ផ្សោតក្បាលត្រឡោក៖ ភាពខុសគ្នារវាងកំណែនានា
ខ្លឹមសារដែលបានលុបចោល ខ្លឹមសារដែលបានសរសេរបន្ថែម
ត r2.6.5) (រ៉ូបូ បន្ថែម: fa:دلفین ایراوادی |
No edit summary |
||
បន្ទាត់ទី៣៨៖
ផ្សោតអ៊ីរ៉ាវ៉ាឌី ទំនាក់ទំនងគ្នាដោយការបញ្ចេញសម្លេងផ្សេងៗគ្នានៅហ្វេក្រង់ទំហំ៦០មេហ្គាហឺត (60Mhz) ដែលគេជឿថាប្រើសម្រាប់ចាប់សម្លេង។ អាហារជាប្រចាំរបស់វាគឺ ត្រីល្អិតៗ ពងត្រី បង្គារ បង្កង និង មឹក។ តាមការសង្កេតលើផ្សោតដែលគេចាប់ទុកសម្រាប់ស្រាវជ្រាវ វាចាប់ចំណីដោយការស្រូបបញ្ចូលទៅក្នុងមាត់។ ពេលខ្លះ ផ្សោតអ៊ីរ៉ាវ៉ាឌីជះចេញនូវខ្សែទឹក នៅពេលដែលវាងើបផុសពីក្នុងទឹក នៅពេលបំបៅដោះ គឺដើម្បីបញ្ចេញទឹកដែលស្រូបបាននៅពេលស្រូបយកត្រី ឬក៏ដើម្បីទាក់ទាញត្រីចំណីទៀត។ ផ្សោតអ៊ីរ៉ាវ៉ាឌីខ្លះដែលគេចាប់ទុកយកមកចញ្ចឹម ត្រូវបានបង្ហាត់ឲ្យងើបផុសពីទឹកនៅពេលដែលលឺបញ្ជា។ ផ្សោតនេះហែលទឹកមិនលឿនទេ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលមានអារម្មណ៍ថាទទួលគ្រោះថា្នក់ វាអាចហែលបានដល់ទៅ ២០ទៅ២៥ គ.ម/១ម៉ោង។
នៅពេលដែល វាងើបឡើងមកលើផ្ទៃទឹកហើយត្រលប់ខ្លួនបកកន្ទុយឡើងលើឲ្យផុតពីទឹក គឺដើម្បីជ្រមុជទឹកឲ្យបានជ្រៅ។ ការជ្រមុជនេះអាចមានថេរវេលាពី ៧០វិនាទីទៅ១២នាទី។ នៅប្រទេសឡាវ
ការដណ្តើមទីតាំងនិងចំណីអាហារត្រូវបានសង្កេតឃើញនៅពេលដែល ហ្សេនីសអូសេឡា ត្រូវបង្ខំចិត្តមកទឹករាក់ និងដកខ្លួនចេញពីប្រភេទត្រីផ្សោតផ្សេងៗទៀត។ គេបានសាកល្បងដោយដាក់ត្រីផ្សោតខ្នងគម និង ត្រីផ្សោតអ៊ីរ៉ាវ៉ាឌី នៅក្នុងអាង១ជាមួយគ្នា គេសង្កេតឃើញថាត្រីផ្សោតអ៊ីរ៉ាវ៉ាឌី តែងតែរត់គេចហើយទៅសម្ងំនៅផ្នែកតូចមួយនៃអាង។ នៅឯបឹងទឹកប្រៃឈីលីកា (Chilika Lake) អ្នកនេសាទនៅទីនោះតែងនិយាយថា នៅពេលដែលត្រីផ្សោតអ៊ីរ៉ាវ៉ាឌី និងត្រីផ្សោតធម្មតា (Bottlenose Dolphins) ជួបគ្នានៅតាមស្ទឹង ផ្សោតអ៊ីវ៉ាវ៉ាឌីតែងតែខ្លាចហើយត្រូវបង្ខំចិត្តហែលចូលទៅក្នុងបឹងវិញ។
|