ព្រះបរមរាជាទី៧ចៅពញាអន
ព្រះបរមរាជាទី៧ចៅពញាអន | |
---|---|
រជ្ជកាល | ១៥៩៩-១៦០០ |
រាជ្យមុន | ចៅពញាតន់ ឬព្រះបរមរាជាទី៦ |
រាជ្យបន្ត | សម្តេចព្រះកែវហ្វ៊ាចៅពញាញេម |
សាសនា | ព្រះពុទ្ធសាសនា និងរាជធានីស្រីសន្ធរ |
ព្រះបរមរាជាទី៧ចៅពញាអន (១៥៩៩-១៦០០)
កែប្រែព្រះបរមរាជាទី៧ចៅពញាអន ជាព្រះរាជបុត្ររបស់ព្រះបាទបរមរាជាទី៤ ព្រះអង្គសោយរាជ្យនៅរាជធានីស្រីសន្ធរ ដោយមាននាមថា ព្រះបរមរាជាទី៧។ ទ្រង់បានបន្តនយោបាយពីដូនតាទ្រង់ដោយអំពាវនាវឱ្យអ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្ត និងទាហានអេស្ប៉ាញជួយការពារទ្រង់។ ព្រះអង្គជាព្រះមហាក្សត្រដែលមិនប្រកបដោយទសពិតរាជធម៌ទេ ព្រោះមានថ្ងៃមួយព្រះអង្គបានទៅប្រពាតព្រៃនៅភូមិតាមាក់ ទ្រង់សព្វព្រះទ័យលើស្ត្រីម្នាក់ដែលជាប្រពន្ធមេស្រុកឈ្នោះ ពញាថី។ ទ្រង់បានបញ្ជាឱ្យចាប់បង្ខំស្រ្តីរូបនោះបានប្រកែក ក៏ត្រូវទទួលទារុណកម្មរហូតដល់អស់ជីវិត។ ប្តី ពញាថីក្តៅក្រហាយចំពោះអំពើរំលោភជិះជាន់ ក៏រត់ទៅខាងសម្តេចព្រះកែវហ្វ៊ាចៅពញាញេម បានបន្លំចូលធ្វើគត់ព្រះបរមរាជាទី៧ចៅពញាអននៅព្រះរាជវាំងស្រីសន្ធារ នៅឆ្នាំ១៦០០[១]។
ឯកសារយោង
កែប្រែ- ↑ សៀវភៅ ប្រវត្តិសាស្រ្តខ្មែរ ត្រឹង ងា ឆ្នាំ១៩៧៣ បោះពុម្ពឆ្នាំ២០០៣ ទំព័រទី១៦២។