វិធីហ្វៃណៃថ៍អ៊េលម៉ិន៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
No edit summary |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី១៖
[[Image:FEM example of 2D solution.png|thumb|right|ចម្លើយ 2D តាមហ្វៃណៃថ៍អ៊េលម៉ិន នៃចំណោទម៉ាញេតូស្តាទិច (ខ្សែបន្ទាត់តាងឱ្យទិសដៅ និង ពណ៌តាងឱ្យអាំងតង់ស៊ីតេរបស់ដង់ស៊ីតេភ្លុចគណនាឃើញ)]]
[[Image:Example of 2D mesh.png|thumb|right|ក្រឡា 2D សម្រាប់រូបខាងលើ ( ក្រឡាញឹកនៅជុំវិញកន្លែងសំខាន់ដែលចង់បាន)]]
វិធីហ្វៃណៃថ៍អេលមិន (FEM) (ដែលជាទូទៅការវិភាគដោយប្រើប្រាស់វិធីនេះ គេហៅថា ការវិភាគតាមហ្វៃណៃថ៍អេលមិន (FEA)) ជាតិចនិចគិតលេខមួយបែប សម្រាប់ស្វែងរកចម្លើយប្រហែលនៃសមីការដេរីវេដោយផ្នែក (PDE) ក៏ដូចជាសមីការអាំងតេក្រាល។ គោលការណ៍នៃដំណោះស្រាយតាមវិធីនេះ គឺផ្អែកលើការបំបាត់សមីការឌីផេរ៉ង់ស្យែលចោលទាំងស្រុង (ចំណោទស្ដាទិច) ឬ កែសម្រួលសមីការដេរីវេដោយផ្នែក ទៅជាប្រព័ន្ធប្រហែលមួយនៃសមីការឌីផេរ៉ង់ស្យែល ដែលបន្ទាប់មកគេអាចធ្វើអាំងតេក្រាលជាលេខដោយប្រើតិចនិចស្តង់ដា ដូចជាប្រើវិធី អយល័រ, Runge-Kutta ជាដើម។ល។
ក្នុងការដោះស្រាយសមីការដេរីវេដោយផ្នែក គោលដៅទីមួយគឺបង្កើតសមីការមួយ ដែលជាតម្លៃប្រហែលនៃសមីការដែលត្រូវសិក្សា ប៉ុន្តែមានស្ថេរភាពជាលេខ មានន័យថា ល្អៀងក្នុងសម្មតិកម្ម និងការគណនាបន្តបន្ទាប់ មិនកើនឡើង និងបណ្ដាលឱ្យលទ្ធផលចេញមកគ្មានន័យនោះទេ។ មានវិធីច្រើនយ៉ាងក្នុងការសម្រេចគោលដៅនេះ វិធីទាំងនោះសុទ្ធមានចំណុចខ្លាំង និង ចំណុចខ្សោយ។ វិធីហ្វៃណៃថ៍អ៊េលមិន ជាជម្រើសដ៏ល្អមួយ ដើម្បីដោះស្រាយសមីការឌីផេរ៉ង់ស្យែល នៅលើដែនស្មុគស្មាញ (ដូចជារថយន្ត និង បំពង់ប្រេង), នៅពេលដែលដែនមានការប្រែប្រួល (ដូចជាក្នុងពេលប្រតិកម្មក្នុងសភាពសូលីដ ដែលមានដែនផ្លាស់ទី), នៅពេលដែលកម្រិតជាក់លាក់មានការប្រែប្រួលលើដែនទាំងមូល, ឬ នៅពេលដែលចម្លើយខ្វះភាពរលូន។ ឧទាហរណ៍ ក្នុងការធ្វើស៊ីមញូលេស្យិនការបុកពីខាងមុខ គេអាចបង្កើនកម្រិតជាក់លាក់របស់លទ្ធផលនៅផ្ទៃដែលសំខាន់ ដូចជាផ្នែកខាងមុខរបស់ឡាន និង បន្ថយកម្រិតជាក់លាក់នៅផ្នែកខាងក្រោយ ដែលធ្វើបែបនេះគឺជួយបន្ថយចំណាយរបស់ស៊ីមញូលេស្យិន។ ឧទាហរណ៍ផ្សេងទៀត ដូចជាព្យាករណ៍ឧត្តុនិយម ដែលសំខាន់បំផុតគឺទទួលបានការទស្សន៍ទាយដែលសុក្រិតនៅកន្លែងដែលកើតមានបាតុភូទអលីនេអ៊ែរខ្លាំងបំផុត (ដូចក្នុងត្រង់កន្លែងមានស៊ីក្លូនត្រូពិចក្នុងបរិយាកាស ឬ កន្លែងទឹកកួចក្នុងសមុទ្រ) ជាជាងនៅកន្លែងដែលស្ងប់។
| |||