ច្បាប់ល្បើកថ្មី៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី១១៩៦៖
|style="padding-left:50px;"| មិនចេះក្រខ្សត់។
|
|-
|១០០ - អួតទាំងបំពាន
|style="padding-left:50px;"|ផឹកម្ង៉ៃលុយមាន
|style="padding-left:50px;"|ផឹកម្ង៉ៃលុយអត់
|-
|ឯងចេះតែកិន
|style="padding-left:50px;"|ចិនគិតតែកត់
|style="padding-left:50px;"|ផឹកដល់កំណត់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|យកស្រែបញ្ចាំ។
|
|-
|សល់ថ្នាលមួយពីរ
|style="padding-left:50px;"|វាយគោស្ងោរស៊ី
|style="padding-left:50px;"|មិនគិតខ្លាចកម្ម
|-
|ផឹកជ្រុលហួសល្បត់
|style="padding-left:50px;"|អត់បាយរាប់ឆ្នាំ
|style="padding-left:50px;"|អស់ស្រែបញ្ចាំ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|បញ្ចាំកូនទៀត។
|
|-
|កំណើតផឹកស្រា
|style="padding-left:50px;"|ផឹកផុតមេត្ដា
|style="padding-left:50px;"|ផឹកជ្រុលហួសមាឌ
|-
|អ្នកមួយផឹកស្ទើរ
|style="padding-left:50px;"|ល្ងីល្ងើចេះឆ្លៀត
|style="padding-left:50px;"|ម្យ៉ាងផឹកផុតមារយាទ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ច្រើននៅខ្ញុំចិន។
|
|-
|រែកទឹកពុះអុស
|style="padding-left:50px;"|វាទុញវាតុះ
|style="padding-left:50px;"|ចាក់កែវផឹកសិន
|-
|ស៊ូរែកខំអត់
|style="padding-left:50px;"|សំពត់ខើចក្បិន
|style="padding-left:50px;"|ទំរាំបាយឆ្អិន
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ចិនដួសហៅស៊ី។
|
|-
|ឆ្ងាញ់តែម្នាក់ឯង
|style="padding-left:50px;"|ឆ្អែតហើយខំស្វែង
|style="padding-left:50px;"| ខំលើកខំលី
|-
|ដងទឹកស្រោចគ្រប់
|style="padding-left:50px;"| ស្រោចខ្ទឹមម្ទេសជី
|style="padding-left:50px;"|ខ្ញុំចិនម្ង៉ៃពីរ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| វិលទៅរវាំងផ្ទះ។
|
|-
|១០៥ - ឯអ្នកចង់ស្រី
|style="padding-left:50px;"|ប្រពន្ធពីរបី
|style="padding-left:50px;"|ថាឯងអ្នកណាស់
|-
| គន់ឯសំពត់
|style="padding-left:50px;"|តែមួយបន្លាស់
|style="padding-left:50px;"|ពាក់អាវបំណាស់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កំរមានថ្មី។
|
|-
|ផ្ទះលេចវាលល្វឹង
|style="padding-left:50px;"|ជញ្ជាំងចងហ៊ឹង
|style="padding-left:50px;"|ស្លាធ័របាយសី
|-
|ខួចប្រេងក្រមួន
|style="padding-left:50px;"|ម្លូស្លាបារី
|style="padding-left:50px;"|កំលោះពីរបី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ចោមរោមរៀនស្នែហ៍។
|
|-
|រៀនស្នាលរៀនស្និទ្ធ
|style="padding-left:50px;"|កើតក្ដីពីក្ដិត
|style="padding-left:50px;"|ព្រួយចិត្ដម៉ែឪ
|-
|កូនអើយប្រពន្ធ
|style="padding-left:50px;"| អាងមន្ដពូកែ
|style="padding-left:50px;"|ត្រូវគុករាប់ខែ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|អស់ស្រែត្រពាំង។
|
|-
|ធម្មតាប្រពន្ធ
|style="padding-left:50px;"|បានដោយសីលមន្ដ
|style="padding-left:50px;"|ដោយស្ងាត់កំបាំង
|-
| រកស៊ីលៀនភ្នែក
|style="padding-left:50px;"|បានវែកខ្វះឆ្នាំង
|style="padding-left:50px;"| បានល្អីកន្ដាំង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|នៅខ្លះចង្អេរ។
|
|-
|បាននេះខ្វះនោះ
|style="padding-left:50px;"|ក្រហេតុពីព្រោះ
|style="padding-left:50px;"|អាពុកម្ដាយជេរ
|-
| បើចូលជំនុំ
|style="padding-left:50px;"| មិនរម្យដូចគេ
|style="padding-left:50px;"| អង្គុយវេះវេរ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនហ៊ានហាលមុខ។
|
|-
|១១០ - នេះពុតអ្នកក្រ
|style="padding-left:50px;"|ចាំជាតំណ
|style="padding-left:50px;"|តជាទំនុក
|-
|ប្រយ័ត្នដំនៀល
|style="padding-left:50px;"|គេដៀលអាពុក
|style="padding-left:50px;"|កូនអើយចាំទុក
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ចាំតកូនចៅ។
|
|-
|រក្សាពូជពង្ស
|style="padding-left:50px;"|បើខ្លួនល្ងឹតល្ងង់
|style="padding-left:50px;"|ស្ដាប់ចាស់ប្រដៅ
|-
|កុំស្អប់អ្នកប្រាជ្ញ
|style="padding-left:50px;"| កុំខ្លាចអ្នកខ្លៅ
|style="padding-left:50px;"|បើមនុស្សឆោតឆៅ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កូនឯងកុំភប់។
|
|-
|កុំភ័យខ្លាចអត់
|style="padding-left:50px;"|មើលឲ្យប្រាកដ
|style="padding-left:50px;"|គួរយកគួរឈប់
|-
|គួរឈានគួរឈោង
|style="padding-left:50px;"|តោងមើលឲ្យគ្រប់
|style="padding-left:50px;"|កុំចេះតែងប់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនស្ដាប់ឪម៉ែ។
|
|-
|រកប្ដីប្រពន្ធ
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យគិតឲ្យគន់
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យមើលថួនថែ
|-
|ត្រកូលក្រខ្សត់
|style="padding-left:50px;"|ប្រាកដតាមខ្សែ
|style="padding-left:50px;"| បីដូចឈើផ្លែ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនដែលចេះក្លាយ។
|
|-
|ជូរផ្អែមធំតូច
|style="padding-left:50px;"|ដើមក្រូចផ្លែក្រូច
|style="padding-left:50px;"|ដើមស្វាយផ្លែស្វាយ
|-
| ពូជស្រីចោរក្បត់
|style="padding-left:50px;"|មិនអត់សាហាយ
|style="padding-left:50px;"|ពូជស្រីមេម៉ាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ពីម្ដាយដល់កូន។
|
|-
|១១៥ - រើសពូជមិនខុស
|style="padding-left:50px;"|ពូជសាំងនិងប្រុស
|style="padding-left:50px;"|ទាំងអស់បងប្អួន
|-
|ពូជសែនមេបា
|style="padding-left:50px;"| ពីតាដល់ដូន
|style="padding-left:50px;"| ពូជល្អសុទ្ធសូន្យ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ពីដូនដល់ចៅ។
|
|-
|រករូបមិនក្រ
|style="padding-left:50px;"| អាក្រក់ហើយស
|style="padding-left:50px;"|មារយាទល្អហើយខ្មៅ
|-
|ស្រីក្មេងមានខ្មាស
|style="padding-left:50px;"| ប្រដូចតាមផៅ
|style="padding-left:50px;"|ចាស់ចង់ប្រដៅ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនសូវខុសខាន។
|
|-
|ពាក្យចាស់លោកថា
|style="padding-left:50px;"|ធ្វើស្រែចំការ
|style="padding-left:50px;"|ស្ដាប់មហាសង្រ្កាន្ដ
|-
|ធ្វើម្ដងខុសខាត
|style="padding-left:50px;"|ធ្វើម្ដងទៀតបាន
|style="padding-left:50px;"|ធ្វើតាមប្រមាណ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ប្រមើលទឹកភ្លៀង។
|
|-
|រកប្ដីប្រពន្ធ
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យគយឲ្យគន់
|style="padding-left:50px;"|រើសរករូបរាង
|-
|ពូជថ្លៃល្មមយក
|style="padding-left:50px;"|ពូជថោកល្មមវាង
|style="padding-left:50px;"|រូបល្អរិកល្អៀង
|-
|
|style="padding-left:50px;"| នាងកុំប្រសព្វ។
|
|-
|ជាតិស្រីនិងប្រុស
|style="padding-left:50px;"|បើបានជាខុស
|style="padding-left:50px;"| ខុសទាល់ថ្ងៃងាប់
|-
|បើបានរូបល្អ
|style="padding-left:50px;"|កំរមានភ័ព្វ
|style="padding-left:50px;"|មានខុសមានគាប់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ដូចស្រែចំការ។
|
|-
|១២០ - មួយទៀតអ្នកចាំ
|style="padding-left:50px;"|អាពុកចំណាំ
|style="padding-left:50px;"|ទុកជាតំរា
|-
|កុំយកតំរាប់
|style="padding-left:50px;"|កុំស្ដាប់អាចារ្យ
|style="padding-left:50px;"| បើនឹងរៀបការ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កុំការប្រធួន។
|
|-
|ប្រជែងវេលា
|style="padding-left:50px;"| លឺស្គរឆ្លើយគ្នា
|style="padding-left:50px;"|ប្រទប់ប្រទួន
|-
|ស្រុកជិតភូមិផង
|style="padding-left:50px;"|របងដោយខ្លួន
|style="padding-left:50px;"|អាចារ្យអាងក្បួន
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ថាសុខសប្បាយ។
|
|-
|កូនអើយអ្នកចាំ
|style="padding-left:50px;"|យូរណាស់៤ឆ្នាំ
|style="padding-left:50px;"| ព្រាត់ប្រាស់អន្ដរាយ
|-
| ច្រើនស្លាប់បីនាក់
|style="padding-left:50px;"| រស់ម្នាក់មេម៉ាយ
|style="padding-left:50px;"| កូនឃើញតែម្ដាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនឃើញអាពុក។
|
|-
|មានកាលស្លាប់ស្រី
|style="padding-left:50px;"|ស្លាប់ចោលកូនខ្ចី
|style="padding-left:50px;"|ប្ដីនៅរងទុក្ខ
|-
| យកប្រពន្ធទៀត
|style="padding-left:50px;"| កំរពេញមុខ
|style="padding-left:50px;"|កូននិងអាពុក
|-
|
|style="padding-left:50px;"| បែកគ្នាខ្ចាត់ខ្ចាយ។
|
|-
|កូនចៅស្រីៗ
|style="padding-left:50px;"| បើនឹងយកប្ដី
|style="padding-left:50px;"|កុំយកពោះម៉ាយ
|-
| សូវនៅម្នាក់ឯង
|style="padding-left:50px;"|បន្លែងនឹងម្ដាយ
|style="padding-left:50px;"|អាណិតរូបកាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ស្ដាយខ្លួនក្រមុំ។
|
|-
|១២៥ - ហៅប្រុសអភ័ព្វ
|style="padding-left:50px;"|ប្រពន្ធដើមស្លាប់
|style="padding-left:50px;"|មានកូនតូចធំ
|-
|យកឯងជាចុង
|style="padding-left:50px;"|បំរុងតែយំ
|style="padding-left:50px;"|ច្រើនឈ្លោះជំនុំ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ព្រួយចិត្ដម៉ែឪ។
|
|-
|ហៅប្រុសចិត្ដពីរ
|style="padding-left:50px;"| ពិបាករកស៊ី
|style="padding-left:50px;"|រញាំរញ៉ូវ
|-
|ឯងនឿយស្ទើរស្លាប់
|style="padding-left:50px;"|ផ្គាប់ចិត្ដមិនត្រូវ
|style="padding-left:50px;"| បីបួនរដូវ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ខ្លួនឯងស្លាប់ទៀត។
|
|-
|ចង្រៃខាងប្រុស
|style="padding-left:50px;"|កូនអើយចាំចុះ
|style="padding-left:50px;"| កុំយកខ្លួនបៀត
|-
| ស្រីណាខំយក
|style="padding-left:50px;"|ស្រីនោះបង់មារយាទ
|style="padding-left:50px;"| ប្រុសព្រួយខ្ចប់ធាតុ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ខ្ចប់គ្រប់ជាបី។
|
|-
|យកទៀតជាបួន
|style="padding-left:50px;"|គ្រោះដល់ស្លាប់ខ្លួន
|style="padding-left:50px;"|មេម៉ាយខាងស្រី
|-
|ប្រាកដមិនខុស
|style="padding-left:50px;"| ប្រុសក្នុងលោកិយ
|style="padding-left:50px;"| ស៊ូនៅអត់ប្ដី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ស្លាប់រស់រូបមួយ។
|
|-
|បើខ្លួនកំព្រា
|style="padding-left:50px;"|រំពឹងមីងមា
|style="padding-left:50px;"| រកស៊ីមិនព្រួយ
|-
|កាន់មារយាទល្អ
|style="padding-left:50px;"|មិនក្រគេជួយ
|style="padding-left:50px;"|បងប្អូនកូនក្មួយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|រត់ចូលឲ្យប្រើ។
|
|-
|១៣០ - ពោះម៉ាយមានបី
|style="padding-left:50px;"|កុំយកធ្វើប្ដី
|style="padding-left:50px;"|មិនគាប់ប្រសើរ
|-
|អាមួយស្រីលែង
|style="padding-left:50px;"|ស្រីគេគ្រាន់បើ
|style="padding-left:50px;"| ពោះម៉ាយក្លាយដើរ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|អាងលែងប្រពន្ធ។
|
|-
|ពោះម៉ាយទាំងអស់
|style="padding-left:50px;"|កុំយកឲ្យសោះ
|style="padding-left:50px;"|ហៅប្រុសទូរជន
|-
| ទូរជាតិអប្រិយ
|style="padding-left:50px;"|ស្រីកើតទុក្ខធ្ងន់
|style="padding-left:50px;"| ហៅមួយជំនាន់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ចំណាំមិនខុស។
|
|-
|កំលោះចាស់យូរ
|style="padding-left:50px;"|ចាស់ទុំគេប្ដូរ
|style="padding-left:50px;"|ល្មមព្រមយកចុះ
|-
|រកស៊ីមានបាន
|style="padding-left:50px;"|សុខសាន្ដឥតឈ្លោះ
|style="padding-left:50px;"|ចំរើនរូបរស់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|អាយុយឺនយូរ។
|
|-
|កុំយកប្ដីប្អូន
|style="padding-left:50px;"| ថោករាសីខ្លួន
|style="padding-left:50px;"|រកស៊ីមិនធូរ
|-
| គេហៅឯងធំ
|style="padding-left:50px;"| សមហៅគេពូ
|style="padding-left:50px;"|ច្រើនខ្ជិលមូទូ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ម៉េះម៉ស់នឹងល្បែង។
|
|-
|វាច្រើនមើលងាយ
|style="padding-left:50px;"| ហៅស្ដីនិយាយ
|style="padding-left:50px;"|ហៅហងហៅឯង
|-
|ខ្លួនយើងជាស្រី
|style="padding-left:50px;"|ស្រដីឥតក្រែង
|style="padding-left:50px;"|យល់គេប្អូនឯង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ឯងមើលងាយជេរ។
|
|-
|១៣៥ - ពាក្យចាស់លោកចង
|style="padding-left:50px;"|ប្ដីទុកស្មើបង
|style="padding-left:50px;"|ប្រពន្ធស្មើម៉ែ
|-
|មើលងាយរាល់ថ្ងៃ
|style="padding-left:50px;"|ចង្រៃរាល់ខែ
|style="padding-left:50px;"| រកស៊ីធ្វើស្រែ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ច្រើនខាតគ្រាប់ស្រូវ។
|
|-
|គួរយកប្ដីបង
|style="padding-left:50px;"|ពាក្យចាស់លោកចង
|style="padding-left:50px;"|ទុកប្ដីស្មើឪ
|-
| ខ្លួនឯងប្រមាថ
|style="padding-left:50px;"|ប្រតិបត្ដិឲ្យត្រូវ
|style="padding-left:50px;"|រាសីគង់នៅ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ទេព្រិក្សរក្សា។
|
|-
|ប្រពន្ធនិងប្ដី
|style="padding-left:50px;"|ធំស្រេចនឹងស្រី
|style="padding-left:50px;"|គត់គង់ភរិយា
|-
|ឈ្លោះហើយច្រើនខ្សត់
|style="padding-left:50px;"|ស្រីអត់លក្ខិណា
|style="padding-left:50px;"|ប្ដីខ្ជិលអុស្សាហ៍
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ព្រោះរិកប្រពន្ធ។
|
|-
|ជាតិស្រីមានលក្ខណ៍
|style="padding-left:50px;"|ទេវតាពុំនាក់
|style="padding-left:50px;"|កបកើតទ្រព្យធន
|-
|ប្រទេចជេរវាយ
|style="padding-left:50px;"|ចង្រៃទូរជន
|style="padding-left:50px;"|ជួរជាតិលើសលន់
|-
|
|style="padding-left:50px;"| លើសលុបលើប្រុស។
|
|-
|ហៅកាឡកិណី
|style="padding-left:50px;"|វាយកូនជេរស្ដី
|style="padding-left:50px;"|មិនដឹងត្រូវខុស
|-
|បើមានភ្ញៀវមក
|style="padding-left:50px;"| រឹតរករឿងឈ្លោះ
|style="padding-left:50px;"| អសោចសាយសុស
|-
|
|style="padding-left:50px;"|រង្គោះធនធាន។
|
|-
|១៤០ - រកស្រីមារយាទខ្ពស់
|style="padding-left:50px;"|ចេះខ្ពើមពាក្យឈ្លោះ
|style="padding-left:50px;"|ចេះទ្រាំអត់ឃ្លាន
|-
|ចេះស្លូតចេះកាច
|style="padding-left:50px;"|ចេះខ្លាចចេះហ៊ាន
|style="padding-left:50px;"| ចេះខ្មាសចេះអៀន
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កាចមានប្រាជ្ញា។
|
|-
|កូនចៅស្រីប្រុស
|style="padding-left:50px;"|ចំណាំទុកចុះ
|style="padding-left:50px;"|ទុកជាតំរា
|-
|គួរយកតំរាប់
|style="padding-left:50px;"|គួរស្ដាប់ពុទ្ធដិកា
|style="padding-left:50px;"| ព្រះអង្គទេសនា
|-
|
|style="padding-left:50px;"|គាថាបួនបទ។
|
|-
|រៀនត្រាប់អ្នកប្រាជ្ញ
|style="padding-left:50px;"|បើចង់ឈ្នះកាច
|style="padding-left:50px;"| យកស្លូតសង្កាត់
|-
|ចង់ឈ្នះមនុស្សខឹង
|style="padding-left:50px;"| ឲ្យប្រឹងខំអត់
|style="padding-left:50px;"| វាជេរវាហត់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|វាស្បថលែងខឹង។
|
|-
|ចង់ឈ្នះអសុរោះ
|style="padding-left:50px;"| ស្ដីលេងឡេះឡោះ
|style="padding-left:50px;"|កុំធ្វើជាដឹង
|-
|យើងស្ដីត្រង់ណា
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យចំត្រង់ហ្នឹង
|style="padding-left:50px;"|ឃើញរិកយើងរឹង
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ខ្លាចយើងខាងក្រោយ។
|
|-
|ចង់ឈ្នះកំណាញ់
|style="padding-left:50px;"|ក្រដេក្រដាញ់
|style="padding-left:50px;"|សុំអ្វីមិនឲ្យ
|-
|បើបានចំណី
|style="padding-left:50px;"|ហុចវាញយៗ
|style="padding-left:50px;"|តិចដោយច្រើនដោយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ក្នុងតែវាដឹង។
|
|-
|១៤៥ - នេះមន្ដព្រះពុទ្ធ
|style="padding-left:50px;"| ប្រាជ្ញាឲ្យមុត
|style="padding-left:50px;"| ឲ្យគិតថ្លែងថ្លឹង
|-
| កុំកាចខុសខ្នាត
|style="padding-left:50px;"|កើតខាតដ្បិតខឹង
|style="padding-left:50px;"|កូនអើយខំប្រឹង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កាន់ច្បាប់ទាំងបួន។
|
|-
|កុំជួញរវល់
|style="padding-left:50px;"|កុំតបតទល់
|style="padding-left:50px;"|កើតទាស់គុំគួន
|-
|កូនណាកាន់បាន
|style="padding-left:50px;"|កូននោះសុខខ្លួន
|style="padding-left:50px;"|ទោសទាស់លែងជួន
|-
|
|style="padding-left:50px;"|លែងជួបមួយជាតិ។
|
|-
|បើមនុស្សរែកទូល
|style="padding-left:50px;"|មកនៅចំណូល
|style="padding-left:50px;"|ញ៉េះញ៉ាស់ធ្វើញាតិ
|-
|ឲ្យមើលលៃលក
|style="padding-left:50px;"|កុំយកខ្លួនបៀត
|style="padding-left:50px;"|វាទូលទៅទៀត
|-
|
|style="padding-left:50px;"| អសារឥតការ។
|
|-
|ចំណីចំណុក
|style="padding-left:50px;"|បើឲ្យស៊ីចុក
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យដោយមេត្ដា
|-
|កុំឲ្យជឿខ្ចី
|style="padding-left:50px;"|ក្រែងខុសសន្យា
|style="padding-left:50px;"|កើតទាស់កាលណា
|-
|
|style="padding-left:50px;"| រើរែករត់បាត់។
|
|-
|មនុស្សគ្មានកន្លែង
|style="padding-left:50px;"| ខុសពីមារយាទឯង
|style="padding-left:50px;"|មិនប្រុងប្រយ័ត្ន
|-
|តាមទាន់តឹងទារ
|style="padding-left:50px;"|វាខឹងក្ដៅក្ដាត់
|style="padding-left:50px;"|គុំគួនដោយស្ងាត់
|-
|
|style="padding-left:50px;"| បំភ្លាត់ឯងបាន។
|
|-
|១៥០ - ហេតុនេះគួរគិត
|style="padding-left:50px;"| គួរកូនពិនិត្យ
|style="padding-left:50px;"|ច្បាស់សុំរាប់អាន
|-
|គួរឲ្យសុំឲ្យ
|style="padding-left:50px;"| គួរខានឲ្យខាន
|style="padding-left:50px;"|ត្បិតពាក្យបុរាណ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មានពីរចំណែក។
|
|-
|ចងទុកជាក្បួន
|style="padding-left:50px;"|ចិត្ដល្អក្រខ្លួន
|style="padding-left:50px;"|នេះពាក្យមួយប៉ែក
|-
|មួយទៀតចិត្ដល្អ
|style="padding-left:50px;"| មិនក្រយូរពេក
|style="padding-left:50px;"|ឆ្នាំនេះឆ្នាំ(ស្អែក?)
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ក្នុងតែនឹងមាន។
|
|-
|ចិត្ដល្អក្រខ្លួន
|style="padding-left:50px;"| ចាំទុកជាក្បួន
|style="padding-left:50px;"|ជាក្បាលនិទាន
|-
|ឃើញអ្នកទុរគត
|style="padding-left:50px;"| កំសត់អត់ឃ្លាន
|style="padding-left:50px;"|មិនស្គាល់ពោះវៀន
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ហ៊ានឲ្យជឿខ្ចី។
|
|-
|ទៅទារមិនឲ្យ
|style="padding-left:50px;"|តឹងតឿនញយៗ
|style="padding-left:50px;"| ខឹងប្ដឹងកើតក្ដី
|-
|ខាតទាំងទ្រព្យចាស់
|style="padding-left:50px;"|អស់ទាំងទ្រព្យថ្មី
|style="padding-left:50px;"|ស្គមគោក្របី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|រវល់ក្ដីខាន់ថែ។
|
|-
|ចិត្ដល្អមួយទៀត
|style="padding-left:50px;"| មេត្រីជាញាតិ
|style="padding-left:50px;"|សំដីខ្ចីស្រែ
|-
|បានស្រូវស៊ីស្កប់
|style="padding-left:50px;"|ត្រលប់កាច់កែ
|style="padding-left:50px;"|រំលងឆ្នាំខែ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ដកហូតមិនបាន។
|
|-
|១៥៥ - ឯងប្ដឹងវា ត
|style="padding-left:50px;"|ក្ដីទាល់តែក្រ
|style="padding-left:50px;"|អស់ឆ្នាំងអស់ចាន
|-
|របស់ក៏ខាត
|style="padding-left:50px;"| របរក៏ខាន
|style="padding-left:50px;"|ដឹងអស់ប៉ុន្មាន
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ទំរាំចាញ់ឈ្នះ។
|
|-
|ទ្រព្យធនអ្វីៗ
|style="padding-left:50px;"|ចងការជឿខ្ចី
|style="padding-left:50px;"|មើលមុខឲ្យច្បាស់
|-
|កុំចោលច្បាប់ខ្មែរ
|style="padding-left:50px;"|កុំភ្លេចច្បាប់ព្រះ
|style="padding-left:50px;"|តាមតែប្រទះ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ប្រទាញសងខាង។
|
|-
|ចាំចិត្ដកណ្ដាល
|style="padding-left:50px;"|បើនឹងឈឺឆ្អាល
|style="padding-left:50px;"| សប្បុរសមើលយ៉ាង
|-
|រៀនស្លូតរៀនប្រាជ្ញ
|style="padding-left:50px;"|កាចកុំក្អេងក្អាង
|style="padding-left:50px;"|ក្រែងគ្រោះសំណាង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ខ្មោចខាងវាស្អប់។
|
|-
|ល្អមិនក្រយូរ
|style="padding-left:50px;"|ស្វែងរៀនរកគ្រូ
|style="padding-left:50px;"|ស៊ូកុំស្ដាយទ្រព្យ
|-
|គ្រូវាយកុំខឹង
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យប្រឹងខំផ្គាប់
|style="padding-left:50px;"|ចេះមន្ដសាយសព្វ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ត្រលប់ជាមាន។
|
|-
|ធម្មតាអ្នកចេះ
|style="padding-left:50px;"| អ្នកស្វែងចំណេះ
|style="padding-left:50px;"|ចេះដ្បិតខំរៀន
|-
|ឆ្លាក់គូរក្បូរក្បាច់
|style="padding-left:50px;"| សាច់សិល្ប៍របៀន
|style="padding-left:50px;"| អ្នកខ្សត់អត់ឃ្លាន
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ព្រោះចិត្ដអាក្រក់។
|
|-
|១៦០ - ខូចខិលល្ងង់ខ្លៅ
|style="padding-left:50px;"|គ្រូជេរប្រដៅ
|style="padding-left:50px;"|ខឹងលបសំលក់
|-
|របេញរបុញ
|style="padding-left:50px;"| ភូតភរកុហក
|style="padding-left:50px;"|ស៊ូប្លន់លួចឆក់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនខំធ្វើស្រែ។
|
|-
|អ្នកប្លន់អ្នកលួច
|style="padding-left:50px;"|ឆក់បានតិចតួច
|style="padding-left:50px;"|បានគ្រាន់បើដែរ
|-
|ដល់គេឃើញមុខ
|style="padding-left:50px;"|ត្រូវគុកច្រើនខែ
|style="padding-left:50px;"|អាក្រក់ដល់ម៉ែ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ខូចកេរ្ដិ៍ដល់ឪ។
|
|-
|ចង់ខ្ពស់បានទាប
|style="padding-left:50px;"|ចចើងចង់លាភ
|style="padding-left:50px;"| រែងបាត់ធនទៅ
|-
|ពាក្យពីបូរាណ
|style="padding-left:50px;"|លោកអានតំរូវ
|style="padding-left:50px;"| រិកមនុស្សឥឡូវ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ត្រូវតាមតំរាយ។
|
|-
|អ្នកលួចអ្នកប្លន់
|style="padding-left:50px;"|ចង់បានប្រពន្ធ
|style="padding-left:50px;"|ចេញជួញស្រុកឆ្ងាយ
|-
| ទិញងារមេស្រុក
|style="padding-left:50px;"| សូកធ្វើចៅហ្វាយ
|style="padding-left:50px;"|ចង់ថ្កើងសប្បាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ចាយប្រាក់រាជការ។
|
|-
|ឆបាំងបំបាត់
|style="padding-left:50px;"|លួចបានដោយស្ងាត់
|style="padding-left:50px;"|អាងមានប្រាជ្ញា
|-
| ក្រលេកថ្នាំងដៃ
|style="padding-left:50px;"|កាលៃបោះត្រា
|style="padding-left:50px;"|ទាស់ភ្នែកទេវតា
|-
|
|style="padding-left:50px;"|រក្សាផែនដី។
|
|-
|១៦៥ - មួយទៀតទូរជន
|style="padding-left:50px;"| ធ្វើបាបបានបុណ្យ
|style="padding-left:50px;"|គឺបុណ្យមន្រ្ដី
|-
|ទោសទៅចងចាប់
|style="padding-left:50px;"|កាប់ឥតប្រណី
|style="padding-left:50px;"|បានបុណ្យមន្រ្ដី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ព្រោះបុណ្យធ្វើបាប។
|
|-
|អំពើទាំងអស់
|style="padding-left:50px;"|កុំសាងឲ្យសោះ
|style="padding-left:50px;"| ចៀសវាងដរាប
|-
|កាន់សីលព្រះពុទ្ធ
|style="padding-left:50px;"|ឱនលុតឱនក្រាប
|style="padding-left:50px;"|បើក្រដុនដាប
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មានទេវតាជួយ។
|
|-
|កូនអើយទេវតា
|style="padding-left:50px;"|ស្ថិតសព្វព្រឹក្សា
|style="padding-left:50px;"|រងោករងួយ
|-
| មនុស្សទ្រូស្ដឫ្យា
|style="padding-left:50px;"|ឯណានិមួយ
|style="padding-left:50px;"|ទេវតាពុំជួយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ចំណាំស្គាល់មុន។
|
|-
|មិនដែលកំបាំង
|style="padding-left:50px;"| រាជការបារាំង
|style="padding-left:50px;"|គេចាប់ដាក់គុក
|-
| ដល់ខ្លួនស្លាប់ទៅ
|style="padding-left:50px;"|នៅរងសោយទុក្ខ
|style="padding-left:50px;"|សោយទោសនរក
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ទាំងពីរកន្លែង។
|
|-
|នរកបារាំង
|style="padding-left:50px;"|មានខ្សោយមានខ្លាំង
|style="padding-left:50px;"|មានខ្លីមានវែង
|-
|នរកយម្ភបាល
|style="padding-left:50px;"| គេផ្ចាលឥតក្រែង
|style="padding-left:50px;"|ព្រះអង្គសំដែង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ថាលានកោដិឆ្នាំ។
|
|-
|១៧០ - ហេតុនេះគួរវាង
|style="padding-left:50px;"|គួរចាលគួររាង
|style="padding-left:50px;"|គួរចងគួរចាំ
|-
|គួរកុំធ្វើបាប
|style="padding-left:50px;"|ដរាបខ្លាចកម្ម
|style="padding-left:50px;"|គួរកាន់សីលប្រាំ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|បណ្ដាំសាសនា។
|
|-
|ហៃកូនចៅអើយ
|style="padding-left:50px;"|ក្រលាប់អស់ហើយ
|style="padding-left:50px;"|មិនដូចដូនតា
|-
|ភ្លៀងជនខែប្រាំង
|style="padding-left:50px;"| រាំងខែវស្សា
|style="padding-left:50px;"|ឆ្នាំវករកា
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ត្រីស័កនេះឯង។
|
|-
|រនោចផល្គុន
|style="padding-left:50px;"| រកាពីមុន
|style="padding-left:50px;"|ឯកស័កជាក់ស្ដែង
|-
|ក្នុងខ្នើតផល្គុន
|style="padding-left:50px;"| ជនគ្រប់កន្លែង
|style="padding-left:50px;"|ទាំងគេទាំងឯង
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ធ្វើស្រែមិនបានផល។
|
|-
|ឆ្នាំរោងឆស័ក
|style="padding-left:50px;"|វិសាខភ្លៀងធ្លាក់
|style="padding-left:50px;"| ពីររោចសំគាល់
|-
|យប់ថ្ងៃអាទិត្យ
|style="padding-left:50px;"| ងងឹតព្យុះខ្យល់
|style="padding-left:50px;"|ភ្លៀងជន់ពេញថ្នល់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ពេញវាលតូចធំ។
|
|-
|ពេញអូរពេញជ្រោះ
|style="padding-left:50px;"|ដើមឈើទាបខ្ពស់
|style="padding-left:50px;"|រលុះរលំ
|-
|ឫ្សីស្រុកយើង
|style="padding-left:50px;"|រលើងទាំងគុម្ព
|style="padding-left:50px;"|ទើបគ្រាប់វាផ្ដុំ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ផ្ដួចដុះជាថ្មី។
|
|-
|១៧៥ - ឆ្នាំចកុរជូត
|style="padding-left:50px;"|រាំងរីងរហូត
|style="padding-left:50px;"|គ្រប់ឆ្នំាទាំងបី
|-
| កើតទាំងជំងឺ
|style="padding-left:50px;"|ស្លាប់មនុស្សប្រុសស្រី
|style="padding-left:50px;"| ខាលថោះអស់ភ័យ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ធ្វើស្រែស្រូវបាន។
|
|-
|ភ្លៀងឆ្នាំម្សាញ់
|style="padding-left:50px;"| រលីងក្បាលក្រាញ់
|style="padding-left:50px;"|ត្រូវតាមបុរាណ
|-
|កត្ដឹកជន់វាល
|style="padding-left:50px;"| រាលសព្វស្មសាន
|style="padding-left:50px;"| អ្នកស្ទឹងប៉ុន្មាន
|-
|
|style="padding-left:50px;"|រលួយស្រូវអស់។
|
|-
|ដាច់ថ្នល់ខានដើរ
|style="padding-left:50px;"|រាជការគេប្រើ
|style="padding-left:50px;"|ទាំងចាស់កំលោះ
|-
|មមែរងកម្ម
|style="padding-left:50px;"|បញ្ចាំកេរ្ដិ៍កោះ
|style="padding-left:50px;"|គ្មានអ្វីស៊ីសោះ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ដាច់ពោះក្សិណក្ស័យ។
|
|-
|ខែចែត្រឆ្នាំវក
|style="padding-left:50px;"|ស្រលះពពក
|style="padding-left:50px;"|កើតមានសម័យ
|-
|ជាហេតុអស្ចារ្យ
|style="padding-left:50px;"|សុរិយាល្ងាចថ្ងៃ
|style="padding-left:50px;"|អុត្បាតង្រៃ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ឃើញសត្វអ្វីហោះ។
|
|-
|ពីជើងទៅត្បូង
|style="padding-left:50px;"|ចាស់ក្មេងមើលច្រូង
|style="padding-left:50px;"|បានឃើញទាំងអស់
|-
|មើលមិនស្គាល់ជាក់
|style="padding-left:50px;"|ធ្លាក់ចំចន្លោះ
|style="padding-left:50px;"|បាត់ឈឹងសូន្យសោះ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| មិនដឹងទៅណា។
|
|-
|១៨០ - កាលមុននោះមក
|style="padding-left:50px;"|ខែបុស្សឆ្នាំវក
|style="padding-left:50px;"| លែងមានប្រាជ្ញា
|-
|មានតែមេស្រុក
|style="padding-left:50px;"| វាស់បែងក្រឡា
|style="padding-left:50px;"|ដីមួយហិតា
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ត្រូវសែសឹបថាំង។
|
|-
|រង្វាន់មេស្រុក
|style="padding-left:50px;"| ត្រូវហូតមួយទុក
|style="padding-left:50px;"|ដប់ជូនបារាំង
|-
|ទៅដល់ប៊ុយរ៉ូ
|style="padding-left:50px;"|បង្ហូរដាក់ឃ្លាំង
|style="padding-left:50px;"|ពូជពីរកន្ដាំង
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ក៏ជាប់ពន្ធដែរ។
|
|-
|គ្មានធូរគ្មានតឹង
|style="padding-left:50px;"|កូនអើយខំប្រឹង
|style="padding-left:50px;"|ជាតិឯងជាខ្មែរ
|-
|ក្មេងប្រុសជំទង់
|style="padding-left:50px;"|នៅក្នុងឪម៉ែ
|style="padding-left:50px;"|រាជការប្រិតប្រែ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ថាឲ្យបង់ប្រាក់។
|
|-
|កូនចៅប្រុសស្រី
|style="padding-left:50px;"|កើតមកលើដី
|style="padding-left:50px;"|ខំរកលុយកាក់
|-
|បានហើយប្រឹងខំ
|style="padding-left:50px;"|ផ្សំគ្នាទុកដាក់
|style="padding-left:50px;"| គ្រាន់ទិញស្លៀកពាក់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|បង់ថ្លៃរាជការ។
|
|-
|ភទ្របទឆ្នាំច
|style="padding-left:50px;"|ចាប់គោខ្មៅស
|style="padding-left:50px;"|ដុតដែកបោះត្រា
|-
|ដល់កុរជូតឆ្លូវ
|style="padding-left:50px;"|តំរូវយ៉ាងណា
|style="padding-left:50px;"|នឹងកើតអស្ចារ្យ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|រហូតរាល់ឆ្នាំ។
|
|-
|១៨៥ - នគរថ្កើងប្លែក
|style="padding-left:50px;"|សប្បាយតែភ្នែក
|style="padding-left:50px;"|ក្នុងចិត្ដរងកម្ម
|-
|កូនប្រុសបណ្ដាច់
|style="padding-left:50px;"|កុំភ្លេចបណ្ដាំ
|style="padding-left:50px;"|កប្បាសសូត្រថ្នាំ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ត្រីម៉ាំលែងថោក។
|
|-
|ដូងស្លាអំពៅ
|style="padding-left:50px;"|អំបិលស្ករស្រូវ
|style="padding-left:50px;"|មានទៅមានមក
|-
|មានចុះមានឡើង
|style="padding-left:50px;"|រាស្រ្ដយើងល្មមយក
|style="padding-left:50px;"| ល្មមរេលៃលក
|-
|
|style="padding-left:50px;"|គួរយកគួរខាន។
|
|-
|កប្បាសនិងថ្នាំ
|style="padding-left:50px;"|គួរដាស់ដីដាំ
|style="padding-left:50px;"| ធ្វើដៃឯងបាន
|-
|កុំអាងខ្ជិលពេក
|style="padding-left:50px;"|កុំដេកឈប់ខាន
|style="padding-left:50px;"|កុំចោលបុរាណ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ម៉ែឪដូនតា។
|
|-
|ដីកេរគរគោក
|style="padding-left:50px;"|កុំអាងខ្ជិលជោក
|style="padding-left:50px;"|ទៅឈ្ងោកចិនផ្សារ
|-
|កូនចៅស្រីៗ
|style="padding-left:50px;"| ខំរៀនធ្វើការ
|style="padding-left:50px;"|បើគ្មានប្រាជ្ញា
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មានមាត់ចេះស្ដី។
|
|-
|ឲ្យសួរចាស់ៗ
|style="padding-left:50px;"|រៀនបោះកប្បាស
|style="padding-left:50px;"|ថ្ពេចមូរសំលី
|-
|រៀនកូតរៀនការ
|style="padding-left:50px;"|ត្រសារពាត់រវៃ
|style="padding-left:50px;"|ហូលគោមគាតក្ដី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កុំបីចន្លោះ។
|
|-
|១៩០ - រៀនថ្កររៀនត្បាញ
|style="padding-left:50px;"| ឲ្យចាស់បង្ហាញ
|style="padding-left:50px;"|បង្ហាត់ទាំងអស់
|-
|សំពត់បែបងាយ
|style="padding-left:50px;"|លាយសូត្រអំបោះ
|style="padding-left:50px;"| កុំទិញគេសោះ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ឈ្មោះការជាស្រី។
|
|-
|ទិញដូរតែលាក់
|style="padding-left:50px;"| អញ្ជុលចេសចាក់
|style="padding-left:50px;"|ព្រហូតជាបី
|-
|ធ្មេញឈើឈ្នាន់ផ្សំ
|style="padding-left:50px;"|ក្ដារមូរក្ដារកី
|style="padding-left:50px;"|ត្រល់ខ្នារឫ្សី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មុខប្ដីជាប្រុស។
|
|-
|តាំងពីឆ្នាំច
|style="padding-left:50px;"|ការអ្វីក្រៗ
|style="padding-left:50px;"|ខំរៀនទៅចុះ
|-
|ទាន់មានចាស់នៅ
|style="padding-left:50px;"|ស្គាល់ត្រូវស្គាល់ខុស
|style="padding-left:50px;"| ចាស់ស្លាប់រលស់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|គ្មានមនុស្សចេះដឹង។
|
|-
|រកស៊ីឲ្យញឹក
|style="padding-left:50px;"| ដេកយប់រលឹក
|style="padding-left:50px;"| រឹតក្បិនឲ្យតឹង
|-
|បើភ្ញាក់កាលណា
|style="padding-left:50px;"|កាន់ការកាលនឹង
|style="padding-left:50px;"|កូនអើយខំប្រឹង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ទាំងប្រុសទាំងស្រី។
|
|-
|រមៀតស្លឹកគ្រៃ
|style="padding-left:50px;"|ជីរម្ទេសខ្ទឹមខ្ញី
|style="padding-left:50px;"|មានដីដាំចុះ
|-
|ដាំដើមអ្វីៗ
|style="padding-left:50px;"|ចំណីគ្រប់ឈ្មោះ
|style="padding-left:50px;"|គ្រឿងស៊ីឆ្អែតពោះ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ជុះចោលទទេ។
|
|-
|១៩៥ - ជុះទិសខាងជើង
|style="padding-left:50px;"|ជុះដាក់ដីយើង
|style="padding-left:50px;"|កុំជុះដីគេ
|-
|កុំជុះដាក់ផ្លូវ
|style="padding-left:50px;"|ត្រូវមាត់ក្មេងជេរ
|style="padding-left:50px;"| ដីសល់ទំនេរ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ល្មមមាត់ជុះទៅ។
|
|-
|សក់មួយជាដប់
|style="padding-left:50px;"|ជ្រៀតសិតឲ្យសព្វ
|style="padding-left:50px;"|កុំឲ្យសល់នៅ
|-
|បើប្រាជ្ញារាក់
|style="padding-left:50px;"|ចាក់ចិត្ដឲ្យជ្រៅ
|style="padding-left:50px;"|ដាំចេកអំពៅ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ដូរស្រូវអង្ករ។
|
|-
|កើតមកជាមនុស្ស
|style="padding-left:50px;"| មួយព្រួយចង់រស់
|style="padding-left:50px;"| មួយព្រួយចង់ល្អ
|-
| ពីនេះជាធំ
|style="padding-left:50px;"| វានាំឲ្យក្រ
|style="padding-left:50px;"|ចាំជាតំណ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|តជាទំនុក។
|
|-
|មនុស្សមារយាទមិនប៉ិន
|style="padding-left:50px;"|កូននៅខ្ញុំចិន
|style="padding-left:50px;"|ព្រោះម្ដាយឪពុក
|-
|ធ្វើស្រែមិនត្រូវ
|style="padding-left:50px;"|គ្មានស្រូវជង្រុក
|style="padding-left:50px;"|កូនអើយចាំទុក
|-
|
|style="padding-left:50px;"|នេះមុខមេក្រ។
|
|-
|មេ១ជាធំ
|style="padding-left:50px;"|កំលោះក្រមុំ
|style="padding-left:50px;"|ស្លៀកពាក់ចង់ល្អ
|-
| បើបានបែបខ្មៅ
|style="padding-left:50px;"|ថានៅបែបស
|style="padding-left:50px;"|ទើបគ្រាន់អន់ក្រ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ត្រដរចង់ថ្កើង។
|
|-
|២០០ - ក្រលាប់នគរ
|style="padding-left:50px;"|រឹងរឹតកើតចោរ
|style="padding-left:50px;"|ច្រើនឡើងច្រើនឡើង
|-
|ពាលរឹងក្រអើត
|style="padding-left:50px;"| ចើតម៉ើតចើតម៉ើង
|style="padding-left:50px;"| ក្រដាស់យ៉ាងស្ដើង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ចាយរហែកនៅដៃ។
|
|-
|ប្រាក់ចាយអស់ទៅ
|style="padding-left:50px;"|ព្រោះមនុស្សឥឡូវ
|style="padding-left:50px;"|អុត្បាតចង្រៃ
|-
|ជាតិខ្មែរប្រែភេទ
|style="padding-left:50px;"|ក្រលែតក្រលៃ
|style="padding-left:50px;"|ក្រលាស់សាសន៍សៃយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|សព្វសត្វនានា។
|
|-
|ជាតិខ្មែរប្រែខុស
|style="padding-left:50px;"|ស្រីក្លែងធ្វើប្រុស
|style="padding-left:50px;"|ប្រុសក្លែងធ្វើជ្វា
|-
|យកប្ដីប្រពន្ធ
|style="padding-left:50px;"|មិនស្គាល់មីងមា
|style="padding-left:50px;"|បុណ្យទានការងារ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កាប់គ្នាឥតក្រែង។
|
|-
|ល្ងង់រិកធ្វើចេះ
|style="padding-left:50px;"| គោចងត្រដោកសេះ
|style="padding-left:50px;"|ប្រុសៗដុះស្នែង
|-
| ស្រីពាក់អាវខ្លី
|style="padding-left:50px;"|ប្រុសពាក់អាវវែង
|style="padding-left:50px;"|សារុងហៀរកែង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ធ្វើឯងអ្នកគ្រាន់។
|
|-
|កាន់ចិត្ដសីហលោ
|style="padding-left:50px;"|សេះទឹមនឹងគោ
|style="padding-left:50px;"|ចាក់ហ៊ោលាន់ៗ
|-
|រកស៊ីមួយថ្ងៃ
|style="padding-left:50px;"|ចង់បានមួយពាន់
|style="padding-left:50px;"|បរគោជល់មាន់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ចាក់កាប់ជាប់គុក។
|
|-
|២០៥ - រីល្បែងបៀប៉ោ
|style="padding-left:50px;"| ច្រើនទៅជាចោរ
|style="padding-left:50px;"|ប្រកាសហាមទុក
|-
|ចូរកូនប្រយ័ត្ន
|style="padding-left:50px;"|ប្រយោជន៍ទៅមុខ
|style="padding-left:50px;"| ចាំជាទំនុក
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ដំណកូនចៅ។
|
|-
|អ្នកកុំប្រហែស
|style="padding-left:50px;"|រាជការនិរទេស
|style="padding-left:50px;"|កំចាត់ចេញទៅ
|-
|រាជការអាណិត
|style="padding-left:50px;"|ខំប្រិតប្រដៅ
|style="padding-left:50px;"|កុំលោភល្ងង់ខ្លៅ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ថោកផៅត្រកូល។
|
|-
|ប្រយ័ត្នក្រែងក្រ
|style="padding-left:50px;"| ផ្លូវច្បាប់ល្អៗ
|style="padding-left:50px;"|អ្នកខំប្រមូល
|-
|ផ្លូវវៀចអាក្រក់
|style="padding-left:50px;"| អ្នកកុំដើរចូល
|style="padding-left:50px;"|ហៅផ្លូវមិនស្រួល
|-
|
|style="padding-left:50px;"|លង់ផុតគំនិត។
|
|-
|ដើរផ្លូវកណ្ដាល
|style="padding-left:50px;"|ស្រលាញ់ស្និតស្នាល
|style="padding-left:50px;"|ឈឺឆ្អាលដោយពិត
|-
|មគ្គផលសីលទាន
|style="padding-left:50px;"|ឈានចូលឲ្យជិត
|style="padding-left:50px;"|យកធម៌ជាមិត្រ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនឥតអំពើ។
|
|-
|មនុស្សម្នាក់ច្រើនឆោត
|style="padding-left:50px;"|ច្រើនគ្មានគេកោត
|style="padding-left:50px;"|ឈឺគ្មានគេមើល
|-
| ស្លាប់ឥតគេព្រួយ
|style="padding-left:50px;"| គេជួយទាំងស្ទើរ
|style="padding-left:50px;"|មិនដែលឡើងលើ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ច្រមុះចុះក្រោម។
|
|-
|២១០ - កូនចៅស្រីៗ
|style="padding-left:50px;"|ក្រមុំសាវខ្ចី
|style="padding-left:50px;"|រៀនឆោតឲ្យល្មម
|-
|ប្រុសស្មើម៉ែឪ
|style="padding-left:50px;"|ឆូវឆប្រលោម
|style="padding-left:50px;"|មើលរូបមើលឆោម
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កុំព្រមដោយងាយ។
|
|-
|កុំក្និចក្នក់ក្នាញ់
|style="padding-left:50px;"|បើចិត្ដស្រលាញ់
|style="padding-left:50px;"|កុំចេញនិយាយ
|-
| បើស្អប់កុំប្ដឹង
|style="padding-left:50px;"|បើខឹងកុំធ្លាយ
|style="padding-left:50px;"| កុំរោះកុំរាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កុំងាយធ្វើស្និទ្ធ។
|
|-
|កុំដើរប្រាប់គេ
|style="padding-left:50px;"| កុំអាងអួតជេរ
|style="padding-left:50px;"|ក្រែងប្រុសឈឺចិត្ដ
|-
|នៅឲ្យតែនឹង
|style="padding-left:50px;"|កុំរវល់ធ្វើស្និទ្ធ
|style="padding-left:50px;"|ប្រុសនឹងអាណិត
|-
|
|style="padding-left:50px;"|គិតចូលដណ្ដឹង។
|
|-
|បើម៉ែឪឲ្យ
|style="padding-left:50px;"|មើលមុខមើលក្រោយ
|style="padding-left:50px;"|អាក្រក់ខ្មៅឆ្អឹង
|-
|ប្រកែកដោយស្ងាត់
|style="padding-left:50px;"|កុំខ្លាចម្ដាយខឹង
|style="padding-left:50px;"|កើតកូនមកតឹង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ពិបាកចាយណាស់។
|
|-
|កុំឃ្លានចំណី
|style="padding-left:50px;"|កុំខ្លាចអត់ប្ដី
|style="padding-left:50px;"|កុំភ័យខ្លាចចាស់
|-
| មើលមុខឯងផង
|style="padding-left:50px;"| កុំរើសឥតខ្មាស
|style="padding-left:50px;"|ខ្លួនល្អស្រលះ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មិនខ្វះគេស្ដី។
|
|-
|២១៥ - បើបានជាខូច
|style="padding-left:50px;"|ទាន់ផើមនៅតូច
|style="padding-left:50px;"|ខែពីរខែបី
|-
|រវៀសឆ្លើយប្រញាប់
|style="padding-left:50px;"| ប្រាប់គ្នាស្រីៗ
|style="padding-left:50px;"| កុំលាក់ធ្វើអី
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ក្នុងតែគេដឹង។
|
|-
|កុំមាយាបេះក្រូច
|style="padding-left:50px;"|មារយាទចេះតែខូច
|style="padding-left:50px;"|មាត់ចេះតែខឹង
|-
|គេថាត្រង់ណា
|style="padding-left:50px;"|ជេរគេត្រង់ហ្នឹង
|style="padding-left:50px;"|ជេរហើយខំប្រឹង
|-
|
|style="padding-left:50px;"| យកថ្មសង្កត់។
|
|-
|រំលាយរំលូត
|style="padding-left:50px;"|អាក្រក់តែគូទ
|style="padding-left:50px;"|អួតល្អតែមាត់
|-
|មានគេឃើញច្បាស់
|style="padding-left:50px;"|ម្នះរឹងហ៊ានស្បថ
|style="padding-left:50px;"|ទោសនេះនឹងភ្លាត់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ធ្លាក់ទៅអវចី។
|
|-
|ចោរកាចល្ងង់ខ្លៅ
|style="padding-left:50px;"|ប្រាជ្ញប្រាមប្រដៅ
|style="padding-left:50px;"|ហៅបារាជិកស្រី
|-
|មេបាគេកាច់
|style="padding-left:50px;"|ស្លាប់ពីរស្លាប់បី
|style="padding-left:50px;"|រំលូតកូនខ្ចី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ស្មើរំលាយព្រះ។
|
|-
|មានកាលមានក្ស័យ
|style="padding-left:50px;"|ខ្វិនជើងខ្វិនដៃ
|style="padding-left:50px;"|កខ្វេះកខ្វាស
|-
|ខ្វាក់ភ្នែកអន្ធការ
|style="padding-left:50px;"|អនិច្ចារូបណាស់
|style="padding-left:50px;"| អាក្រក់កេរ្ដិ៍ខ្មាស
|-
|
|style="padding-left:50px;"| តកូនតចៅ។
|
|-
|២២០ - អសោចសុសសាយ
|style="padding-left:50px;"|សុសសព្វដល់ម្ដាយ
|style="padding-left:50px;"| ដល់ពូជពង្សផៅ
|-
|ស្លាប់ទៅរងទុក្ខ
|style="padding-left:50px;"|នរកឋានក្រៅ
|style="padding-left:50px;"|គេស្រុះទឹកក្ដៅ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ស្លាប់ទៅរស់ទៀត។
|
|-
|ស៊ីខ្ទះឈាមឯង
|style="padding-left:50px;"|ព្រះអង្គសំដែង
|style="padding-left:50px;"|ថាម៉ឺនសែនជាតិ
|-
|ឡើងមកជាប្រេត
|style="padding-left:50px;"|ហេតុកម្មមិនឃ្លាត
|style="padding-left:50px;"|អត់ឃ្លាតគ្មានញាតិ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ហែកកូនឯងស៊ី។
|
|-
|ព្រះពុទ្ធលែងប្រោស
|style="padding-left:50px;"|ធម៌លែងសន្ដោស
|style="padding-left:50px;"|សោយទុក្ខវក់វី
|-
|ហេតុចិត្ដឫ្យា
|style="padding-left:50px;"|មិច្ឆាទិដ្ឋី
|style="padding-left:50px;"|កើតជាជ្រូកញី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|គេគ្រៀវគេចាក់។
|
|-
|អសង្ខេយ្យឆ្នាំ
|style="padding-left:50px;"|ហេតុផលសេសកម្ម
|style="padding-left:50px;"| កើតជាមនុស្សខ្វាក់
|-
|មនុស្សខ្វិនទ្រែមទ្រម
|style="padding-left:50px;"|ជាគមជាគាក់
|style="padding-left:50px;"| ខ្ទើយឆ្កួតអបលក្ខណ៍
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ជាអ្នកឥតប្ដី។
|
|-
|បើម្ដាយជួយព្រួត
|style="padding-left:50px;"|ជួយនាំរំលូត
|style="padding-left:50px;"|រំលាយកូនខ្ចី
|-
|នរកប្រេតព្រមគ្នា
|style="padding-left:50px;"| មិនឃើញរស្មី
|style="padding-left:50px;"|ត្បិតចិត្ដតិរ្ថិយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ទាំងម្ដាយទាំងកូន។
|
|-
|២២៥ - ហេតុនេះគួរខ្លាច
|style="padding-left:50px;"| ធម្មតាចោរកាច
|style="padding-left:50px;"| មិនដែលស្ងាត់សូន្យ
|-
|អសោចកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ
|style="padding-left:50px;"| ទាំងអស់បងប្អូន
|style="padding-left:50px;"| មេបាតាដូន
|-
|
|style="padding-left:50px;"| កាត់កាលលែងរាប់។
|
|-
|គួរប្រុងអិរិយា
|style="padding-left:50px;"| កើតទាន់សាសនា
|style="padding-left:50px;"| ហៅមហាមានភ័ព្វ
|-
|ទាំងស្រីទាំងប្រុស
|style="padding-left:50px;"| កុំបីឲ្យធ្លាប់
|style="padding-left:50px;"| គួរខំរៀនផ្គាប់
|-
|
|style="padding-left:50px;"|បរលោកលោកិយ។
|
|-
|ឯខុសនឹងគាប់
|style="padding-left:50px;"|បើនឹងរៀបរាប់
|style="padding-left:50px;"|រាល់រូបប្រុសស្រី
|-
|គាប់ខុសនៅចិត្ដ
|style="padding-left:50px;"| ខុសគាប់នៅស្ដី
|style="padding-left:50px;"|គំរប់ជាបី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ខុសត្រូវនៅកាយ។
|
|-
|កូនប្រុងប្រព្រឹត្ដ
|style="padding-left:50px;"|ការកេរ្ដិ៍ឲ្យជិត
|style="padding-left:50px;"|គំនិតឲ្យឆ្ងាយ
|-
|កើតមកជាខ្មែរ
|style="padding-left:50px;"|កុំប្រែក្លែងក្លាយ
|style="padding-left:50px;"|ធម្មតាសប្បាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|វាតែងឲ្យទុក្ខ។
|
|-
|ឲ្យទោសឲ្យទែង
|style="padding-left:50px;"| ទាស់តែម្នាក់ឯង
|style="padding-left:50px;"|ដល់ម្ដាយឪពុក
|-
|រីឯរឿងទោស
|style="padding-left:50px;"| មានតែពីរមុខ
|style="padding-left:50px;"|មួយនៅនរក
|-
|
|style="padding-left:50px;"|មួយនាលោកិយ។
|
|-
|២៣០ - លោភោទោសោ
|style="padding-left:50px;"| កើតពីមោហោ
|style="padding-left:50px;"|រាល់រូបប្រុសស្រី
|-
|គួរកាន់មេត្ដា
|style="padding-left:50px;"|កតញ្ញូខន្ដី
|style="padding-left:50px;"|នេះជាបាលី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ទៅកាន់បរលោក។
|
|-
|ពាក្យពិតប្រដៅ
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យអស់កូនចៅ
|style="padding-left:50px;"| ប្រព្រឹត្ដរៀនយក
|-
|កូនណាមិនរៀន
|style="padding-left:50px;"|កូននឹងមារយាទថោក
|style="padding-left:50px;"| នឹងធ្លាក់ជ្រុលជ្រក
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ក្នុងចតុបារាយ។
|
|-
|ធំស្រេចនៅស្លូត
|style="padding-left:50px;"| សុខខ្លួនរហូត
|style="padding-left:50px;"|ដរាបវែងឆ្ងាយ
|-
|ខន្ដីអំណត់
|style="padding-left:50px;"|សង្កត់ក្នុងកាយ
|style="padding-left:50px;"|ជាតិជនទាំងឡាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|កំរកាន់បាន។
|
|-
|ចេះហើយមិនដឹង
|style="padding-left:50px;"|ចិត្ដនៅម្នះរឹង
|style="padding-left:50px;"|ប្រឹងរកកម្មដ្ឋាន
|-
|រកធម៌មិនយល់
|style="padding-left:50px;"| ខ្ជិលខ្វល់ឈប់ខាន
|style="padding-left:50px;"| បន្ទោសបុរាណ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ថាគ្មាននិស្ស័យ។
|
|-
|រីបាបនិងបុណ្យ
|style="padding-left:50px;"| មានចិត្ដជាមុន
|style="padding-left:50px;"|មាត់ជាបច្ច័យ
|-
|នាំចុះនាំឡើង
|style="padding-left:50px;"|ពីជើងពីដៃ
|style="padding-left:50px;"| សន្សំសព្វថ្ងៃ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ឈ្មោះហៅសំណាង។
|
|-
|២៣៥ - កើតក្នុងលោកិយ
|style="padding-left:50px;"|រាល់រូបប្រុសស្រី
|style="padding-left:50px;"|មានចិត្ដមានអាង
|-
|កុសលអកុសល
|style="padding-left:50px;"|ប្រទាញសងខាង
|style="padding-left:50px;"| រូបនៅតេងតាង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|តែងតាមទៅមក។
|
|-
|មគ្គផលសីលទាន
|style="padding-left:50px;"|បើល្ងង់ឲ្យរៀន
|style="padding-left:50px;"|បើគ្មានឲ្យរក
|-
|យល់ល្អសាងស្អាត
|style="padding-left:50px;"| សង្វាតជ្រៀតជ្រក
|style="padding-left:50px;"|ជ្រើសរើសរៀនរក
|-
|
|style="padding-left:50px;"|រក្សារូបកាយ។
|
|-
|នេះជាហៅច្បាប់
|style="padding-left:50px;"|ជាទីសណ្ដាប់
|style="padding-left:50px;"|សណ្ដានទាំងឡាយ
|-
| កូនចៅប្រុសស្រី
|style="padding-left:50px;"| កុំបីនឿយណាយ
|style="padding-left:50px;"|សង្ខេបបរិយាយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|និដ្ឋិតំចែងចប់។
|
|-
|អ្នកព្រះភិរម្យ
|style="padding-left:50px;"|អាចារ្យង៉ុយខ្ញុំ
|style="padding-left:50px;"|បង្គំម្រាមដប់
|-
|លើសលស់ឆ្គាំឆ្គង
|style="padding-left:50px;"|រំលងពុំគាប់
|style="padding-left:50px;"|ពុំគួរសមសព្វ
|-
|
|style="padding-left:50px;"|សុសសាយសេចក្ដី។
|
|-
|កាយកម្មវចីកម្ម
|style="padding-left:50px;"|ឈ្មោះច្បាប់បណ្ដាំ
|style="padding-left:50px;"|កូនចៅប្រុសស្រី
|-
|ជាបរមត្ថក្រៅ
|style="padding-left:50px;"|មិនហៅបាលី
|style="padding-left:50px;"| បរលោកលោកិយ
|-
|
|style="padding-left:50px;"| ទាំងពីរកន្លែង។
|
|-
|២៤០ - បើលោកឯណា
|style="padding-left:50px;"|ចេះចាំធម៌អាថិ
|style="padding-left:50px;"|ប្រាកដជាក់ស្ដែង
|-
|ឃើញខុសត្រង់ណា
|style="padding-left:50px;"|កុំថាជាល្បែង
|style="padding-left:50px;"|ដ្បិតពាក្យខ្ញុំតែង
|-
|
|style="padding-left:50px;"|ឲ្យក្មេងវាភ័យ។
|
|-
|មិនមែនភរភូត
|style="padding-left:50px;"|កុំថាខ្ញុំអួត
|style="padding-left:50px;"|ប្រាជ្ញាខ្ញុំវៃ
|-
|ឃើញមនុស្សវង្វេង
|style="padding-left:50px;"|ខ្ញុំតែងច្បាប់ថ្មី
|style="padding-left:50px;"|អស់អាថិសេចក្ដី
|-
|
|style="padding-left:50px;"|អេវំចប់ហោង។
|
|-
|}
==ឯកសារយោង==
*http://angkorbory.blogspot.com/2010/08/blog-post_3609.html
| |||