ប្រាសាទអាស្រមមហាឥសី៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
ត បានប្ដូរទីតាំង ប្រាសាទអាស្រមមហាឥសី ទៅ ប្រាសាទអាស្រមមហាឥសី |
តNo edit summary |
||
បន្ទាត់ទី១៖
'''ប្រាសាទអាស្រមមហាឥសី'''ស្ថិតនៅប៉ែកនិរតីប្រមាណជា ២៥០ ម៉ែត្រ ពី[[ប្រាសាទភ្នំដា]] ក្នុងទឹកដីនៃ[[ខេត្តតាកែវ]] ដែលត្រូវបានសាងសង់ឡើងនា ស.តទី១១ លើខឿនប្រាសាទឥដ្ឋនា[[សម័យនគរភ្នំ]] ប្រាសាទអាស្រមមហាឥសី ជាសំណង់ស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ ដែលមានចំណាស់ជាងគេ ធ្វើតាមលំនាំនៃប្រាសាទឥណ្ឌា ក្នុង[[ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា]]បច្ចុប្បន្ន ។ បូជនីយដ្ឋាននេះ ធ្វើអំពីថ្មពពុះ បែរមុខទៅទិសខាងជើង ហើយមានទ្វារចូលធំមួយនិងបង្អួចតូចៗ តែគ្មានទ្វារបញ្ឆោតដូចសម័យក្រោយៗទេ ។ លក្ខណៈពិសេសមួយទៀតគឺ កំពូលប្រាសាទនេះ លំអរដោយក្បាច់ជាផ្កាឈូកក្តោបមួយ ព្រមទាំងវត្តមានរបស់មណ្ឌបមួយរាង ៤ ជ្រុងស្មើ ស្ថិតនៅផ្នែកខាងក្នុងនៃប្រាសាទ ដែលជុំវិញមានផ្លូវដើរភាវនាធម៌ ។ នៅអមតាមសងខាងនៃទ្វារមណ្ឌប យើងឃើញមានសសរពេជ្រពីរ ប្រហាក់ប្រហែលនឹងសសរពេជ្រពីរនៃទ្វារខាងក្រោមនៃប្រាសាទ ។ នៅចំកណ្តាលនៃមណ្ឌបមានអាសនៈមួយ ជាទីគោរពបូជាដែលពីដើមមានតម្កល់ចម្លាក់មួយ តំណាងឲ្យព្រះហរិះហរៈ តែសព្វថ្ងៃនេះ ត្រូវបានបារាំងយកទៅតម្កល់នៅសារមន្ទីរហ្គីមេ នៅទីក្រុង[[
== ស្ថាបត្យកម្ម ==
* '''ទ្វារ'''៖ទ្វារចូលមានតែមួយ ហើយនៅលើស៊ុមទ្វារយើងមិនឃើញមាន ការឆ្លាក់ជាក្បាច់ក្បូរអ្វីទេ ។ លក្ខណៈមួយទៀតគឺទ្វារនេះ មានលក្ខណៈតូចល្មមសមស្របតាមទំហំនៃប្រាសាទ ។
បន្ទាត់ទី៩៖
* '''វិមានអាកាស'''៖ ក្រៅពីបង្អួចទាំងបួនខាងលើនេះ នៅឯខាងមុខប្រាសាទវិញ យើងក៏ឃើញបង្អួចពីរទៀតអមសងខាងទ្វារចេញចូល ដែលមានលក្ខណៈជាវិមានអាកាស ។ សារៈសំខាន់របស់បង្អួច ដែលមានរូបរាងជាប្រាសាទ ឬវិមានតូចៗ បង្ហាញឲ្យដឹងថា យើងកំពុងស្ថិតលើទេវស្ថានយ៉ាងប្រាកដ ដោយហេតុថា វិមានអាកាសទាំងនោះ ជានិមិត្តរូបនៃភាពអវកាស ឬលំហរ ។
ជារួម ប្រាសាទអាស្រមមហាឥសី គឺជាសំណង់ស្ថាបត្យកម្មខ្មែរ ដែលមានចំណាស់ ចាស់ជាងគេបំផុត ក្នុងទឹកដីខ្មែរសព្វថ្ងៃនេះ ។ ថ្វីត្បិតតែប្រាសាទនេះ បានទទួលឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្កាំងក្លាពីឥណ្ឌា ក៏មែនពិត ក៏ប៉ុន្តែ យើងពុំអាចនិយាយបានថា សំណង់ស្ថាបត្យកម្មនេះគឺជាការចំលងទាំងដុលនៃរូបមន្តឥណ្ឌាបានទេ ។ ព្រោះថា
==ឯកសារ==
| |||