៨៨:
ឡើងកើតនាំខ្វល់
ធាងលូតឡើងវែង
ក្របីជាប់ស្នែង
ទទើសទទែង
មានស្លឹកវាទុំ
វាជ្រុះក្នុងស្រូវ
ឃ្លាតណាស់ពីផ្លូវ
ទំរាំតែទៅ
បើចង់បានត្នោត
ដាំដោយកៀនកោះ
ឯណាចន្លោះ
ដាំជារបស់
ថែទាំរក្សា
យូរៗស្រាស់ម្ដង
មើលគួរសមផង
កុំបើកមុជឆ្លង
របងវាដើរ
អ្នកម្ខាងវាក្ដៅ
អស់ខោអស់អាវ
ខឹងអស់ញាតិផៅ
៦៥
Line ៦២១ ⟶ ៦៣១:
ជិតផ្លូវអ្នកផង
គេទៅណាៗ
កុំរាយបន្លា
កាប់ឆ្កេះទាត់ឆ្ការ
ក្រែងយប់អាធ្រាត្រ
ខ្លះមកខ្លះទៅ
បើកបរកាត់ស្រូវ
ជេរម្ដាយតាមផ្លូវ
អ្នកកុំចងកម្ម
មានពៀរច្រើនណាស់
កខ្វេះកខ្វាស
សូវចោលដីខ្លះ
ធ្វើរិកមិនល្អ
ច្រើនកើតរឱស្ថាន
បាត់ញាតិសន្ដាន
ឥតគេរាប់អាន
ឲ្យខ្ពើមពាក្យឈ្លោះ
ទើបបានជាគាប់
ច្រើនមានគេរាប់
បើខ្លួនឥតទ្រព្យ
៧០
Line ៦៦៤ ⟶ ៦៧៤:
ចង្អេរកញ្ជើ
កន្ដាំងតៅល្អី
គោសេះក្របី
បើបានជាខ្ចី
ខែមួយខែពីរ
សងប្រាក់គេវិញ
ជាជើងជួញចេញ
ឯទ្រព្យនោះមិញ
តែមួយដំណើរ
ជជែកទាស់ទែង
សងគេមិនលែង
គិតឲ្យសព្វសុស
កុំឲ្យសល់អ្វី
សាស្រ្ដាបាលី
បរលោកលោកិយ
កកាយធរណី
ធ្វើជាគ្រហស្ថ
បំណុលរុំកោះ
ច្រើនគេដាក់ខ្នោះ
៧៥
Line ៧០៧ ⟶ ៧១៧:
ចិញ្ចឹមគោញី
ថែទាំព្យាបាល
មានត្បិតអុស្សាហ៍
អ្នកមានប្រាជ្ញា
សំណូមសូមសាង
កកើតពីគិត
បុណ្យព្រេងអតិត
កើតរូបគំនិត
ល្ងង់ល្ងើងឿងឆ្ងល់
ទាស់ទែងក្អេងក្អាង
ប្រកាន់ម្យ៉ាងៗ
ខ្លះអួតសំណាង
រកប្រពន្ធប្ដី
ឲ្យរកស្រុកជិត
ឲ្យម្ដាយពិនិត្យ
ឲ្យត្រឹមត្រូវពិត
កុំជឿខែឆ្នាំ
កុំជឿតំរា
កើតពីមនុស្សចារ
ពីដូនពីតា
៨០
Line ៧៥០ ⟶ ៧៦០:
អំបូរធ្លាប់ខូច
វាខូចរាងរាល់
ពូជទាល់វាទល់
កុសលអកុសល
អាយុវែងខ្លី
យើងមើលមិនច្បាស់
ពូជភ្លេងអារក្ខ
បើម្ង៉ៃបង់ប្រាក់
ត្រកូលធ្លាប់ខូច
វាខូចមិនលែង
យកប្ដីចិត្ដឯង
មិនគិតកោតក្រែង
បើនឹងយកប្ដី
ឲ្យមើលកិរិយា
មួយអ្នកបាណា
មួយអ្នកផឹកស្រា
លេងផោមលេងអាច់
ច្រើនអាយុខ្លី
ជាន់អារក្ខព្រៃ
មួយគឺមន្រ្ដី
៨៥
Line ៧៩៣ ⟶ ៨០៣:
មេស្រុកគេប្រើ
ទាំងថ្ងៃទាំងយប់
កំរមានគ្រប់
មួយទៀតកុំភប់
លក់សត្វទាំងរស់
មិនចេះអនិច្ចា
បក្សីបក្សា
ព្រាត់មេព្រាត់បា
យម្ភបាលគេកត់
នៅស្ថានរក
ប៉ោបៀគ្រប់មុខ
កូនអើយចាំទុក
រកស៊ីម៉េះម៉ស់
ច្រើនជាងស្រីៗ
គំនិតនោះខ្លី
ប្រពន្ធជេរស្ដី
រស់ទាំងត្រដរ
ទាំងអត់ទាំងឃ្លាន
រកគេសងគ្មាន
ហេតុនេះកុំរៀន
៩០
Line ៨៣៦ ⟶ ៨៤៦:
មិនដែលសង្វាត
ធ្វើស្រែបានស្រូវ
ប្រចាំរដូវ
វង្វេងខុសត្រូវ
អង្រុតឈ្នាងឈ្នក់
គ្រប់គ្រឿងប្រដាប់
ទប់បាំងបាចចាប់
ចោលស្រូវកណ្ដាប់
ខូចខាតអន្ដរាយ
មិនស្ដាយស្រណោះ
ចង់បានត្រីរ៉ស់
ខែភ្លឺរវល់ឆ្លុះ
ដើរដេញទន្សាយ
ដើរចងសន្ទូច
ច្រើនខ្វះស្រូវពូជ
ធ្វើបានតិចតួច
ចងការជឿបុល
មួយឡើងជាពីរ
ច្រើនទឹមគោញី
ធ្វើស្រែមួយពីរ
៩៥
Line ៨៧៩ ⟶ ៨៨៩:
យប់លៀងអារក្ខ
ឈឺឆ្អាលសន្ដាន
នឹងឈប់មិនបាន
គេរករាប់អាន
ស្រែកច្រៀងវាយស្គរ
មិនបានលុយកាក់
គេគ្មានជំពាក់
ពឹងបានម្នាក់ៗ
កំរទាន់គេ
ដ្បិតដេកដល់ថ្ងៃ
ជួលគេពេញថ្លៃ
ចំណេះចង្រៃ
ស្លាប់ដប់រស់ម្នាក់
ថ្វាយចេកថ្វាយស្រា
ខ្មោចប្រេតដូនតា
មិនដែលអ្នកណា
ប្រមូលកនផឹក
ធ្វើភឿននឹងក្មេង
ស្រវឹងវង្វេង
ចំហរអួតក្អេង
១០០
Line ៩២២ ⟶ ៩៣២:
ផឹកម្ង៉ៃលុយមាន
ផឹកម្ង៉ៃលុយអត់
ចិនគិតតែកត់
ផឹកដល់កំណត់
វាយគោស្ងោរស៊ី
មិនគិតខ្លាចកម្ម
អត់បាយរាប់ឆ្នាំ
អស់ស្រែបញ្ចាំ
ផឹកផុតមេត្ដា
ផឹកជ្រុលហួសមាឌ
ល្ងីល្ងើចេះឆ្លៀត
ម្យ៉ាងផឹកផុតមារយាទ
វាទុញវាតុះ
ចាក់កែវផឹកសិន
សំពត់ខើចក្បិន
ទំរាំបាយឆ្អិន
ឆ្អែតហើយខំស្វែង
ខំលើកខំលី
ស្រោចខ្ទឹមម្ទេសជី
ខ្ញុំចិនម្ង៉ៃពីរ
១០៥
Line ៩៦៥ ⟶ ៩៧៥:
ប្រពន្ធពីរបី
ថាឯងអ្នកណាស់
តែមួយបន្លាស់
ពាក់អាវបំណាស់
ជញ្ជាំងចងហ៊ឹង
ស្លាធ័របាយសី
ម្លូស្លាបារី
កំលោះពីរបី
កើតក្ដីពីក្ដិត
ព្រួយចិត្ដម៉ែឪ
អាងមន្ដពូកែ
ត្រូវគុករាប់ខែ
បានដោយសីលមន្ដ
ដោយស្ងាត់កំបាំង
បានវែកខ្វះឆ្នាំង
បានល្អីកន្ដាំង
ក្រហេតុពីព្រោះ
អាពុកម្ដាយជេរ
មិនរម្យដូចគេ
អង្គុយវេះវេរ
១១០
Line ១០០៨ ⟶ ១០១៨:
ចាំជាតំណ
តជាទំនុក
គេដៀលអាពុក
កូនអើយចាំទុក
បើខ្លួនល្ងឹតល្ងង់
ស្ដាប់ចាស់ប្រដៅ
កុំខ្លាចអ្នកខ្លៅ
បើមនុស្សឆោតឆៅ
មើលឲ្យប្រាកដ
គួរយកគួរឈប់
តោងមើលឲ្យគ្រប់
កុំចេះតែងប់
ឲ្យគិតឲ្យគន់
ឲ្យមើលថួនថែ
ប្រាកដតាមខ្សែ
បីដូចឈើផ្លែ
ដើមក្រូចផ្លែក្រូច
ដើមស្វាយផ្លែស្វាយ
មិនអត់សាហាយ
ពូជស្រីមេម៉ាយ
១១៥
Line ១០៥១ ⟶ ១០៦១:
ពូជសាំងនិងប្រុស
ទាំងអស់បងប្អួន
ពីតាដល់ដូន
ពូជល្អសុទ្ធសូន្យ
អាក្រក់ហើយស
មារយាទល្អហើយខ្មៅ
ប្រដូចតាមផៅ
ចាស់ចង់ប្រដៅ
ធ្វើស្រែចំការ
ស្ដាប់មហាសង្រ្កាន្ដ
ធ្វើម្ដងទៀតបាន
ធ្វើតាមប្រមាណ
ឲ្យគយឲ្យគន់
រើសរករូបរាង
ពូជថោកល្មមវាង
រូបល្អរិកល្អៀង
បើបានជាខុស
ខុសទាល់ថ្ងៃងាប់
កំរមានភ័ព្វ
មានខុសមានគាប់
១២០
Line ១០៩៤ ⟶ ១១០៤:
អាពុកចំណាំ
ទុកជាតំរា
កុំស្ដាប់អាចារ្យ
បើនឹងរៀបការ
លឺស្គរឆ្លើយគ្នា
ប្រទប់ប្រទួន
របងដោយខ្លួន
អាចារ្យអាងក្បួន
យូរណាស់៤ឆ្នាំ
ព្រាត់ប្រាស់អន្ដរាយ
រស់ម្នាក់មេម៉ាយ
កូនឃើញតែម្ដាយ
ស្លាប់ចោលកូនខ្ចី
ប្ដីនៅរងទុក្ខ
កំរពេញមុខ
កូននិងអាពុក
បើនឹងយកប្ដី
កុំយកពោះម៉ាយ
បន្លែងនឹងម្ដាយ
អាណិតរូបកាយ
១២៥
Line ១១៣៧ ⟶ ១១៤៧:
ប្រពន្ធដើមស្លាប់
មានកូនតូចធំ
បំរុងតែយំ
ច្រើនឈ្លោះជំនុំ
ពិបាករកស៊ី
រញាំរញ៉ូវ
ផ្គាប់ចិត្ដមិនត្រូវ
បីបួនរដូវ
កូនអើយចាំចុះ
កុំយកខ្លួនបៀត
ស្រីនោះបង់មារយាទ
ប្រុសព្រួយខ្ចប់ធាតុ
គ្រោះដល់ស្លាប់ខ្លួន
មេម៉ាយខាងស្រី
ប្រុសក្នុងលោកិយ
ស៊ូនៅអត់ប្ដី
រំពឹងមីងមា
រកស៊ីមិនព្រួយ
មិនក្រគេជួយ
បងប្អូនកូនក្មួយ
១៣០
Line ១១៨០ ⟶ ១១៩០:
កុំយកធ្វើប្ដី
មិនគាប់ប្រសើរ
ស្រីគេគ្រាន់បើ
ពោះម៉ាយក្លាយដើរ
កុំយកឲ្យសោះ
ហៅប្រុសទូរជន
ស្រីកើតទុក្ខធ្ងន់
ហៅមួយជំនាន់
ចាស់ទុំគេប្ដូរ
ល្មមព្រមយកចុះ
សុខសាន្ដឥតឈ្លោះ
ចំរើនរូបរស់
ថោករាសីខ្លួន
រកស៊ីមិនធូរ
សមហៅគេពូ
ច្រើនខ្ជិលមូទូ
ហៅស្ដីនិយាយ
ហៅហងហៅឯង
ស្រដីឥតក្រែង
យល់គេប្អូនឯង
១៣៥
Line ១២២៣ ⟶ ១២៣៣:
ប្ដីទុកស្មើបង
ប្រពន្ធស្មើម៉ែ
ចង្រៃរាល់ខែ
រកស៊ីធ្វើស្រែ
ពាក្យចាស់លោកចង
ទុកប្ដីស្មើឪ
ប្រតិបត្ដិឲ្យត្រូវ
រាសីគង់នៅ
ធំស្រេចនឹងស្រី
គត់គង់ភរិយា
ស្រីអត់លក្ខិណា
ប្ដីខ្ជិលអុស្សាហ៍
ទេវតាពុំនាក់
កបកើតទ្រព្យធន
ចង្រៃទូរជន
ជួរជាតិលើសលន់
វាយកូនជេរស្ដី
មិនដឹងត្រូវខុស
រឹតរករឿងឈ្លោះ
អសោចសាយសុស
១៤០
Line ១២៦៦ ⟶ ១២៧៦:
ចេះខ្ពើមពាក្យឈ្លោះ
ចេះទ្រាំអត់ឃ្លាន
ចេះខ្លាចចេះហ៊ាន
ចេះខ្មាសចេះអៀន
ចំណាំទុកចុះ
ទុកជាតំរា
គួរស្ដាប់ពុទ្ធដិកា
ព្រះអង្គទេសនា
បើចង់ឈ្នះកាច
យកស្លូតសង្កាត់
ឲ្យប្រឹងខំអត់
វាជេរវាហត់
ស្ដីលេងឡេះឡោះ
កុំធ្វើជាដឹង
ឲ្យចំត្រង់ហ្នឹង
ឃើញរិកយើងរឹង
ក្រដេក្រដាញ់
សុំអ្វីមិនឲ្យ
ហុចវាញយៗ
តិចដោយច្រើនដោយ
១៤៥
Line ១៣០៩ ⟶ ១៣១៩:
ប្រាជ្ញាឲ្យមុត
ឲ្យគិតថ្លែងថ្លឹង
កើតខាតដ្បិតខឹង
កូនអើយខំប្រឹង
កុំតបតទល់
កើតទាស់គុំគួន
កូននោះសុខខ្លួន
ទោសទាស់លែងជួន
មកនៅចំណូល
ញ៉េះញ៉ាស់ធ្វើញាតិ
កុំយកខ្លួនបៀត
វាទូលទៅទៀត
បើឲ្យស៊ីចុក
ឲ្យដោយមេត្ដា
ក្រែងខុសសន្យា
កើតទាស់កាលណា
ខុសពីមារយាទឯង
មិនប្រុងប្រយ័ត្ន
វាខឹងក្ដៅក្ដាត់
គុំគួនដោយស្ងាត់
១៥០
Line ១៣៥២ ⟶ ១៣៦២:
គួរកូនពិនិត្យ
ច្បាស់សុំរាប់អាន
គួរខានឲ្យខាន
ត្បិតពាក្យបុរាណ
ចិត្ដល្អក្រខ្លួន
នេះពាក្យមួយប៉ែក
មិនក្រយូរពេក
ឆ្នាំនេះឆ្នាំ(ស្អែក?)
ចាំទុកជាក្បួន
ជាក្បាលនិទាន
កំសត់អត់ឃ្លាន
មិនស្គាល់ពោះវៀន
តឹងតឿនញយៗ
ខឹងប្ដឹងកើតក្ដី
អស់ទាំងទ្រព្យថ្មី
ស្គមគោក្របី
មេត្រីជាញាតិ
សំដីខ្ចីស្រែ
ត្រលប់កាច់កែ
រំលងឆ្នាំខែ
១៥៥
Line ១៣៩៦ ⟶ ១៤០៦:
ក្ដីទាល់តែក្រ
អស់ឆ្នាំងអស់ចាន
របរក៏ខាន
ដឹងអស់ប៉ុន្មាន
ចងការជឿខ្ចី
មើលមុខឲ្យច្បាស់
កុំភ្លេចច្បាប់ព្រះ
តាមតែប្រទះ
បើនឹងឈឺឆ្អាល
សប្បុរសមើលយ៉ាង
កាចកុំក្អេងក្អាង
ក្រែងគ្រោះសំណាង
ស្វែងរៀនរកគ្រូ
ស៊ូកុំស្ដាយទ្រព្យ
ឲ្យប្រឹងខំផ្គាប់
ចេះមន្ដសាយសព្វ
អ្នកស្វែងចំណេះ
ចេះដ្បិតខំរៀន
សាច់សិល្ប៍របៀន
អ្នកខ្សត់អត់ឃ្លាន
១៦០
Line ១៤៣៩ ⟶ ១៤៤៩:
គ្រូជេរប្រដៅ
ខឹងលបសំលក់
ភូតភរកុហក
ស៊ូប្លន់លួចឆក់
ឆក់បានតិចតួច
បានគ្រាន់បើដែរ
ត្រូវគុកច្រើនខែ
អាក្រក់ដល់ម៉ែ
ចចើងចង់លាភ
រែងបាត់ធនទៅ
លោកអានតំរូវ
រិកមនុស្សឥឡូវ
ចង់បានប្រពន្ធ
ចេញជួញស្រុកឆ្ងាយ
សូកធ្វើចៅហ្វាយ
ចង់ថ្កើងសប្បាយ
លួចបានដោយស្ងាត់
អាងមានប្រាជ្ញា
កាលៃបោះត្រា
ទាស់ភ្នែកទេវតា
១៦៥
Line ១៤៨២ ⟶ ១៤៩២:
ធ្វើបាបបានបុណ្យ
គឺបុណ្យមន្រ្ដី
កាប់ឥតប្រណី
បានបុណ្យមន្រ្ដី
កុំសាងឲ្យសោះ
ចៀសវាងដរាប
ឱនលុតឱនក្រាប
បើក្រដុនដាប
ស្ថិតសព្វព្រឹក្សា
រងោករងួយ
ឯណានិមួយ
ទេវតាពុំជួយ
រាជការបារាំង
គេចាប់ដាក់គុក
នៅរងសោយទុក្ខ
សោយទោសនរក
មានខ្សោយមានខ្លាំង
មានខ្លីមានវែង
គេផ្ចាលឥតក្រែង
ព្រះអង្គសំដែង
១៧០
Line ១៥២៥ ⟶ ១៥៣៥:
គួរចាលគួររាង
គួរចងគួរចាំ
ដរាបខ្លាចកម្ម
គួរកាន់សីលប្រាំ
ក្រលាប់អស់ហើយ
មិនដូចដូនតា
រាំងខែវស្សា
ឆ្នាំវករកា
រកាពីមុន
ឯកស័កជាក់ស្ដែង
ជនគ្រប់កន្លែង
ទាំងគេទាំងឯង
វិសាខភ្លៀងធ្លាក់
ពីររោចសំគាល់
ងងឹតព្យុះខ្យល់
ភ្លៀងជន់ពេញថ្នល់
ដើមឈើទាបខ្ពស់
រលុះរលំ
រលើងទាំងគុម្ព
ទើបគ្រាប់វាផ្ដុំ
១៧៥
Line ១៥៦៨ ⟶ ១៥៧៨:
រាំងរីងរហូត
គ្រប់ឆ្នំាទាំងបី
ស្លាប់មនុស្សប្រុសស្រី
ខាលថោះអស់ភ័យ
រលីងក្បាលក្រាញ់
ត្រូវតាមបុរាណ
រាលសព្វស្មសាន
អ្នកស្ទឹងប៉ុន្មាន
រាជការគេប្រើ
ទាំងចាស់កំលោះ
បញ្ចាំកេរ្ដិ៍កោះ
គ្មានអ្វីស៊ីសោះ
ស្រលះពពក
កើតមានសម័យ
សុរិយាល្ងាចថ្ងៃ
អុត្បាតង្រៃ
ចាស់ក្មេងមើលច្រូង
បានឃើញទាំងអស់
ធ្លាក់ចំចន្លោះ
បាត់ឈឹងសូន្យសោះ
១៨០
Line ១៦១១ ⟶ ១៦២១:
ខែបុស្សឆ្នាំវក
លែងមានប្រាជ្ញា
វាស់បែងក្រឡា
ដីមួយហិតា
ត្រូវហូតមួយទុក
ដប់ជូនបារាំង
បង្ហូរដាក់ឃ្លាំង
ពូជពីរកន្ដាំង
កូនអើយខំប្រឹង
ជាតិឯងជាខ្មែរ
នៅក្នុងឪម៉ែ
រាជការប្រិតប្រែ
កើតមកលើដី
ខំរកលុយកាក់
ផ្សំគ្នាទុកដាក់
គ្រាន់ទិញស្លៀកពាក់
ចាប់គោខ្មៅស
ដុតដែកបោះត្រា
តំរូវយ៉ាងណា
នឹងកើតអស្ចារ្យ
១៨៥
Line ១៦៥៤ ⟶ ១៦៦៤:
សប្បាយតែភ្នែក
ក្នុងចិត្ដរងកម្ម
កុំភ្លេចបណ្ដាំ
កប្បាសសូត្រថ្នាំ
អំបិលស្ករស្រូវ
មានទៅមានមក
រាស្រ្ដយើងល្មមយក
ល្មមរេលៃលក
គួរដាស់ដីដាំ
ធ្វើដៃឯងបាន
កុំដេកឈប់ខាន
កុំចោលបុរាណ
កុំអាងខ្ជិលជោក
ទៅឈ្ងោកចិនផ្សារ
ខំរៀនធ្វើការ
បើគ្មានប្រាជ្ញា
រៀនបោះកប្បាស
ថ្ពេចមូរសំលី
ត្រសារពាត់រវៃ
ហូលគោមគាតក្ដី
១៩០
Line ១៦៩៧ ⟶ ១៧០៧:
ឲ្យចាស់បង្ហាញ
បង្ហាត់ទាំងអស់
លាយសូត្រអំបោះ
កុំទិញគេសោះ
អញ្ជុលចេសចាក់
ព្រហូតជាបី
ក្ដារមូរក្ដារកី
ត្រល់ខ្នារឫ្សី
ការអ្វីក្រៗ
ខំរៀនទៅចុះ
ស្គាល់ត្រូវស្គាល់ខុស
ចាស់ស្លាប់រលស់
ដេកយប់រលឹក
រឹតក្បិនឲ្យតឹង
កាន់ការកាលនឹង
កូនអើយខំប្រឹង
ជីរម្ទេសខ្ទឹមខ្ញី
មានដីដាំចុះ
ចំណីគ្រប់ឈ្មោះ
គ្រឿងស៊ីឆ្អែតពោះ
១៩៥
Line ១៧៤០ ⟶ ១៧៥០:
ជុះដាក់ដីយើង
កុំជុះដីគេ
ត្រូវមាត់ក្មេងជេរ
ដីសល់ទំនេរ
ជ្រៀតសិតឲ្យសព្វ
កុំឲ្យសល់នៅ
ចាក់ចិត្ដឲ្យជ្រៅ
ដាំចេកអំពៅ
មួយព្រួយចង់រស់
មួយព្រួយចង់ល្អ
វានាំឲ្យក្រ
ចាំជាតំណ
កូននៅខ្ញុំចិន
ព្រោះម្ដាយឪពុក
គ្មានស្រូវជង្រុក
កូនអើយចាំទុក
កំលោះក្រមុំ
ស្លៀកពាក់ចង់ល្អ
ថានៅបែបស
ទើបគ្រាន់អន់ក្រ
២០០
Line ១៧៨៣ ⟶ ១៧៩៣:
រឹងរឹតកើតចោរ
ច្រើនឡើងច្រើនឡើង
ចើតម៉ើតចើតម៉ើង
ក្រដាស់យ៉ាងស្ដើង
ព្រោះមនុស្សឥឡូវ
អុត្បាតចង្រៃ
ក្រលែតក្រលៃ
ក្រលាស់សាសន៍សៃយ
ស្រីក្លែងធ្វើប្រុស
ប្រុសក្លែងធ្វើជ្វា
មិនស្គាល់មីងមា
បុណ្យទានការងារ
គោចងត្រដោកសេះ
ប្រុសៗដុះស្នែង
ប្រុសពាក់អាវវែង
សារុងហៀរកែង
សេះទឹមនឹងគោ
ចាក់ហ៊ោលាន់ៗ
ចង់បានមួយពាន់
បរគោជល់មាន់
២០៥
Line ១៨២៦ ⟶ ១៨៣៦:
ច្រើនទៅជាចោរ
ប្រកាសហាមទុក
ប្រយោជន៍ទៅមុខ
ចាំជាទំនុក
រាជការនិរទេស
កំចាត់ចេញទៅ
ខំប្រិតប្រដៅ
កុំលោភល្ងង់ខ្លៅ
ផ្លូវច្បាប់ល្អៗ
អ្នកខំប្រមូល
អ្នកកុំដើរចូល
ហៅផ្លូវមិនស្រួល
ស្រលាញ់ស្និតស្នាល
ឈឺឆ្អាលដោយពិត
ឈានចូលឲ្យជិត
យកធម៌ជាមិត្រ
ច្រើនគ្មានគេកោត
ឈឺគ្មានគេមើល
គេជួយទាំងស្ទើរ
មិនដែលឡើងលើ
២១០
Line ១៨៦៩ ⟶ ១៨៧៩:
ក្រមុំសាវខ្ចី
រៀនឆោតឲ្យល្មម
ឆូវឆប្រលោម
មើលរូបមើលឆោម
បើចិត្ដស្រលាញ់
កុំចេញនិយាយ
បើខឹងកុំធ្លាយ
កុំរោះកុំរាយ
កុំអាងអួតជេរ
ក្រែងប្រុសឈឺចិត្ដ
កុំរវល់ធ្វើស្និទ្ធ
ប្រុសនឹងអាណិត
មើលមុខមើលក្រោយ
អាក្រក់ខ្មៅឆ្អឹង
កុំខ្លាចម្ដាយខឹង
កើតកូនមកតឹង
កុំខ្លាចអត់ប្ដី
កុំភ័យខ្លាចចាស់
កុំរើសឥតខ្មាស
ខ្លួនល្អស្រលះ
២១៥
Line ១៩១២ ⟶ ១៩២២:
ទាន់ផើមនៅតូច
ខែពីរខែបី
ប្រាប់គ្នាស្រីៗ
កុំលាក់ធ្វើអី
មារយាទចេះតែខូច
មាត់ចេះតែខឹង
ជេរគេត្រង់ហ្នឹង
ជេរហើយខំប្រឹង
អាក្រក់តែគូទ
អួតល្អតែមាត់
ម្នះរឹងហ៊ានស្បថ
ទោសនេះនឹងភ្លាត់
ប្រាជ្ញប្រាមប្រដៅ
ហៅបារាជិកស្រី
ស្លាប់ពីរស្លាប់បី
រំលូតកូនខ្ចី
ខ្វិនជើងខ្វិនដៃ
កខ្វេះកខ្វាស
អនិច្ចារូបណាស់
អាក្រក់កេរ្ដិ៍ខ្មាស
២២០
Line ១៩៥៥ ⟶ ១៩៦៥:
សុសសព្វដល់ម្ដាយ
ដល់ពូជពង្សផៅ
នរកឋានក្រៅ
គេស្រុះទឹកក្ដៅ
ព្រះអង្គសំដែង
ថាម៉ឺនសែនជាតិ
ហេតុកម្មមិនឃ្លាត
អត់ឃ្លាតគ្មានញាតិ
ធម៌លែងសន្ដោស
សោយទុក្ខវក់វី
មិច្ឆាទិដ្ឋី
កើតជាជ្រូកញី
ហេតុផលសេសកម្ម
កើតជាមនុស្សខ្វាក់
ជាគមជាគាក់
ខ្ទើយឆ្កួតអបលក្ខណ៍
ជួយនាំរំលូត
រំលាយកូនខ្ចី
មិនឃើញរស្មី
ត្បិតចិត្ដតិរ្ថិយ
២២៥
Line ១៩៩៨ ⟶ ២០០៨:
ធម្មតាចោរកាច
មិនដែលស្ងាត់សូន្យ
ទាំងអស់បងប្អូន
មេបាតាដូន
កើតទាន់សាសនា
ហៅមហាមានភ័ព្វ
កុំបីឲ្យធ្លាប់
គួរខំរៀនផ្គាប់
បើនឹងរៀបរាប់
រាល់រូបប្រុសស្រី
ខុសគាប់នៅស្ដី
គំរប់ជាបី
ការកេរ្ដិ៍ឲ្យជិត
គំនិតឲ្យឆ្ងាយ
កុំប្រែក្លែងក្លាយ
ធម្មតាសប្បាយ
ទាស់តែម្នាក់ឯង
ដល់ម្ដាយឪពុក
មានតែពីរមុខ
មួយនៅនរក
២៣០
Line ២០៤១ ⟶ ២០៥១:
កើតពីមោហោ
រាល់រូបប្រុសស្រី
កតញ្ញូខន្ដី
នេះជាបាលី
ឲ្យអស់កូនចៅ
ប្រព្រឹត្ដរៀនយក
កូននឹងមារយាទថោក
សុខខ្លួនរហូត
ដរាបវែងឆ្ងាយ
សង្កត់ក្នុងកាយ
ជាតិជនទាំងឡាយ
ចិត្ដនៅម្នះរឹង
ប្រឹងរកកម្មដ្ឋាន
ខ្ជិលខ្វល់ឈប់ខាន
បន្ទោសបុរាណ
មានចិត្ដជាមុន
មាត់ជាបច្ច័យ
ពីជើងពីដៃ
សន្សំសព្វថ្ងៃ
២៣៥
Line ២០៨៤ ⟶ ២០៩៤:
រាល់រូបប្រុសស្រី
មានចិត្ដមានអាង
ប្រទាញសងខាង
រូបនៅតេងតាង
បើល្ងង់ឲ្យរៀន
បើគ្មានឲ្យរក
សង្វាតជ្រៀតជ្រក
ជ្រើសរើសរៀនរក
ជាទីសណ្ដាប់
សណ្ដានទាំងឡាយ
កុំបីនឿយណាយ
សង្ខេបបរិយាយ
អាចារ្យង៉ុយខ្ញុំ
បង្គំម្រាមដប់
រំលងពុំគាប់
ពុំគួរសមសព្វ
ឈ្មោះច្បាប់បណ្ដាំ
កូនចៅប្រុសស្រី
មិនហៅបាលី
បរលោកលោកិយ
២៤០
Line ២១២៧ ⟶ ២១៣៧:
ចេះចាំធម៌អាថិ
ប្រាកដជាក់ស្ដែង
កុំថាជាល្បែង
ដ្បិតពាក្យខ្ញុំតែង
កុំថាខ្ញុំអួត
ប្រាជ្ញាខ្ញុំវៃ
ខ្ញុំតែងច្បាប់ថ្មី
អស់អាថិសេចក្ដី
==ឯកសារយោង==
*
*
==
*
*
*
*
*
*
[[ចំណាត់ថ្នាក់ក្រុម:កំនាព្យខ្មែរ]]
|