ពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោក

ព្រះចៅស្យាម

ព្រះពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោកមហារាជ (ភាសាថៃ៖ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก) (២០ មីនា ១៧៣៧ - ៧ កញ្ញា ១៨០៩), មានឈ្មោះផ្ទាល់ថាថងឌួង (ทองด้วง) ឬគេតែងនិយមស្គាល់ថាព្រះបាទរាមាទី១ ទ្រង់ជាព្រះមហាក្សត្រទីមួយនៃអាណាចក្ររតនកោសិន្ទ្រ៍ និងរាជវង្សចក្រី។ ព្រះអង្គមានគោរម្យងារពេញថា ព្រះបាទសម្តេចព្រះពររាមរុរាជាមហាចក្រីបរមនាថ ព្រះពុទ្ធយ៉តហ្វចុឡាលោក (พระบาทสมเด็จพระปรโมรุราชามหาจักรีบรมนารถ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก)។ ព្រះអង្គបានឡើងសោយរាជ្យនៅក្នុងឆ្នាំ១៧៨២ បន្ទាប់ពីទម្លាក់ព្រះចៅតាកស៊ីនចេញពីរាជអំណាច។ ព្រះអង្គក៏ត្រូវជាស្ថាបនិកនៃក្រុងរតនកោសិន្ទ្រ៍ (បច្ចុប្បន្នគឺក្រុងបាងកក) និងបានតែងតាំងវាជារាជធានីថ្មីនៃនគរសៀម។

ព្រះពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោកមហារាជ
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช
រាមាទី១
ព្រះមហាក្សត្រសៀម
រជ្ជកាល៦ មេសា ១៧៨២ – ៧ កញ្ញា ១៨០៩
រាជាភិសេក២១ មិថុនា ១៧៨២
អង្គមុនព្រះចៅតាកស៊ីននៃក្រុងធនបុរី
អង្គក្រោយពុទ្ធលើសឡានភាល័យ (រាមាទី២)
ព្រះអនុរាជមហាសុរសិង្ហនាថ
ឥស្សរស៊ុនហន (ក្រោយមកគឺរាមាទី២)
ព្រះអនុរាជទីពីរអនុរក្សទេវេស
ប្រសូត២០ មីនា ១៧៣៧
ក្រុងអយុធ្យា, អាណាចក្រអយុធ្យា
សុគត៧ កញ្ញា ១៩០៤ (ព្រះជន្មាយុ ៧២ វស្សា)
ព្រះបរមមហារាជវាំង, បាងកក, សៀម
ព្រះសុសាន
រាជពន្ធភាពអមារិនត្រា
រាជបច្ឆាញាតិបុត្រានិងបុត្រីចំនួន ៤២ អង្គ
វង្សរាជវង្សចក្រី
បិតាថុងឌី (ក្រោយមកមាននាមថា សម្តេចព្រះប្រទុមបរមមហារាជានុក)
មាតាដាវរឿង
សាសនាព្រះពុទ្ធសាសនា

ឯកសារយោង កែប្រែ

ពុទ្ធយ៉តហ្វាចុឡាលោក
ប្រសូត/កើត: ២០ មីនា ១៧៣៧ សុគត/ស្លាប់: ៧ កញ្ញា ១៨០៩
គោរម្យងារសំរាប់រាជ្យ
មុនដោយ
តាកស៊ីន
(នៃក្រុងធនបុរី)
ព្រះមហាក្សត្រសៀម
១៧៨២–២៨០៩
តដោយ
រាមាទី២